BAŞLANGIÇ
-melek gibi görünen şeytan -
" Biliyormusun sevgilim bu gün beni zorla yolladığın Anıl Beye gittim. Bana seni unutacağımı, hayatıma kaldığım yerden devam edeceğimi söyledi...
Çok komik değil mi? Benim hayatım sende kaldı... Sen gelmeden yaşmaya devam edemem ben...
En saçmasıda bana deli raporu vermeye kalktı... Bana senin öldüğünü söylüyor... Asıl deli o... Sen ölmedin ki...
Sen yatağımın sol yanında, yemek masasının en başında ve salonda ki ikili koltuktasın... Sen hayallerimde , rüyalarımdasın sevgilim...
Hayatımdan çaldılar belki seni ama içimden söküp alamayacaklar.
Bizim o saf ve temiz sevgimizi kıskandılar, çekemediler aşkımızı. Kirletmeye çalıştılar...
Ama biz asla pes etmeyeceğiz değil mi sevgilim..." deyip elimle toprağın üstünü düzelttim...
"Bu toprak aramızda ki duvar sevgilim..."
Yanımda ki boya kutusuyla fırçayı aldım elime. Fırçayı beyaz mezar taşına sürmeye başladığımda gece mavisi renk bıraktı...Bunu bir kaç kere daha uyguladığımda her yeri boyamıştım... Ellerim ve yüzümde dahill...
"Sen özgürsün sevgilim... İstersen o duvarı yıkıp gelebilirsin yanıma... Ama yapma. Bekle beni. Ben geleceğim yakında oraya..."diye çok kısık bir ton ile mırıldandım...
"Birileri eski sevgilisini özlemiş galiba.." bu sesi tanımıyordum.. Karanlıkta ve sisli havada yüzünü seçemiyordum ama tam karşımda duruyordu...
"Eski mi?Sen kimsin..."
"Aa Etkin benden bahsetmedi mi yoksa.. Çok darıldımm."
"Defol git."diye çıkıştım. Halimi görmüyormuş gibi dalga geçiyor..
"Çok ayıp ,kovuyormusun?"dedi gıcık bir şekilde...
" Ya belamısın. Kimsin söyle . Sonra hiç gelmemiş gibi git."
"Peki peki. Alpay." Dedi ve arkasını dönüp yürümeye başladı.
Alpay mı? Bu ismi 3 yıl önce duymuştum... Etkin gerçekten de bahsetmişti ondan...Pek tekin olmayan bir tip diyordu Etkin onun hakkında.. Needen geldi ki... Belki de Etkin'i görmeye gelmiştir...
"Alpay'ı gördün dimi sevgilim... Sence neden gelmiş olabilir?
Neyse takmicam kafama... Sen de takma boş ver... Gitti zaten. Umarım bir daha gelmez... " dedim mezarın başına çömerek.
"Saat geç oldu. Ben de gideyim.. " ayağa kalktım. Gökyüzüne baktım. Hiç yıldız yoktu ve ayın önünü bulutlar kapatmıştı.
Seni çok seviyorum dedim gözümden bir damla yaş akarken...
Beni gorüyorsa diye kendimi güçlüymüşüm gibi göstermeye çalışıyorum... Ama olmuyor işte. Bir yerde patlak veriyor...
Derin bir iç çekip mezarlığın çıkışında ki demir kapıya yöneldim... omsumun üstünden etrafa baktım... Öylece yatan onca kişi.
