Until The Very End ~ HarryPotterFanFic

Hoofdstuk 1

Harry loopt de trap verwoeste trap af. Op weg naar zijn vrienden, die hem altijd hebben gesteund, die er altijd voor hem waren. Hij moet ze nu gaan vertellen dat hij dood zal moeten om het einddoel van hun reis te bereiken. De dood van Voldemort. Hij loopt steeds een beetje langzamer. Hoe zeg je zo iets tegen de mensen waarvan je het meest houd. Er druipt een eenzame traan over zijn wang. Ron en Hermelien zitten hand in hand op de trap. Hermelien had hem al door. Ze draait zij met een ruk om en wil een vloek uitspreken, maar als ze ziet dat het Harry is breekt er iets in haar. Die blik. De blik in zijn ogen is.....gebroken. 'Harry?' Vraagt ze voorzichtig. Ron staat ook op en pakt Hermelien's hand weer vast. Harry begint te spreken. 'Jongens, ik ben het laatste Gruzielement.' Hermelien snapt het meteen en begint hevig te snikken. 'Ik ga met je mee!' Roept ze. 'Nee, dood de slang. Zorg voor een betere wereld.' Ze knikt. Ron begrijpt het nog steeds niet. 'Ik denk dat ik het al een tijdje wist.' Zegt Harry terwijl hij naar de grond staart. Hermelien veegt snel haar tranen weg en geeft Harry nog een knuffel.

Dan krijgt ook Ron door wat er gebeurt. Hij staart voor zich uit. Vastgenageld aan de trap. 'Zorg goed voor Ginny.' Zegt Harry. Hermelien knikt. Ron staat op en tikt Harry, die net weg loopt op zijn schouder. Harry draait zich om en geeft Ron een knuffel. Hermelien loopt er naar toe en mengt zich erbij. Zo staan ze nog een tijdje. Het perfecte moment. Met de perfecte vrienden. Alleen niet in de perfect wereld. 'Harry, beloof me dat je het naar je zin hebt daarboven.' Zegt Ron. Harry gniffelt. 'Ik zal op jullie wachten.' De tranen biggelen over hun wangen. 'Harry, we gaan je missen.' Smijt Hermelien. Ze vervolgt haar zin. 'We zullen de slang verslaan, Harry. Vergeet niet dat we van je houden. Dat je ouders van je houden.' Ze droogt haar tranen en staat op. Harry en Ron nemen afscheid met één van de vele "alleenwijsnappenwaterzoleukis" blikken. Ze glimlachen. Ron pakt Hermelien's hand, terwijl ze weer behoorlijk begint te snikken. Ze loopt naar Harry toe. 'De snaai.' Fluistert ze. Er bloeit iets op in Harry. De steen de wederkeer. 'Hermelien, zorg goed voor Ron en Ginny.' Ze knikt. Ze geven elkaar nog één groepsknuffel. Harry keer zijn beste vrienden de rug toe en loopt de trap af. Niet omkijken,niet omkijken..... Herhaalt hij in zijn hoofd.

Langzaam, maar zeker loopt Harry verder. Richting het verboden bos. Wanneer hij bij de bos rand is bedankt hij zich wat Hermelien had gezegd. De snaai. Hij graait in zijn jaszak naar het kleine gouden balletje. Als hij het heeft voelt hij de inscriptie al aan. Ik open aan het slot. Harry drukt de snaai zachtjes tegen zijn lippen en zegt: 'Ik ben klaar om te sterven.'