Until The Very End ~ HarryPotterFanFic

Hoofdstuk 3

Langzaam loopt Harry verder het verboden bos in. Dit is het dan, het eind. Het eind dat zoveel mensen al aan zagen komen. Zijn dood. De dood van Harry Potter. De jongen die bleef leven zal nu toch sterven. Maar hij heeft zich erbij neer gelegd. Hij weet het. Hij weet waarom al die mensen zijn gestorven. Hij weet waarom zijn moeder hem beschermde tot haar eind. Voor vrijheid. Voor de verlossing van het duister, maar er zal altijd duisternis zijn. We moeten alleen zorgen dat er meer goeds is dan kwaads. Dan ziet Harry hem staan. Voldemort en al zijn dooddoeners. 'Harry Potter!' Word er geschreeuwd. Harry kijkt Voldemort recht in zijn ogen aan. 'Avara Kadavra!' Hij sprijd zijn armen en ziet nog net de groene lichtflits voor hij zijn ogen sluit. Het is voorbij. Alles is voorbij.

'Nee!' Schreeuwt Hagrid. 'Nee! Kijk nou wat je hebt gedaan!' Met alle kracht en woede uit zijn lichaam trekt hij de touwen waarmee hij vast is gebonden kapot. Hij rent op Voldemort af, maar nog voordat hij vijf meter heeft gerent voelt Hagrid een strak touw om zijn hals. 'Ik denk dat jij hem wel mee wilt dragen.' Grijnst Voldemort. Hagrid wordt aan het touw om zijn nek meegetrokken naar het lijk van de jongen die bleef leven. Heel zorgvuldig tilt hij hem op. Hagrid's tranen vallen op Harry's bebloede gezicht. Samen met de dooddoeners en Voldemort voorop sjokt hij richting Zwijnstein.

De doodoenersstoet loopt langzaam over de lange stenen brug naar het grote plein voor de tovenaarsschool. Er stromen steeds meer mensen het plein op. 'Wie draagt Hagrid daar?' Vraagt een roodharig meisje aan niemand is het bijzonder. Zodra Voldemort en zijn volgelingen dichterbij komen is het maar al te duidelijk wie Hagrid tilt. 'Nee!' Begint ze te schreeuwen. Ginny rent richting Voldemort, maar haar vader houd haar tegen. 'Harry Potter is dood!' Schreeuwt Voldemort. Hermelien barst in tranen uit, terwijl de dooddoeners hard beginnen te lachen. 'Harry Potter is dood, jullie held is vergane glorie. Dus sluit je bij ons aan of sterf net als de jongen die toch niet bleef leven.' Niemand verroerden zich. 'Dus jullie sterven het liefst?' Vraagt Voldemort met een stem vol leed vermaak. (Onthou dit is Fanfic dus ik ga nu echt van het verhaal afwijken) Hermelien kan het niet meer aanzien. Ze stapt naar voren. 'Ik zou graag iets willen zeggen.' Zegt ze. Voldemort grijnst. 'Dan ben ik bang dat jij de eerste word die sterft na Harry Potter.' Ze knikt, terwijl Ron naar voren komt gerent. 'Dat is dan maar zo.' Ze sluit haar ogen even en begint met praten. 'Harry is dood. En dat weet ik, maar dat betekent niet dat we de strijd opgeven. Harry is een symbool geworden voor het goeden en wij zullen zijn doel halen. Wij zullen je verslaan. Dit kan niet mensen, snap het dan! Er worden dreuzeltelgen afgeslacht alsof we een plaag zijn. We kunnen deze strijd winnen. Voor Fred, Lupos, Tops, Lily, James, Sirius, Carlo en voor Harry. We zullen vechten tot het bittere einde, want jij zit fout. Ik ben een modderbloedje en daar ben ik trots op!' Zegt ze. Ondertussen zijn Ron, Loena, Cho, George, Molly, Marcel en nog veel meer mensen achter haar gaan staan. Ron pakt haar hand. Voldemort kijkt Hermelien boos aan. 'Jij dom modderbloedje. Je denkt dat jullie nog steeds kunnen winnen, maar ik ben de enige die altijd zal kunnen blijven leven.' Hij richt de zegevlier op Hermelien, maar ze voorziet het. 'Avara Kadavera!' Roept Voldemort, maar Hermelien is hem voor. 'Protego.' Zegt ze. Voldemort glimlacht. 'Bellatrix, ga je gang.' Bellatrix komt naar voren gelopen en roept: 'Crusio!'. Ditmaal was Hermelien te langzaam. Een harde pijn kreet verscheurt de stilte die op het grote plein hing. Bellatrix begint te lachen. 'Nee!' Schreeuwt Ron. Hij rent naar Bellatrix en probeert haar te wurgen. Hij drukt zijn handen rond haar nek en begint haar uit te schelden. Hij pakt zijn toverstok en laat Bellatrix bevroren stilstaan. Zonder dat ze zich kan verroeren probeert Bellatrix om hulp te vragen, maar niemand helpt haar. Ondertussen is Draco voor Hermelien gaan staan en roept verschillende schildspreuken op. 'Schiet op!' Roept hij. Hermelien staat met veel pijn op en roept hulp aan de mensen achter haar. 'Bedankt Draco.' Hij knikt.

Ze hoort Ron hard schreeuwen. Met een ruk draait ze zich om. Bellatrix van Detta licht dood op de grond met Ron en Molly ernaast. 'Ron help!' Roept ze. Ron rent naar haar toe terwijl de dooddoeners steeds dichter bij komen en de spreuken om hun oren vliegen staat Marcel op met de sorteer hoed in zijn hand. Hij rent richting de slang. Hij trekt het zwaard van Griffoendor uit de sorteerhoed en doorboord het beest met het vlijmscherpe zwaard. Voldemort laat een harde kreet horen. 'Ron! Dat was het laatste Gruzielement. Volg me!' Roept Hermelien. Op dat moment barst het echte gevecht los tussen dooddoeners en de andere tovenaars. 'We moeten opzoek naar Anderling.' Schreeuwt Hermelien boven al het lawaai uit. Ron knikt en pakt haar hand vast. Ze banen zich een weg door verschillende gevechten tot ze professor Anderling zien staan. 'Volg ons!' Roept Hermelien. Anderling doet wat ze zegt en volgt Ron en Hermelien, terwijl ze zo veel mogelijk dooddoeners naar de grond werkt. Ze gaan met z'n drieën het kasteel binnen. 'Wat is er?' Vraagt Anderling als ze op een veilige plek staan. 'Dat was Voldemorts laatste Gruzielement! Hij is nu sterfelijk. Hoe kunnen we hem vermoorden?' Anderling kijkt ons raar aan. 'Jullie moeten het doen. Jullie zijn Harry's beste vrienden. Hij zou dit doen, maar nu hij er niet meer is moeten jullie het doen. Ik lok hem het kasteel in als jullie hier met zoveel mogelijk mensen wachten om hem te doden!' Hermelien knikt. 'Waarom moeten wij het doen professor? Waarom niet de leraren? Die zijn veel beter in toveren en zo.' Zegt Ron. 'Perkamentus geef dit voorspelt. Hij wist het en zei dat jullie het moesten doen. Jullie moeten het afmaken.' Hermelien en Ron knikken twijfelend. 'Ik vertrouw op jullie, verzamel zo veel mogelijk mensen en ga naar de kamer van hoge nood!' Anderling rent weer weg. 'Hermelien, aangezien we dit waarschijnlijk niet overleven wil ik je nog even zeggen hoeveel ik van je houd.' Zegt Ron en hij drukt een kusje op Hermelien's lippen. 'Ik hou van je Ron' fluistert ze. Ron knikt. 'Oke, we moeten zo veel mogelijk mensen bijeen halen. We moeten opsplitsen.' zegt Hermelien. Ron knikt. Hij drukt zijn lippen op die van Hermelien en slaat zijn armen beschermend om haar heen. 'Ik zie je later, oke?' Zegt ze. 'Natuurlijk.' Zegt Ron en ze rennen allebei naar buiten en sturen zo veel mogelijk mensen de kamer van hoge nood in. Als ze denken genoeg mensen te hebben verzameld schiet Hermelien rode vonken de lucht in. Een teken voor Anderling om Voldemort naar binnen te lokken.

'Als ik het teken geef!' Schreeuwt Hermelien. Ze staan met z'n alle in de kamer van hoge nood. Wachtend op Anderling en Voldemort. Met ongeveer 50 mensen die klaar zijn om een einde te maken aan Voldemort. Na een aantal akelige minuten verschijnt de patronus van Anderling. Dat is het teken! Hermelien sluipt samen met Ron naar voren en kijkt voorzichtig langs de deur en zien Anderling op de grond liggen met Voldemort voor haar. 'Dit is je einde, Minerva.' Zegt hij. Dat kan Hermelien niet laten gebeuren ze springt uit de kamer en roept: 'Avara Kadavra!' Ze houd haar staf op Voldemort gericht die precies op dat moment de Crusio bezwering op Anderling wilde gebruiken. De twee vloeken botsen tegen elkaar en er ontaardt één grote lichtstraal. Hermelien is aan de verliezende hand wanneer Ron ook de doods vloek uitspreekt. De groene straal word feller. Ginny, Marcel, Loena, Daan, Simon, Molly, Arthur en Draco doen hetzelfde. De straal word feller, maar Voldemort geeft niet op. De dooddoeners doe achter hem staan te kijken vluchten weg. Ze laten Voldemort in de steek. Hermelien begint langzaam oververmoeid te raken en verliest bijna haar bewust zijn, maar weet vol te houden. De groene straal word feller en feller en als Voldemort beseft dat hij aan de verliezende hand is richt hij zijn toverstok naar het plafond. De kracht van de spreuken ketst tegen het plafond aan waardoor dat direct instort. 'Rennen!' Schreeuwt professor Anderling. Iedereen vlucht de kamer van hoge nood in, maar Hermelien raakt buiten bewust zijn door anale energie die het koste de vloek zolang aan te houden. Ze valt hard op de grond en word bedolven onder de puin. 'Hermelien!' Schreeuwt Ron. Hij schreeuwt: 'Protego!' Zodat er verder geen puin meer op Hermelien valt. Hij ontwijkt het puin en rent naar haar toe. De tranen biggelen over zijn wangen, terwijl hij met alle kracht die hij heeft het puin van haar afhaalt en het schild te behouden. Hij hoort verschillende mensen roepen dat hij terug moet komen, maar het kan hem niks schelen. Tot hij Ginny hoort. 'Ik doe wel Protego!' Schreeuwt ze. Ginny tovert vanuit de open deur van de kamer van hoge nood een schild boven Ron en Hermelien. Na een tijdje graven ziet hij haar tevoorschijn komen. ' Hermelien!' Schreeuw Ron. Ze is nog steeds buiten bewust zijn. Hij trekt haar onder het pijn vandaan en tilt haar op. Ron rent met Hermelien in zijn armen naar de open deur en hoort het plafond kraken. Wanneer hij in de deurpost staat stort en nog een deel van het plafond in. Nog steeds stromen de tranen over zijn wangen. Mevrouw Wemel komt op hem afgerend. 'Ron! Leg haar op de grond.' Ron knikt en leg Hermelien voorzichtig op de grond. Hij knielt naast haar neer en trekt zijn jas uit om als kussen te gebruiken voor Hermelien. Hij drukt zijn oor tegen haar borstkast. 'Ze leeft.' Fluistert hij zachtjes. Mevrouw Wemel knikt en legt een deken over Hermelien heen. 'Het komt wel goed.'