KARMAŞA

~2~

Sabah uyandığında gece nedense terlemişti.Kalp atışları yavaş yavaş normale dönerken o dün gece neler yaşadığını hatırlamaya çalışıyordu. Oysa dün gece bir kafede oturup birkaç dergiyi karıştırmıştı.O anda aklına kafedeki çalışan kıvırcık çocuk geldi.Evet ondan etkilenmişti.Ancak bu aşk mı bilmiyordu.Önceden sevgilisi olmuştu.Ama sevgilisine aşık değildi.Sadece yalnız kalmaktan korktuğu için onunla takılıyordu.Artık yalnızlıktan korkmuyordu.Ve çakma sevgili yapmasına da gerek yoktu.
Günler geçmişti ama Gece hala yaşadıklarını düşünüyordu.Kafeye yeniden gitmek istiyordu fakat kafeye dair hatırladığı tek şey yaka kartında yazan Emre ismiydi.Ne adresi ne de adı hafızasında değildi.Bir umutla kafeyi araştırmaya başladı.İnternetten bakınca önüne ona benzer birsürü kafe yığılmıştı resmen.Ancak hiçbiri o değildi.Kafenin dekorunu biraz hatırlıyordu ama bu kafeyi bulması için yeterli bir bilgi değildi.
Birkaç saat geçmişti.Hala laptop başında kafe arıyordu.Neredeyse İstanbuldaki bütün kafelere bakmıştı.Ama hatırladığı gibi bir kafe bulamadı.Artık umudunu yitirmeye başladı.Bilgisayarı kapadı ve salona yemeğe geçti.Yemekte rutin sohbetler vardı.Annesi ve babası çalıştığı için gündüzleri Gece'nin yanında olamıyorlardı.Akşam yemeğinde ise herkes birbirine gününün nasıl geçtiğini anlatıyordu.Gece bu olayı ailesiyle paylaşma konusunda emin değildi.Gününün laptop başında oyun oynayarak geçtiğini söyledi.Hatırlayamadığı kafeyi aradığını nasıl söyleyeceğini bilememişti.Gece küçüklüğünde anne ve babası çalıştığı için anneannesi tarafından bakılmıştı.Anneannesinin evi şehir merkezine uzaktı ve çoğu zaman anne babasını haftasonundan haftasonuna görüyordu.Haftaiçleri anneannesinin yanında kalıyordu.Kreşte gayet sosyal bir çocuktu.Ve kreşe giderken de anneannesinin yanında kalmıştı.Anneannesine çok bağlıydı.Ortaokula geldiğinde artık ailesinin yanında yaşamaya başladı.Her haftasonu anneannesini ziyarete gidiyordu.Ancak dokuzuncu sınıfa başladığında anneannesini kaybetti.Kanserden dolayı vefat etmişti.O günden itibaren tüm sevdiklerini bir anda kaybedebileceğini anlamıştı ve bir daha kimseye o kadar bağlanamamıştı.Fakat görünen o ki kafede gördüğü çocuğu bir kez bile görmüş olmasına rağmen anneannesine bağlandığı gibi bağlanmıştı.Ama kabullenmeliydi.Kafeyi bulamıyordu ve o çocuğu büyük bir ihtimalle bir daha göremeyecekti.Başka şeyler düşünmeye çalışıyordu ancak en küçük bir şeyde yine aklı Emre'ye gidiyordu.Eğer soyadını bilseydi nerede olduğunu bilebilirdi.Ve işi gayet kolay olurdu.Ancak soyismi konusundada en küçük bir fikri yoktu.