Bab1 (Lia)

91 8 2
                                    

Termenung, tulah hobi si Fara Amira sorg ni. Smbil mndgr lgu Nu ABO dri f(x) (ehemm kpopers katakn), dia mllihat shj si Sara.
Sara sdg gelak sorg2 mcm org gila. "Kau tgk apa smpai jdi gile hah? Memekak la bdk." Tegur Fara. "Hahaha... Aku tgk running man."
"Kau ni x hbis hbis --' Kata dh puas tgk RM." Ujar Fara. "Ala sukati aku la! Sibuk je! Kau tu? Hantu selfie! Jendul!" Ejek Sara.
"Oi! Sjk bila aku jendul hah?" Marah Fara. "Dri azali!" Balas Sara.
Apa lagi, gaduh la budak tak cukup umur tu --' X pdn dgn lps SPM! Dh 19 tahun tp prangai kalah bdk stahun!
"Bisinglh kak jendul sekalian." Tegur Shamimi. "Hoi! Ko pnggil aku ape?" Tnya Sara. "Kak jendul! Pekak ke? Aku ulang eh! KAK JENDUL!!"
"Oiii!!"
-
"Wey aku nak gi kedai jap tau." Ujar Lia. "Belikan aku ikat rmbut! Ikat rmbut aku dh jahanam!" Pesan Sara
"Yela yela --' Asyik jahanam je." Lia mnggeleng. "Eh mesty!" Sara buat muka bangga dia. "Ceh. Hashtag nyampah!" Fara menjelir.
"Kau jeles!" Sara mnjelir. "Xde masa!" Farah mmbalas.
"Dh la. Aku chaw dulu. Lyn korg ni smpai esok pun x hbis." Lia keluar. "Okey!!"
-
Lia berjalan jalan di sekitar pasar. Selesai mmbeli brg, dia trus ke blkg bangunan.
Di situ, seorang lelaki telah menunggunya. Dia trus mndekati lelaki itu.
"Ha, nk apa jumpa aku? Aku penat, baik kau cpt." Lelaki itu tegas. "Awk sy x nk putus." Ucap Lia.
"Kau ni bodoh ke ape? Otak kau biol eh bodoh? Aku dh ckp aku jumpa prmpuan lgi baik utk aku dri kau! Dh la aku nk balik!"
Lelaki itu pantas dn ganasnya mnepis tgn Lia dn mmbuatkn Lia trjatuh trjelopok. Lia sgera memeluk kakinya .
"Jgn! Jgn prgi! Sy x boleh hidup tnpa awak!" Rayu Lia nmun tgnnya dtepis kasar. "Jgn nk merepek lah bodoh!"
"Saya iklas sygkn awk! Snggup awk buat sy mcm ni? Awk!" Lia mnjerit. "Diam kau! Jgn nk merepek lgi! Its over!"
"No its not! Sy x boleh lpskn awk!" Lia mrayu. Nmun kakinya sgera ditepis. Lia hilang kata kata.
Dia bgn dn brjln tnpa mlihat kiri kanan. Dirinya bagai di awangan, kakinya hnya brjln mngikut arah angin yg dingin.
Lemah bdnnya. Hatinya dipukul pilu, sakit. Mhu shj dia mnjerit ttpi ditahan. Hanya tuhan yg thu btapa peritnya dia mnhan sgalanya.
Lampu merah menyala terang dlm kelebatan hujan menandakn pjalan kaki tidk dbenarkn lalu.
Kaki yg lemah brjln mngikut kata hati. Matanya bagaikn kabur mlihat lmpu merah. Lampu merah x mampu mnghalangnya mlintas.
Sbuah cahaya terang menerpa bdnnya. Kepala ditoleh mmndg ke kiri. Sbuah kenderaan sdg laju pemanduannya.
Mata bgai sdg tiada kudrat lgi, kakinya lemah.
Bhommm!!
Bdn Lia dihempap kuat oleh kereta Toyota Vios itu. Bdnnya rebah ke tanah. Air matanya jatuh sbelum matanya trtutup.
Nafasnya dihela.
-
"Nape Lia tak balik lagi ni? Kata kejap je!" Ujar Fara. "Hmm jem kot." Balas Adlina. "Jem apanya, dia jalan kaki!" Smpuk Mimi.
"Cuba call." Balas Fara. "Dia off fon." Balas Sara. "Hhhmmm... Bateri habis kot? Tp dh dkt 6 jam kot dia kluar." Ujar Qad
"Tula peliknye. Dia biasa 2 3 jam je kn?" Tnya Fara. "Ha ah." Balas Shamimi. "Mcm pelik je..." Sara mnggaru kepalanya.
"Hmm... Kita tunggu dulu. Kalau lama sgt, kita buat report je." Ujar Hani. Mreka mengangguk setuju.
Krrinng kriing!!
Telefon rumah berbunyi. "Ye? Sape tu? Lia ke ni?" Qad mengangkat.
"Cik ni penjaga cik Lia Eryna ke?" Tnya suara ni. "Emm kami kwn srumah." Balas Qad. "Oohh kalau bgitu boleh dtg ke hospital?"
"Kenapa ya?"
"Cik Lia bru mninggal dunia dlm kemalangan kereta 10 minit lalu."
-

KASIH SAHABAT [C]Where stories live. Discover now