Βοηθός Στις Δύσκολες Στιγμές (Ο Κολλητός του Αδερφού μου)

6.Αποκλείεται!

Μ-Γεια..Λοιπόν εξήγησε μου
Τ- κατευθείαν;; δεν θα παραγγείλεις πρώτα;
Μ- με συγχωρείς αλλά καταλαβαίνεις...
Τ- ναι..
Ήρθε ο σερβιτόρος και παράγγειλα
Μ- λοιπόν;
Τ- κοίτα το μόνο που θυμάμαι είναι ότι μπήκες στο δωμάτιο μου
Μ- θυμήθηκα...
~Flashback~
Προσπαθώ να καταλάβω πια πόρτα είναι του μπάνιου αλλά ζαλίζομαι..ζαλίζομαι πολύ.. ανοίγω μια πόρτα και μπαίνω μέσα...
Μ- Τίτο;
Τ- Έλα Μίκα τι είναι;
Μ- έψαχνα το μπάνιο.. αλλά δεν πειράζει (πήγα και έκατσα στο κρεβάτι δίπλα του) τι κάνεις εδώ; Τ- το δωμάτιο μου είναι
Μ- αα σωστά.. Εγώ να φεύγω (σηκώθηκα)
Τ- όχι θέλω να μιλήσουμε
Μ- εμ.. (ζαλίστηκα και έκατσα-έπεσα στο κρεβάτι) ναι γιατί όχι.. τι θέλεις να πούμε;
Τ- φιλιθήκαμε
Μ- α ήθελα να ζητήσω συγγνώμη δεν είμαι και στα καλά μου σήμερα
Τ- δλδ λες ότι ήταν λάθος;
Μ- για την ακρίβεια...(τον έπιασα και τον φίλησα)
Τότε ξεκίνησαν όλα..
~End of the Flashback~
Μ- να σε ρωτήσω κάτι; (Του είπα αναστατωμένη)
Τ- ναι..τι;
Μ- προφύλαξη τίποτα;; (η καρδιά μου φοβόταν την απάντηση έκανα σαν τρελή)
Τ- δεν νομίζω γιατί δεν αγοράζω.... ΛΕΣ?!
Μ- ωχ!! Ωχ!(κάλυψα το στόμα με το χέρι μου σηκώθηκα και έτρεξα προς το μπάνιο)
Τ- ΜΊΚΑ!
Μπήκα μέσα στο μπάνιο... και αντίκρισα το τέλειο θέαμα ο Χρίστος και η πρωτό πουτ@ν@ του σχολείου φιλιόντουσαν! Ο Χριστός σταμάτησε με κοίταξε αλλά εγώ μπήκα στην γυναικεία τουαλέτα και άρχισα να ξερνάω..
Η πόρτα χτυπούσε
Χ- Μίκα! Μίκα! Τι έχεις???
Μετά από 5 λεπτά ένιωθα καλύτερα και βγήκα από το μπάνιο.. άκουσα προλίγου να μαλώνουν (ξέρετε ποιοι) δεν έδωσα σημασία.. μόλις άνοιξα την πόρτα σήκωσα το βλέμμα μου από κάτω και τον είδα και πάλι δεν έδωσα σημασία..έπλυνα τα χέρια μου και το στόμα μου.. δεν μου μιλούσε περίμενε εμένα να ξεκινήσω... βγήκα από το μπάνιο αλλά με σταμάτησε
Χ- δεν μιλάς
Μ- άσε με δεν είμαι καλά (Προσπάθησα να βγω αλλά είχε κλείσει το δρόμο)
Χ- γιατί έκανες εμετό;
Μ- είμαι άρρωστη!
Χ- καλά έλα να σε πάω σπίτι (με τράβηξε)
Μ- όχι! Είμαι εδώ με παρέα
Και τσουπ εμφανίστηκε ο Τίτος
Τ- τι έπαθες;
Μ- Τίτο έκανε εμετό
Τ- ωχ!
Χ- τι ωχ;; αφού είναι άρρωστη θα την πάω σπίτι της
Μ- όχι θέλω να κάτσω εδώ.. Τίτο πάμε λίγο να μιλήσουμε στο μπάνιο
μπήκαμε μέσα στο μπάνιο..
Τ- αν.. τι θα κάνουμε;
Μ- τι τι θα κάνουμε;; θα το σταματήσω είμαστε πολύ μικροί για τέτοια!
Τ- και πως θα μάθουμε αν..
Μ- θα περιμένω λίγες μέρες ακόμα και θα δούμε... αν είμαι έγκυος δεν πρέπει να το μάθεις κάνεις εκτός από εμάς τους 2!
Χ- ΤΙ????? (Άνοιξε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Χρίστος)
Μ- κρυφά άκουγες?????
Χ- δεν ντρέπεσαι??? ΕΊΣΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΎ ΜΙΚΡΗ!
Μ- ήρεμα θα μας ακούσει όλο το μαγαζί!!!
Χ- τι της έκανες ρε χάυτα!!! (Έπιασε τον Τίτο από την μπλούζα και τον κόλλησε στον τοίχο)
Μ- Εε! (Προσπάθησα να τον ξεκολλήσω αλλά ανακατεύτηκα και μπήκα στην γυναικεία τουαλέτα και ξανά άρχισα να κάνω εμετό)
[...]
Είμουν στο δωμάτιο του Τίτου μαζί του.. ξεμπέρδεψα από τον Χριστό υποσχέθηκε ότι δεν θα πει τίποτα σε κανένα και ειδικά στον αδερφό μου αρκεί να του τα εξηγούσα όλα έτσι και έγινε... προσφέρθηκε να με βοηθήσει αλλά του το απαγόρευσα εκεί νευρίασε και έφυγε.. Τέλος πάντων... δεν θέλω να είμαι έγκυος γιατί δεν ξέρω τι θα κάνω ... αλλά με τον Τίτο θέλω να είμαστε μαζί γιατί μου αρέσει..
Τ- Μίκα;
Μ- ναι; ( γύρισα και τον κοίταξα μέσα στα καταγάλανα ματιά του..Η καρδιά μου χερόταν)
Τ- κοίτα δεν ξέρω αν θα δουλέψει αν είσαι έγκυος αλλά εμένα πραγματικά μου αρέσεις και θα ήθελα πάρα πολύ να γίνεις το κορίτσι μου...
Μ- Τίτο και εμένα μου αρέσει αλλά φοβάμαι πολύ ότι... (μου έκλεισε το στόμα και με κοίταξε μέσα στα μάτια σαν να κοιτούσε την ψυχή μου)
Τ- ας κοιτάξουμε το τώρα και το μέλλον όταν έρθει η ώρα (έπιασε με τα χέρια του το πρόσωπο μου και με φίλησε)
[...]
γύρισα σπίτι πήγα και ξάπλωσα γιατί δεν είμουν καθόλου καλά...το πρωί ξύπνησα με πυρετό και ζαλιζόμουν.. κατέβηκα στην κουζίνα και ήταν εκεί ο Χρίστος με τον αδερφό μου
Μ- κα...Καλημέρα (ζαλίστηκα σκόνταψα και έπεσα κάτω)
Τ (Τεό)- (ήρθε και με έπιασε από τους ώμους) τι έχεις!!??
Μ- ζαλίστηκα λίγο (σηκώθηκα πάνω)
Χ- να προσέχεις την άλλη φορά (είπε με ειρωνεία)
Μ- άκου να σου πω! (Πήγα να κανω ένα βήμα και εκεί ήταν που όλα έσβησαν)