ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္နဲ႔စိမ္းစိုအုံ႔ဆိုင္းၿပီးေအးစိမ့္ေနတဲ့ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ကေလးဆီkookတစ္ေယာက္တည္းကားေမာင္း၍ေရာက္႐ွိလာခဲ့ၿပီ။ကားမွန္ကိုျဖည္းညင္းစြာခ်ကာေအးစိမ့့္တဲ့ေတာင္ေပၚေလကိုအရသာခံရင္းkookကားက္ိုျဖည္းျဖည္းေလးေမာင္းလာခဲ့တယ္။ေတာင္ေျဖလမ္းဆုံေရာက္ေတာ့တည္းခိုခန္းဆီဘယ္လိုသြားရမလဲဆိုတာသူမသိေတာ့။ၿမိဳ႕စြန္ကိုလည္းေရာက္
လာခဲ့ၿပီ။လူရိပ္လူခ်ည္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ေတာင္ေျုခကစိုက္ခင္းမွာခေမာက္ေဆာင္းၿပီးေက်ာေပးထိုင္ကာေျမေတြတူးဆြေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕လိုက္တယ္။လူပုံကေတာ့ပုျပတ္ျပတ္ပင္။ေက်ာကုန္းမွာဘုႀကီးနဲ႔မို႔ထိုင္ေနတာကလိုတာထက္ပိုကုန္းေနတယ္။kookလည္းအဲ့ဒီလူေနာက္မွာကားကိုရပ္လိုက္ၿပီးကားျပတင္းကေနေခါင္းထုတ္ၿပီးလွမ္းေအာ္လိုက္တယ္။
Kook:"yawgiyoe.... ဒီမွာ...."
Kookေခၚေနေပမဲ့ထိုလူကေတာ့လွည့္မၾကည့္။kookအသံမ်ားတိုးေနလို႔လား။
Kook:"ဒီမွာ..ဒီမွာ...Hyung..dopeတည္းခိုခန္းကိုဘယ္လမ္းကေနသြားရမွာလဲ။"
Kookအသံကိုထပ္ျမႇင့္ၿပီးေမးလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့သူျမင္ေနရတဲ့ေက်ာျပင္ကနည္းနည္းေလးမွမလႈပ္လာေတာ့kookစိတ္ထဲတစ္မ်ိဳးျဖစ္လာတယ္။ထိုလူမ်ားနားမၾကားတာလား။ဒါမွမဟုတ္....kookဆက္မေတြးရဲေတာ့ဘဲဂီယာဆီလက္လွမ္းကာကားကိုဆက္ေမာင္းဖို႔ျပင္လိုက္တယ္။အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ......သူ႔အေပၚအရိပ္တစ္ခုမိုးက်လာလို႔သူလန္႔သြားၿပီးကပ်ာကယာေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။
Kook:"ဟင္!......"
စူးေတာက္ေနတဲ့မ်က္လုံးႀကီးေတြနဲ႔သူ႔ကားေဘးမွာရပ္ၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္။အရပ္ကပုပု၊ေက်ာကုန္းမွာလည္းဘုႀကီးနဲ႔။kookခုနကလူေက်ာေပးထိုင္ေနခဲ့တဲ့ေနရာကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့အဲ့ဒီေနရာမွာလည္းတုတ္တုတ္မွမလႈပ္ဘဲထိုင္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္က႐ွိေနဆဲ။ဒါဆိုသူ႔ေဘးကလူက.......kookဆက္မေတြးေတာ့ဘဲကားမွန္ကိုတုန္ေနတဲ့လက္နဲ႔ကားမွန္ကိုအျမန္ပိတ္လိုက္တယ္။kookနဲ႔မေကာင္းဆိုးဝါးႀကီးရဲ႕ၾကားမွာမွန္တစ္ခ်ပ္ပဲျခားေတာ့တယ္။kookလက္မ်ားေခြၽးေစးေတြျပန္၍ေအးစက္လာတာမို႔သူ႔ကားကိုအေလာတႀကီးတုန္လႈပ္စြာနဲ႔ေမာင္းထြက္လာမိတယ္။Taeအယူသီးခဲ့တာမွန္ေနၿပီလား။တမလြန္ကသီခ်င္းဆိုသံကိုနားေထာင္ခ်င္တဲ့kookတစ္ေယာက္တည္းတည္းခိုခန္းကိုမေရာက္ခင္မွာပဲေခ်က္ခ်ားစရာအျဖစ္ကသူ႔ကိုႀကိဳႏွင့္လို႔ေနၿပီ။ေနာက္ထပ္ေရာ.....dopeတည္းခိုခန္း႐ွိတဲ့ဒီေတာင္ေပၚၿမိဳ႕မွာဘယ္လိုထိတ္လန္႔ေခ်ာက္ခ်ားစရာအျဖစ္ေတြသူေတြ႔ရဦးမွာလဲ။kookစိတ္ထဲကေနႀကိဳၿပီးတုန္လႈပ္ေနမိတယ္။စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔kookျဖည္းျဖည္းခ်င္းေမာင္းလာခဲ့ရင္းလမ္းခြဲတစ္ခုဏအေရာက္မွာ"လိွ်ဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားျဖင့္dopeတည္းခိုခန္း"လိူ႔ေရးထားတဲ့ေၾကာ္ျငာဆိုင္းဘုတ္ကိုေတြ႔လိုက္ရလို႔kookဝမ္းသာသြားတယ္။kookတစ္ေယာက္စိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာနဲ႔ေၾကာ္ျငာဆိုင္းဘုတ္အတိုင္းလမ္းခ်ိဳးကိုေကြ႕လိုက္ေတာ့..."ေဝါ....."ခနဲေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာတခဲနက္ျမည္သံႀကီးနဲ႔အတူေညာင္ပင္ႀကီးေပၚကေနက်ီးတစ္အုပ္သူ႔ကားေ႐ွ႕ၿပိဳဆင္းလာခဲ့တယ္။"အား......."kookအလန္႔တၾကားေအာ္ၿပီးကားကိုခ်က္ခ်င္းဘရိတ္အုပ္လိုက္တယ္။႐ုတ္တရက္မို႔ကားကေ႐ွ႕ကိုယိုင္သြားၿပီးနည္းနည္းတုန္သြားတယ္။kookလည္းထိတ္လန္႔သြားတာမို႔မ်က္ဝန္းအစုံကိုဖိမိုက္ကာလႈပ္႐ွားသြားတဲ့စိတ္ကိုတည္ၿငိမ္ေအာင္ျပန္ႀကိဳးစားလိုက္ရတယ္။ခဏၾကာေတာ့kookစိတ္ၿငိမ္သြားလို႔ေလပူေတြမႈတ္ထုတ္ၿပီးျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ခုဏကၿပိဳဆင္းလာတဲ့က်ီးအုပ္ႀကီးကတစ္ေကာင္တစ္ေလမွမ႐ွိ။ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုပကတိၿငိမ္သက္လ်က္။kookကိုယ့္မ်က္လုံးကိုယ္မယုံႏိုင္ေအာင္ျဖစ္သြားရတယ္။ ဒါ....ဒါဘာျဖစ္တာလဲ။kookေက်ာထဲစိမ့္တက္လာၿပီးကားကိုအဲ့ဒီနရာကေနအျမန္ေမာင္းထြက္ခဲ့လိုက္တယ္။ဘာျဖစ္လို႔ဒီၿမိဳ႕ကဒီေလာက္ေတာင္ေခ်ာက္ခ်ားစရာေကာင္းေနရတာလဲ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္kookကေတာ့ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၿပီးတဲ့အတိုင္းdopeတည္းခိုခန္းဆီကိုkookအေရာက္သြားမွာပျဲဖစ္တယ္။
أنت تقرأ
A Song Written By GHOST"
رعبဟင့္အင္း..... အဲ့ဒီက္ိုေတာ့မသြားပါနဲ႔လား.... ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ငါးဆယ္ကေသဆုံးခဲ့တဲ့ အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္ကတမလြန္ကေန သီခ်င္းဆိုျပမယ္ဆိုတာ လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥႀကီးပဲ ၾကားရတာနဲ႔တင္ၾကက္သီးထတယ္။(Kim Tae Tae) ညဆယ့္ႏွစ္နာရီတိတိထိုးတဲ့အခ...