Coz we are Brothers :') P-5

335 61 1
                                    

Part-5

သူတို႔ေတက ဘယ္သူလဲ Hunnie?
ဘာလို႔ Hunnie အေပၚ ဆက္ဆံတာေတက လိုတာထက္ပိုေနရတာလဲ?
Hunnie အေပၚထားတဲ႔ အဲတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ေတက ႐ိုးမွ႐ိုးရဲ႕လား?

###

"Hyung!!!"
>Hyung က ငါ့ကို ကိုယ္တိုင္ လာႀကိဳတယ္ ^^<

"တက္"

"Nae ^^"

Sehun Luhan ကားေပၚတက္မည္အျပဳမွာ
"Yarrr Ohse... ငါတို႔လည္း လိုက္မယ္"

JongIn က ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။
JongIn နဲ႔ Yeol တို႔ ကားနားေရာက္ေတာ့

Yeol#
"Hun!!! အာ့တာဘယ္သူလဲ? အရင္က Appa လာႀကိဳေနက်ပါ... ခုက ဘယ္သူလဲ မသိတဲ႔လူရဲ႕ ကားေတာ့ တက္မစီးနဲ႔ေနာ္"

Luhan ေဒါသေထာင္းခနဲထြက္သြားတယ္။
ဒါမယ့္ သူကားေပၚကေနပဲ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

"ငါက သူ႔အစ္ကို"

ဒါကို Yeol က မယံုသကၤာနဲ႔ ကားေဘးမွန္ကေန တစ္ဆင့္ ျမင္ေနရတဲ႔ Luhan ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ လိုက္တယ္။

"Yeol Hyung အဲတာ Hun Hyung Luhan ပါ"

"Aww... Luhan ဆိုတာ မင္းလား"

>ေတာက္!!! မေလာက္ေလး မေလာက္စား အေကာင္ကမ်ား.. မင္းေတဘာေတ သံုးေနေသးတယ္<

Luhan ေနကာမ်က္မွန္ခြ်တ္လိုက္ပီး ကားေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ႔ Sehun ကို လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။

"Oh Sehun!!! တက္အံုးမွာလား... ငါ့မွာ အခ်ိန္မရွိဘူး... "

Sehun လည္း ကုပ္၂နဲ႔ အေနာက္ခန္းဝင္ထိုင္ လိုက္တယ္။
JongIn က လိုက္တက္မယ္လုပ္ေတာ့

"ငါမင္းကို တင္ပါ့မယ္လို႔ ေျပာလိုက္လို႔လား"

"Nae????"

Yeol#
"ကြ်န္ေတာ္တို႔က အၿမဲတမ္း Hun နဲ႔ ျပန္ေနက်ပါ ဘာထူးဆန္းလို႔လဲ"

"Oh Sehun!!! ငါရႈပ္၂ရွက္၂ေတ မႀကိဳက္ဘူးေနာ္"

"Yeol Hyung တို႔ ဒီေန႔ေတာ့ bus car နဲ႔ပဲ ျပန္လိုက္ပါေနာ္ ေနာ္... "

Sehun ခမ်ာ အရမ္းအားနာသြားတယ္။
ChanYeol ဆိုသူကလည္း ဘုကလန္႔သမား ဒါေပမယ့္ Sehun တစ္ခြန္းပဲေလ...

"Okie Hunnie... See yarrr"
"Bye. Sehun"

"Annyeong Hyung^^"

Yeol ကေတာ့ လွည့္ထြက္မသြားခင္ Luhan ကို ကားမွန္ကေနတစ္ဆင့္ ၾကည့္သြားေသးတယ္။
Luhan ကလည္း Yeol ကို မ်က္ေထာင့္နီနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။

Luhan ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ၿပီး ကားကို တစ္ရွိန္ထိုး ေမာင္းထြက္သြားတယ္။
Yeol ကေတာ့ ကားကို မ်က္စိတစ္ဆံုးကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ပီး လိုက္ၾကည့္ေနတယ္။

JongIn#
"Hyung ျပန္မယ္ေလ"

"JongIn! အဲလူႀကီး ထူးဆန္းတယ္လို႔ မင္းမထင္ဘူးလား"

"Luhan ဆိုတဲ႔ တစ္ေယာက္လား?"

"Imm"

"မဆိုးပါဘူး... ေခ်ာသားပဲ "

"ေဟ့ေရာင္.. ငါက အဲတာကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးကြ... မင္းဟာေလ တကယ္ကို ငတံုး ><"

"ဟြန္႔.... သူပဲ ဘာေတေျပာေနမွန္းမသိဘူး "

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ပဲ ျပန္လာခဲ႔လိုက္ေတာ့တယ္။

Sehun နဲ႔ Luhan တို႔ရဲ႕ အိမ္ျပန္လမ္းမွာေတာ့ ေတာ္၂ကို တိတ္ဆိတ္ေနတယ္။

အိမ္လည္းေရာက္ေရာ Luhan က Sehun ကို ကားေပၚက ဆင္းခိုင္းပီး သူက ကားနဲ႔ ထပ္ထြက္သြားျပန္တယ္။

Sehun မွာေတာ့ ေၾကာင္ရက္သားေလး...
နႈတ္ခမ္းစူပီး အိမ္ထဲဝင္လာေတာ့ Omma က

"Hunnie တစ္ခုခုစားပီး အိပ္လိုက္ေနာ္ ေဆးေသာက္အံုး... Omma အလုပ္ကိစၥသြားစရာ ရွိလို႔"

"Nae"

သူမေျဖခ်င္ေျဖခ်င္နဲ႔သာ ေျဖခဲ႔လိုက္ပီး အခန္းထဲ ဝင္လာလိုက္တယ္။
အစာလည္း စားခ်င္စိတ္မရွိဘူး... ေဆးလည္း ေသာက္မေနေတာ့ဘူး...
အိပ္ပဲ အိပ္ေတာ့မယ္...

Luhan ကားကို အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ တရွိန္ထိုးေမာင္းေနရင္းမွ တစ္ေနရာအေရာက္ ထိုးရပ္လိုက္တယ္။
လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာ ရပ္လိုက္ျခင္းပင္...

သူလံုးဝ စိတ္မၾကည္ေနဘူး... တစ္ခုခုကို မေက်နပ္ႏိုင္ေနဘူး...

"ေတာက္!!!"

ဒါပါဆို သူ ေတာက္ေခါက္ေနတာ ဆယ္ခါထပ္ မနည္းေတာ့ဘူး။ ကားေပၚမွာလည္း တစ္လမ္းလံုး မေက်မခ်မ္း ျဖစ္လာတာ... ဘာကို စိတ္တိုေနမွန္း မသိတာ...

>ငါ အဲေကာင္မ်က္ႏွာ ျမင္ဖူးေနပါတယ္... Ahh!! ဟုတ္သား<

Luhan သူ႔phone ကို ထုတ္ၾကည့္လိုက္တယ္။
အရင္က Sehun ပို႔ခဲ႔တဲ႔ mgs ေတထဲက တစ္ခုခုကို အသည္းအသန္လိုက္ရွာေနတယ္။

"ေတြ႕ပီ..ဟားဟား ထင္သားပဲ ဒီေကာင္ဆိုတာ"

တစ္ခ်ိန္က Sehun ပိုလိုက္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတနဲ႔ ေတာင္တက္သြားတယ္ဆိုတဲ႔ ပံုကို ၾကည့္ပီး Luhan ေျပာလိုက္တာပါ။
Yeol Sehun JongIn တို႔ သံုးေယာက္ရယ္ က်န္သူငယ္ခ်င္းေတရယ္နဲ႔ ႐ိုက္ထားတဲ႔ပံုပါ။
Sehun ေဘးမွာ Yeol က Sehun ပုခံုးကို ဖက္ထားပီး camera ကို ၾကည့္မေနဘဲ Sehun ကို ျပံဳးပီး ၾကည့္ေနတဲ႔ပံု...

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 14, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Coz We are 'Brothers :')Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon