รักนะ! นายเพื่อนซี้

เพื่อนใหม่

Nat's part
หลังจากที่ผมมานั่งกับคาสแล้วก็ได้คุยอะไรอีกเยอะแยะเลยล่ะ แล้วก็ได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆอีกหลายคนด้วย
"น้าดดดดดดด~ไปกินข้าวกัน~" อ้อ นั้นก็โตนิโตนิเพื่อนใหม่ผมเองแหละ
"โตนิ นายชวนแต่นัตคนเดียว ไม่ชวนฉันกับคาสไปเลยนะ" ส่วนคนคนนี้ก็โมเพื่อนใหม่ผมอีกคน
"ถถถ อย่าน้อยใจเลยน้าาาา ฉันก็จะชวนนายกับคาสไปด้วยนั้นแหละ ป่ะไปกินข้าวกัน"
"อือ ไปกันเถอะ^^"ผมตอบรับ หลังจากที่โตนโตนิพูดเสร็จ
"นี่ ฉันกับทายะไปกินด้วยสิ"คนคนนี้รู้สึกว่าจะเป็นหัวหน้าห้องนะ
"เธอจะไปทำไมเนี่ยเฮอะ?"โมถาม
"แหม ก็ฉันเป็นหัวหน้าห้องหนิ มีเด็กใหม่เข้ามาฉันก็ต้องดูแลสิเนอะ"หัวหน้าบอก
"ว่าแต่คุณสองคนชื่ออะไรกันเหรอ?"ผมเริ่มถามออกไปเนื่องจากไม่รู้ชื่อของหัวหน้าและอีกคนหนึ่ง ก็คนมันไม่รู้นี่น่า อย่าฆ่า(?)กันเนอะ
"อ่อ ฉัน'ซาซาดะ  จุน' เรียกฉันว่า'จูน'ก็ได้"
"ส่วนฉัน'ทากิ  โทรุ' เรียกฉันว่า'ทายะ'ก็พอ ยินดีที่ได้รู้จักนะเด็กใหม่"
"เฮ้อ พวกเธอสองคนนี่จริงๆเล้ย งั้นไปกินข้าวกันเหอะ หิวแล้ว"
"แล้วเราจะไปกินข้าวที่ไหนกันดีล่ะ? ตอนนี้ที่โรงอาหารคนคงเต็มแล้ว"
"ก็จริงอย่างที่คาสพูด อืม.....งั้นเราไปกินข้าวที่ชั้นดาดฟ้ากันดีกว่าเนอะ"โมแสดงความคิดเห็น
"งั้น Let's go!!!!!!"โตนิโตนิพูดขึ้นอย่างร่าเริง
   -ชั้นดาดฟ้า-
"ว้าว วิวสวยจังเลยเนอะบนดาดฟ้าเนี่ย"
"นัต! นายอย่าโน้มตัวไปข้างหน้าสิ เดี๋ยวก็ตกลงไปหรอก แล้วนี้มากินข้าวเถอะ เดี๋ยวได้เป็นโรคกระเพาะหรอก"
"คร้าบบบคาสคร้าบบบ ไปแล้วๆ"ผมตอบรับ
"นัต นายเอาข้าวอะไรมาเนี่ยน่ากินจัง"โตนิโตนิถาม
"ข้าวหน้าไข่กับไส้กรอกทอดน่ะโตนิ"
"ขอไส้กรอกชิ้นนึงได้มั้ย?"คาสถามผม
"เอาสิคาสฉันมีอีกเยอะเลยล่ะ"
"ป้อนหน่อยสิ ฉันเอื้อมไปไม่ถึง"
"อ่ะ อ้าปากสิ"ถึงจะพูดอย่างนั้นแต่ผมก็คิดว่าคาสเอื้อมถึงนะแต่คงขี้เกียจมั้ง
"อืม อร่อยมากเลย"
"ขอบคุณนะ^^"
"เน่ๆ โมฉันเหมือนเห็นออร่าสีชมพูแถวๆนี้ว่ามั้ย?"
"นั้นสิ รุกตั้งแต่วันแรกเลยวุ้ย!555"โมตอบ
"นี่!เงียบๆแล้วกินข้าวเร็วๆอีก20นาทีก็หมดเวลาพักละ"จูนเอ่ย
"ขี้บ่นเป็นยายแก่ไปได้"
"โม ฉันได้ยินนะ!!!!!!"
-หลังกินข้าวเสร็จ-
"เอิ้กกกกก"
"แหวะ!น่าเกลียดอ่ะโม
"การเรอมันเป็นเรื่องธรรมชาติ เอิ้กกกกกก!"
"โมหยุดเถอะฉันว่ามันเหม็นแล้วก็น่าเกลียดด้วย"ผมก็คิดเหมือนโตนิโตนินะ
"ถ้านายว่าอย่างนั้นก็ได้นะโตนิ"
"แบะปากมองบนแปป"ทายะกล่าว
"555พวกนายนี่น่า"ผมว่าพวกเขาแกล้งกันได้น่ารักนะ
"ขึ้นห้องดีกว่านะ อีก5นาทีก็ถึงเวลาแล้ว"
"งั้นไปพวกเรา! เท้าเดิน!"โตนิโตนิพูดด้วยรอยยิ้ม
"มันต้องหน้าเดินไม่ใช่เหรอ"โมถาม
"ถ้าเอาหน้าเดินเดี๋ยวก็เจ็บหน้าแย่สิ เท้าเดินน่ะดีแล้ว"
"เอาที่บายใจ"บางทีก็คิดนะว่าโตนิโตนิกวนประสาทมาก
-ห้องเรียน-
ผมเรียนไปแบบงัวเงีย ถ้าถามว่าทำไมก็คงเป็นเพราะผมนอนน้อยแล้วก็กินเยอะด้วยมั้ง ประมาณแบบพออิ่มหนังตาก็หย่อนอะไรประมาณนั้น แนะไม่ต้องมาว่าผมขี้เกียจเลยนะ ผมรู้ว่าคุณก็เคย เฮ้อ!มาวันแรกก็ขี้เกียจเลยเรา
+รอบบ่ายคาบที่1+
เอ้อเริ่มตาปรือแล้วอ่า
+รอบบ่ายคาบที่2+
เมือยตาจัง หลับตาซักหน่อยคงไม่เป็นไร
+รอบบ่ายคาบที่3+
คร่อกZzz. Nat's knock out!!!!
"นัต เฮ้!นัต ตื่นได้แล้ว"
"อื่อออ"อะไรเนี่ยคนกำลังหลับฝันหวานอยู่เลย
"เอ่อ โรงเรียนเลิกแล้วล่ะ กลับบ้านกันเถอะ ว่าแต่บ้านนัตอยู่แถวไหนเหรอ?"
"ถัดไปจากโรงเรียน2กิโลน่ะ อื้มมม"บิดขี้เกียจซักหน่อยดีกว่าเนอะ
"งะ งั้นก็ดี บะ บ้านฉันก็อยู่แถวนั้นงั้นเดินกลับด้วยกันดีมั้ย?"
"อื้ม ดีมากเลยล่ะ ป่ะกลับกัน^^"
----------------------------------------------