Harry POV
'Ik ben klaar om te sterven.'
Fluister ik zachtjes tegen de snaai. De vleugels klappen zorgvuldig open en laten een kleine ruimte zien die verborgen was onder een dun laagje goud en herinneringen. Het is zo ver. De steen der wederkeer verschijnt in het kleine holle balletje. Ik neem het zwarte gebarsten steentje in mijn linker hand. Ik voel gewoon dat ik hem rond moet draaien. Ik draai de steen drie keer rond in mijn bebloede hand. Er schijnt een kleine lichtstraal uit de steen. Ik kijk langzaam op en zie verschillende gestaltes staan. Mijn ouders. Ik loop naar mijn moeder toe en ze legt haar hand op mijn schouder, maar ik voel alleen maar kou. Een persoon, alleen bestaand uit licht kijkt me met grote groene ogen aan. 'Mam?' Vraag ik voorzichtig. Ze knikt. Ik krijg tranen in mijn ogen. Ik kijk naar de rest van de aanwezige zielen. 'Pa?' De man met het zelfde warrige haar als ik heb kijkt me aan. Ik kijk naar de kring van mijn dode familie en vrienden. 'Remus? Sirius?' Ze knikken. Ik loop naar Sirius. 'Doet het pijn? Dood gaan.' Hij schut zijn hoofd. 'Nee Harry.' Ik loop verder naar Remus. 'Remus, je zoon.' Even schiet er een pijnlijke blik in zijn ogen. 'Ik weet dat er mensen zijn die voor hem zullen zorgen. Zij zullen hem vertellen waarom wij gestorven zijn.' Er verschijnt een klein glimlachje op mijn gezicht.
Ik loop door naar mijn ouders. Heel even vergeet ik alles wat om me heen gebeurt. Ik loop naar mijn vader en moeder en geef ze een knuffel, maar mijn armen verhullen zich in duisternis en kou. Mijn vader kijkt me diep aan. 'Ik ben trots op je, Harry.' Ik voel de tranen weer achter mijn ogen prikken. Mijn moeder pakt met haar handen mijn gezicht. Een koude rilling trekt door mijn ruggengraat, maar het doet me niks. 'Harry, we houden van je. Zo veel. We zijn zo trots op je. Je bent zo ver gekomen. We zijn bij je. Onthoud dat.' Ik knik. Ik moet verder. Ik moet een einde maken aan deze oorlog. Ik laat de steen uit mijn hand vallen. Ik hoor mijn moeder nog zeggen: 'Je kan het Harry, wij vertrouwen op je!'. Dan verdwijnt haar schim. Ik loop door. Ik loop verder. Op de weg naar mijn dood, maar ook op de weg van de vrijheid.
JE LEEST
Until The Very End ~ HarryPotterFanFic
Fanfiction'Avara Kadavera!' Schreeuwt hij die niet genoemd mag worden. Harry valt dood neer. Voldemort wordt achteruit geblazen, uiteraard denkt hij door de kracht van zijn spreuk, maar de echte reden is de vernietiging van zijn één na laatste Gruzielement. ...
