BÖLÜM I

56 8 0
                                    







Saat 07.00 ah kahretsin geç kaldım hemen hazırlanıp çıkmam lazım. Yataktan kalktım doğru banyoya hemen yüzümü yıkayıp ayılmam lazım kendimi bildim bileli uykuyu çok severim. Yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa doğru ilerlemeye başladım üst raftan kupa mı ve alt raftan kahve mi aldım hazırlamaya başladım kahvem olduktan sonra masaya geçip bir sigara yaktım evet artık sigara kullanıyordum. Telefonum çaldı arayan Serra.

-Efendim Serra?

+ Nerdesin sen Selen iki saattir seni bekliyorum???

Birkaç dakika düşündükten sonra..

-Ben bugün gelmicem bekleme.

Dedim okula gitmeyi istiyordum çünkü Anılı görücektim bir gün görmememe rağmen o kadar çok özlemiştim ki ama onu Irmakla görmek canımı acıtıyordu. Sigaram ve kahvem bittikten sonra odama geçtim hazırlanmaya, dolabımı açtığımda hep kararsız kalırım yine giyecek  hiç birşeyim yok diye üzülürüm ama dolap tıka basa dolu.Biraz düşündükten sonra altıma siyah Jean üstüme siyah bir t shirt giydim belime kadar uzamış olan saçlarımı hafif dalgalı yaptım ve makyaj en sevdiğim şey. Gözlerime ince bir eyeliner çekerek büyük simsiyah olan gözlerimi hafif belirttim dudaklarıma ise açık toz pembe bir ruj sürdüm çantamı aldıktan sonra kapıya doğru ilerlemeye başladım kapıyı tam kapatınca anahtarı içerde unuttuğumu hatırladım ah yine mi kapıda kalacağım? Neyse ki alt komşum Ozan var oda ezik ve inek bir tip aynı bir zamanlar benim olduğum gibi bir zamanlar dediğime bakmayın sadece üç ay öncesi, her kapıda kaldığımda ozana giderim ve kapımı açmasını rica ederim ozanda sürekli benim gibi kapıda kala kala kapı açma tekniğini bulmuştu o yüzden fazla sıkıntı yapmadım. Apartmandan çıkınca arabama doğru ilerlemeye başladım

Tam bindim derken cama biri tıklattı of yine mi Ece bide bununla uğraşıcam. ''Selen okuluma kadar benide bırakabilir misin?'' tabi atla dedim zaten geç kalmışım yapcak bişeyim yoktu. İlerlerken sigaramı yaktım malum İstanbul trafiği. Ecenin elinden telefon düşmüyor kızın bi muhabbette açmıyor. Neyse ki sonunda okuluna geldik ''hoşcakal selen teşekkür ederim'' dedikten sonra okula doğru ilerlemeye başladı. Yoluma devam etmeye başladım bi sigara daha yaktım okula yaklaşmaya başladıkça karnımda kelebekler uçuşuyordu sonunda Anılı görebilicektim. Ah lanet olasıca okul hiç sevmiyorum ama Anıl var ne yapalım Aşk herşeye değerdi be. Okula geldikten sonra arabamı park edip okula doğru ilerlemeye başladım herkesi gözü bende tabi çünkü beni ilk defa böyle görüyorlardı. Serra bana doğru hızlı adımlarla ilerliyordu gözlüğümü çıkartıp ah canım çok özledim seni diye seslendim ve sarıldık harbidende özlemiştim en yakın arkadaşım Serraydı. Nasılsın napıyosun muhabbetlerini geçtikten sonra direk Anılı sordum nerde? Bilmiyorum cevabını aldıktan sonra ilerlemeye devam ettik ve Anıl of be analar neler doğuruyor demeden geçemedim ama tabi içimden her zaman ki gibi ve yılışık yavşak ve bi o kadar da kaşar Irmak ''O Selen ne olmuş sana  böyle?'' Ah hayatım arada değişim iyi geliyor diyerek alaycı bir tavırla geçtik yanından olamaz Anıl bana bakıyor of ne yapıcam şimdi çocuğun ilk defa dikkatini çekmeyi başarabilmiştim.

Selenden..Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin