Aşk ÇIKMAZI

Aşk Çıkmazı - Dayan Deniz

Yazardan

İnsana en büyük acı çektirme yöntemi bir insanı vicdanıyla vurmaktır. Rüzgar da tam da böyle bir intikam peşine düşmüştü. Denizi yerle bir etme peşindeydi. Genç kıza ölmeden azap çektirme niyetindeydi. Çünkü biliyordu bir Avcı misali avını neresinden vuracagini biliyordu. Daha o dakika denize o sözleri söylediğinde denizin nasıl bittiğini kendi gözleriyle gördü. Artık oyun başlıcaktı. Oyunun sonunda rüzgar intikamını denizse bedenini ölüm meleğine teslim etmemiş bir ruh olarak yaşamaya devam edicekti. Tabiri caizse rüzgar denizi yaşarken öldürücekti.

Deniz kulaklarının isittiği sözlerin yalan olmasını istedi. O isteyerek öldürmemişti. O lanet olasıca arabayı kendi kullanmasaydı. Kimi kandırmaya çalışıyordu acaba ailesini kendi katletmişti. Şimdi ise gerçeklerle yüzleşiyordu.

Rüzgarın istediği oluyordu. Deniz kendini iyice suçlama psikolojisine giriyordu. Genç kız tüm olanlardan kendini sorumlu tutuyordu. Ama rüzgarın da denizin de bilmediği bir şey vardı o da; deniz beyazdı beyazına hiç bir zaman siyah düşmemişti.

Araf

Rüzgar abinin yapmaya çalıştığını anlamıştım. Bir zamanlar bu yemine bizde dahildik taki denizi tanımadan önce ama şimdi... Sikerim ben böyle işi amına koyuyum ben niye vicdan azabı yaşıyorsam. Ama o kız çok masum bakıyor. O uçurumun kenarında ki kız zaten ölmek istiyordu. Zaten bitmişti rüzgar abinin yapacakları ahh onu delirtecekti. Kafasına sıksa daha çabuk kurtulurdu. Evet kesinlikle bunu rüzgar abiye söylemeliyim. Intikam istiyorsa direk öldürsün.

Araf beyninin içinde vicdan muhasebesi yaparken emreninde ondan bir farkı yoktu. Ikiside denizin daha fazla hirpalanmasını istemiyorlardı. Ikisininde beyninden geçen şey ayınıydı denizi kurtaramiyorlarsa acısız ölmesini sağlamalılardı.
"O kız zaten cok acı çekmiş"  emre beyninden geçenleri sesli söylediğini farkında bile değildi. Taki arafın söylediğini duyana kadar.
"Abi rüzgar abiyle bir konuşsak" sesim ilk defa yalvarır gibi çıkmıştı. Ilk defa köşeye sıkışmıştım. Siktigimin dünyası ne adaletliydi ama. "Dinler mi ki bizi be araf" iki genç adam kendilerini ilk defa bu kadar çıkmazda hissediyorlardı. Ilk defa çözüm bulamıyorlardı. Bildikleri bir şey vardı deniz rüzgar göremesede masumdu.

Rüzgar
Arkamda nasıl bir enkaz bıraktığımın farkındaydım. Ama olması gereken buydu acımazdım duygusuz piçin tekiydim. Denizi arkamda bırakıp bizimkilerin yanına çıktım ama ikisininde suskunluğu birbirlerine boş gözlerle bakmalarından hiç bir şey anlamamıştım. Kesin felaket bir haber vardı ve bana nasıl söylüceklerini bilmiyorlarmış gibiydiler.

"Hayırdır ne oldu da böyle sus pussunuz".  Ikisinide ilk defa böyle görmüştüm. Onlar benim kardeşim gibiydiler. Bir sorunları olduğu belliydi ama ne ?
Emre "abi intikam istiyorsun eyvallah. Sık kafasına bir tane o kız bu isgenceleri kaldıramaz." Emrenin böyle düşünmesi beni şaşırtmıştı. Ikisininde gözleri yalvarıyordu. Ama ne için daha bir kaç saat önce tanıdıkları deniz için ilk defa beni yönlendirmemeye çalışıyorlardı. Yoksa.. Yoksa denizden mi hoşlanmışlardı. Tabi ya o sürtük kesin kuyruk sallamıştı. Orospu ikisinide baştan çıkardı demek ki. Rüzgar beyninden geçirdiği düşüncelerle büyük bir savaş içine girmişti. Aklı ona oyun oynuyordu ama farkında bile değildi. Karşısındakilerin onun kardeşi olduğunu bile unutmuşu.

Rüzgar "hayırdır emre deniz hoşunuza mı gitti. Bekleyin oğlum önce ben bi tadına bakayım sonra size veririm" rüzgar söylediği sözler karşısında kendisinin bile midesi bulanmıştı. Ama araftan böyle bir tepki de beklememişti.
Araf "ne diyorsun sen rüzgar ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu ne tadına bakması o kız masum be abi görmüyor musun. Araf rüzgara karşı ilk defa bu kadar sert çıkmıştı. Rüzgar arafın tepkisiyle daha da öfkelendi. O orospu kardeşlerini bile düşman etmişti ona.
Rüzgar "naptı lan o orospu naptı da böyle oldunuz. Siz lan siz benim kardeşlerim nasıl bir fahiseye kanarsınız. Ya benim yanımda olup aldığım kararla öldürdüklerime isgence ettiklerime saygı göstereceksiniz yada benim yolumdan ayrılacaksınız abinizi öldü bileceksiniz. Rüzgar ilk defa bu kadar sert bir tepki vermişti kardeşlerine ama ne olursa olsun deniz konusunda kimseye iltimas gösteremezdi.
Emre "biz her şekilde senin yanındayız. Olması gerektiği gibi abimizin arkasındayız. Ama unutma abi bir gün denize yaptıkların için çok pişman olacaksın. "