The Childish Mafia Princess

RUN

New update!!

____________________________________________________________________________________

Chapter 3

NIKKI POV

"Ano kaya ang gagawin namin sa'yo?" Say ng babaeng straight ang hair sa akin. Nag- smirk her and lumevel to my face.

"Sasambahin niyo?" Pang- aasar me. Nakatali ang dalawa kong kamay at paa sa upuan na kinauupuan ko. Ano nga ba ang nangyari kaya ako nandito?

Flashback

Hindi me pa din pinapansin si Hiro. Nagtatampo me kasi eh. Lumabas nalang ako ng bahay para mag- shopping sa mall. Stress reliever lang. Sumakay ako sa own car me and head to the mall. Nang makarating me, lumabas na me ng car and nag- start mag- walk papasok sana sa mall nang....

*Boooooooogsh* (Sound effect ng parang pinalo na kotse)

Napatingin me sa car ko and napatakbo. Paano ba naman? There are girls na mga baliw na pinalo ng baseball bat ang car me. Huhu! My precious car! It's so mahal pa naman.

Hinahabol nila ako habang ako ay nagpapahabol. Exciting this!

"Awwww." Daing me nang may bumato na matigas na bagay sa aking head. Napahawak me doon and I saw my blood coming out. Di me naiwasan yun ah? Napatingin me sa mga girls na nakatayo lang sa aking back. Naka- pose pa.

"Why did you-----" Bigla nalang there's nagtakip ng aking mouth. I tried to fight but malakas ito. Haaaay.. Naramdaman me nalang na unti- unti nang lumalabo ang aking sight. Goodbye WORLD!!

End of Flashback

Yun nga ang nangyari. Haha! Hindi me mahina ah? Sadyang nagpahuli lang me so that they will learn some lesson. Nginitan me lang her and smirk.

"Moron!" She shouted at my face. Yuck! May laway na tumalsik! Di me keri this kind of situation! Upakan me na kaya?

"Excited ka na bang mamatay?" Mapang- asar niyang said and lumayo na. As if naman na maasar me. Siya nga ang pikon sa amin eh.

"Kayo ang moron." I whispered and smiled. They didn't know that the rope is now cut. May baon kasi akong kutsilyo lagi. Okay! Other personality, ACTIVATE!!!

"Ilabas niyo na nga ang drum." Oh, bumalik na pala tong bruhang babaeng toh. Hmmmm.. Paano ko ba sila lalaruin? Hmmm...Oh! I know!

"Drum? May parade ba kaya may drum kayong props?" Pang- aasar ko. Nahalata ko namang nainis siya. Pikon talaga.

"Just shut up. Mamamatay ka na, dadaldal ka pa." At inirapan pa ako ni bruha. If I know, naaasar lang siya. So that's her weakness? I guess I can use it.

"Hey.. Can we play?" I asked and smiled playfully at them. Napakunot naman ang mga noo nila.

"Ano bang sinasabi mo diyan? Gusto mo na ba talagang mamatay? Huh?" Inis niyang sabi. Ano bang pangalan nitong bruhang toh ng maasar?

"I love playing by you, fools. Wait, what's your name?" I asked. Tumingin siya sa mga kasama niya at sa akin ulit. Nag- cross arms pa ang bruha.

"Demy is my beautiful name, Mafia Princess." Napangiti ako sa sagot at sa sinabi niya. Tumango pa ako at tumawa.

"Demy? Sounds like.... Demynyita? Haha! Sorry! I can't help comparing your name to a demon. Cause you are. Haha!" I teased while laughing. Parang nagalit naman siya kaya lumapit siya sa akin. Nang sasampalin niya sana ako, tiningnan ko siya ng titig ko. Ang titig na hindi mo magugustuhan. Napatigil naman siya.

"Have you forgotten who I am? Kakasabi mo lang diba? I'm a Mafia Princess so you need to respect me. Pero... Iba ka eh. Alam mo ba kung paano ako magalit? Ituloy mo yan, babaliktad ang sitwasyon natin." Seryoso kong sabi habang nakatitig pa din sa kaniya. Masyado na akong nagsasayang ng oras dito sa babaeng toh. Kailangan nang matapos toh.

"Huh! As if I'm scared. You're just a childish and a loser girl. Wala akong pake sa'yo. You think you can beat me? Well, not. Loser!" Tumalikod siya sa akin at nag- umpisang maglakad palayo. You're not scared, huh? Let's see.

Dahil nga sa putol na ang tali sa kamay ko, pinutol ko na din yung nasa paa ko. Wala namang nakakita sa akin. Good... Now, let's start the game.

Tumayo ako at kinuha ang baril ko sa may bulsa ko. Nilagyan ko ito ng silencer. Habang nakatalikod pa tong Demynyitang toh sa akin, binaril ko na ang mga kasama niya. Good thing at walang nag- ingay. They will rotten in hell..

Nang si Demy nalang ang natitira, tinanggal ko na ang silencer.

"Demy." Sweet kong tawag sa kaniya. Naka- cross arms naman siyang tumingin sa akin. Nagulat siya nang makita akong nakatayo at may hawak na baril na nakatutok sa kaniya. Ngumiti lang ako ng pagkatamis- tamis.

"H-how..." Utal- utal niyang sabi at tumingin sa mga kasamahan niyang patay na ngayon. Lalo pa siyang nagulat at napaatras habang nakatingin sa akin. Natatakot na siya.

"Why? I thought you're not scared at me?" Pang- aasar ko pa. May dinukot naman siyang baril sa may bulsa niya. Babarilin na niya sana ako pero binaril ko ang baril niya kaya tumilapon ito sa sahig. Naglakad ako palapit sa kaniya at siya naman ay umaatras. Nilagay ko ang baril ko sa bulsa ko.

"Maglalaro lang naman tayo eh. Let's play.... Run for your life. Tatakbo ka at hahabulin kita. Kapag nahabol kita, patay ka.. Pero swerte ka nalang kapag hindi kita naabutan. So... Let's start?" Sabi ko. Agad naman siyang tumakbo palabas. Ang alam ko nasa abandonadong gusali kami. Mahihirapan siyang magtago. Tumawa nalang ako at naglakad palabas ng kwartong yun.

"Demy. Where are you?" Sabi ko habang pababa ng hagdan. Nakarinig ako ng parang bumagsak. Natawa nalang ako. Mukhang takot na takot siya.

"You want to live right? Then, RUN!!! RUN FOR YOUR LIFE!!!" Sigaw ko at nagpaputok ng baril. Natawa nanaman ako nang may sumigaw. HAHA!!! Yan ba ang hindi takot?

Tumakbo na ako pababa hanggang sa maabutan ko siya. Medyo sumakit pa ang ulo ko. Haaay. Dumugo nga pala ito kanina. Nasa first floor na ako. At alam kong nakatago lang siya. Naririnig ko ang paghinga niya ng malalim. Napangiti nanaman ako nang may makita akong sapatos. Siya na toh.

"Demy. Magtatago ka nalang ba? Diba sabi ko tumakbo ka? Hindi Hide and Seek ang laro natin. Hmmm... Gusto mo na talagang mamatay noh? Don't worry, malapit na ang oras mo." Sabi ko at tumawa.

"Hayop ka! Demonyo ka!" Narinig kong sigaw niya. Natawa nanaman ako.

"Ako ba? Diba ikaw yun? At saka, same lang tayo. Kaso, ikaw na ang biktima ngayon. Haha! Kayang- kaya kong baliktarin ang sitwasyon. Kaya kung ako sa'yo, sana hindi mo nalang ako kinalaban. Inumpisahan mo, tatapusin ko." At pinaputukan ko ang paa niyang nakausli. Napasigaw naman siya sa sakit. Lumapit pa ako sa kaniya. Nakasandal lang siya sa may pader habang nakapikit at hingal na hingal.

"Kaya pa?" Tanong ko at nag- smirk. Napamulat naman siya at gulat na napatingin sa akin. Umatrs pa siya kahit na pader na ang nasa likod niya. Tsk! Parang bata.

"Please... Maawa ka.. Hindi ko sinasadya.. Napag- utusan lang.." Pagmamakaawa niya. Umupo naman ako sa harap niya.

"Sino ang nag- utos? Kung gusto mong mabuhay, sabihin mo..." Seryoso kong sabi.. Nanginginig na siya.

"S-si... Si Margarette." Nauutal niyang sabi. Napangiti naman ako. Siya nanaman? Wala talagang kadala- dala. Tumayo ako at tumingin sa kaniya.

"Sorry kung nadamay ka pa.. Pero.. Lahat kasi tinatapos ko eh." Saka ko siya binaril ng tatlong beses sa may dibdib niya. Kaaway ko sila. Walang dapat na itira. Mga demonyo sila...

Takbo.. Yan ang alam kong laro nung bata palang ako. Dahil sa takbong yan, nawala ang isang taong mahalaga sa akin.. Kaya lahat sila, makakaranas ng laro ko. Ang larong pinakamahirap takasan.