1ο κεφάλαιο

98 9 2
                                    

Όχι ρε γαμωτο άργησα αχ θα με σκοτώσει το αφεντικό μου έτρεχα να προλάβω το λεωφορείο που σήμερα με έναν περίεργο τρόπο ήρθε νωρίτερα.

Δεν το πρόλαβα τώρα πρέπει να πάω με τα πόδια.

Καθώς έμπενα μέσα στο βιβλιοπωλείο που δουλεύω βλέπω το αφεντικό μου να με κοιτάει με ένα δολοφονικό βλέμμα πάω λοιπόν κοντά του "Καλημέρα κύριε Δημήτρη" λέω μέσα απ τα δόντια μου.

"Γιατί άργησες? ?"

"Συγγνώμη δεν θα επαναληφθεί"

"Το ελπίζω γιατί την επόμενη φορά θα είναι και η τελευταία"

"Μάλιστα"

Είπα και έφυγα μέσα στην βιασύνη.

"Καλημέρα θα ήθελα να μου πείτε αν υπάρχουν λυσαρια"

Τότε γυρνάω το βλέμμα μου και αντικρίζω έναν θεό στην κυριολεξία. Παναγία μου τόσο κούκλος δεν έχω ξαναδεί πιο όμορφο αγόρι πότε

"Ε...εε ναι φυσικά"

Καταφερα να ψελισω.

"Ωραία γιατί τα χρειάζομαι επιγοντως" είπε.

Πήγα γρήγορα στο ράφι με τα λυσαρια και του τα έφερα, τον οδήγησα στο ταμείο και έβγαλε ένα ματσάκι λεφτά πο πο πρέπει να είναι από καλή οικογένεια

"Ορίστε πιστεύω φτάνουν αυτά"

"Ναι βέβαια "είπα

"Ωραία α και κάτι ακόμα"

Είπε και περίμενα με αγωνία τι θα πει

"Κοίτα να με συνηθίσεις γιατί πλέον θα έρχομαι πολύ συχνά από δω"

Μου λέει και μου κλείνει το μάτι και με αφήνει να τον κοιτάω καθώς φεύγει.

Αχ πότε θα ξανά έρθει έχουν περάσει δύο μέρες και τίποτα. Όπα κάτσε γιατί τα λέω αυτά δεν τον έχω γνωρίσει ακόμα μήπως ονειρεύομαι δεν πρόκειται να γυρίσει να κοιτάξει εμένα ένα φτωχό κοριτσο αυτός είναι πλούσιος και σίγουρα έχει όπιο κορίτσι θέλει

Αχχχχχχ


Γειά σας τι μου κάνετε ελπίζω να σας άρεσε είναι η πρώτη μου ιστορία γι αυτό έχω λίγο άγχος σας παρακαλώ σχολιάστε και πείτε μου συμβουλές για την ιστορία μου

Everything Happens For A ReasonDonde viven las historias. Descúbrelo ahora