Behind your Smiles (Short Story)

Part two

Behind your smiles 

( SHORT STORY )

" naku wag mo ng pansinin yang si Dave ganyan lang talaga yan " sabi saakin ni Junn. Buti pa siya mabait di tulad nung isang yun..

" hmm... " -ako 

" bakit? " - Junn 

" ah..wala naman " sabi ko sabay ngiti..

------------------------ 

Lunch Break

" hala Criza baka inlove ka na!" - Faye 

" oi! Anu bang pinagsasabi mo?! Hindi noh! " - Criza 

" totoo naman eh ! Blah blah blah blah" hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi nila..

Kasama ko yung mga kaibigan kong kumain ng lunch ngayon...pero bakit parang ang feeling ko...

Magisa lang ako.. 

Kahit na magkakakilala kami...parang hindi ko sila kilala...bakit ganito?

" di ba Rhea? " ah kinakausap na pala nila ako.. 

" h-huh? " tanung ko 

" may problema ba Rhea? " tanong ni Criza

ako may problema? ...wala naman..

Siguro..

" ako? Wala noh! Hehe ah ou nga pala may gagawin pa ako sige una na muna ako" sabi ko sa kanila sabay ngiti 

" hehe sabi mo eh! Geh kita nalang tayo mamaya" - Faye

naglakad na ako papaalis ng walang destinasyon, ou nagsiningaling ako sa kanila , kasi naman hindi ko na mapigilan ang pagtulo ng luha ko..

Umiyak na ako ng tuluyan ng makarating na ako sa may rooftop ng school..

Simula ng mawala lahat ng mga mahal ko sa buhay nagkakaganito na ako...dahil ba magisa nalang talaga ako?? Na wala na talaga akong makakasama habang buhay?? Sana...sana ako nalang....ako nalang ang kinuha niyo...ako nalang ang pinahirapan niyo...bakit kasi sila pa?? Bakit sila pa? Dapat ako nalang...

Ako nalang....

Ang nawala....

Biglang nakarinig ako ng pagbukas ng pintuan..may tao??

Pinahid ko kaagad ang luha ko , kailangan walang makaalam nito..

" Lumabas ka na" ang sabi nito..

Lumabas naman ako ng may ngiti sa labi..si...Dave pala..

" anong ginagawa mo dito?" tanong niya saakin. Hindi ko pwedeng sabihin na naandito ako para umiyak, nakakahiya yun, anung sasabihin ko?

" a-ah..napadaan lang.." ngumiti ako  

" tch! Ang panget.."-Dave

huh?? Panget? Sino ako?? Ang sama naman niya!

" oi hindi ak--" naputol ang sasabihin ko ng marinig ko yung sinabi niya

" hindi mo dapat itago sakin yan, wag ka ding ngumiti ang panget.." -dave 

" anung---" pinutol niyang muli ang sasabihin ko 

" kung hindi mo talaga kaya ,ilabas mo, hindi yang itatago mo sa loob mo...baka mas lalo kang mahirapan nan.." sabi niya habang naglakad at naupo malapit sa pader at naglean...hindi rin siya nakatingin saakin nun..

" paano mo...i mean bakit mo nasasabi yang mga yan?" tanong ko sakanya

mula sa pagtitig niya sa langit ay pumunta saking mga mata...napakaseryoso ng mga ito...

" halika...magkwento ka...ilabas mo yan.." yun lang ang sinabi niya saakin..

Mula ng pumasok ako dito..siya lang...siya lang ang nagalok saakin ng ganyan...at dahil doon naupo ako sa tabi niya at ikinuwento ang lahat..

---------------------------- 

- Dave's P.O.V -

3 weeks later 

Uwian

simula ng araw na yon lagi na kaming naguusap ni Rhea sa rooftop , lahat ng tungkol sa kanya ikinuwento niya saakin...