Daniella

How will i start?

How will i undo the past?

How will i get over from the pain?

How will i face everyone?

That was two years ago yet the pain was still fresh, everyone believed that i am pain free now... That, i no longer remember everything. Ang alam nila i am still sufferring from selective amnesia, where i dont remember anything that happen two years ago...

But they are all wrong.

Because i do not suffer from any amnesia, not ever. Pinaniwala ko silang lahat para hindi sila mag alala, para hindi nila ako kaawaan, para kahit papaano may matira sa sarili ko. Kasi sirang sira na ako dahil sa lech€ng pagmamahal na yan!

Pero hanggang kailan? Hanggang kailan ako magpapanggap? Hanggang kailan ko maiiwasan ang lalaking naging dahilan ng lahat ng pagpapakat@nga at pagpapakagaga ko? Hanggang kailan ko maitatago sa kanilang lahat ang katotohanan?

Saan ako dadalhin ng pagpapanggap na ito?

Oo, alam ko... Duwag na kung duwag pero masisisi nyo ba ako kung ito na lang ang naiisip kong paraan para kahit papaano... Para kahit papaano may matira naman sa sarili ko.

"Bessy! Ang lalim nun ha!" Biglang pagsulpot ni Betty sa harapan ko.

Si Beatrice 'Betty' Cruz, siya ang nagiisang kaibigan na meron ako. Kailanman hindi niya  ako iniwan, siya lang ang nakakaintindi sa akin. Pero, maintindihan niya kaya ako kung ipagtapat ko sa kanya ang katotohanan na matagal ko ng itinatago?

"Bes, may gusto sana akong sabihin sayo...", panimula ko upang makuha ko ang buong atensyon ni Betty.

"Ano ba yan Bessy? Boylet ba ito? Si Dex my loves ba?" Hay naku puro si Kuya Dex naman laman ng utak nito eh.

"Bes, seryoso ako... Please, hear me out." Pakiusap ko sa kanya.

"Oh! Yes, bessy Im listening... Im ready... Please go on..." Pagseryoso naman niya.

Huminga muna ako ng malalim bago simulan ang pagtatapat sa kanya. Walang assurance kung maiintindihan niya ba ako o kung matatanggap niya ako. Kailangan ko lang talaga ng mahihingahan ngayon dahil hindi ko alam kung makakaya ko pa ba ang pagpapanggap na ito.

"Bes, what if i told you now that i remember everything?", direktang sabi ko sa kanya.

"So?", eh? Hindi ito ang inaasahan kong sagot mula sa kanya.

"Seriously?", hindi makapaniwalang tanong ko sa kanya.

"Eh, kasi naman bessy alam ko na naman na wala kang selective amnesia. Kaya ano ba ang inaasahan mong magi---",hindi ko na tinapos pa ang sasabihin niya dahil hindi maprocess ng utak ko ang narinig ko sa kanya.

"What do you mean? Betty, what do you mean you already knew i dont have amnesia? For, how long? How? How come?", sunod sunod kong tanong sa kanya.

"Sssshhh, relax Bessy. Hinga din pag may time ha. Bestfriend mo ako, kaya syempre alam ko kung ano ang pinoproblema mo o sekreto mo. Mahabang kwento kung paano ko nalaman at kulang ang buong maghapon para ipaliwanag ko sayo pero if you want i can sleepover sa house nyo... You know?", nagniningning naman nyang pahayag, if i know gusto nyang magsleep over dahil ni Kuya Dex.

"Pero bakit? Bakit sumasangayon ka lang? I mean, you could tell them once you knew it..."

"Oh cmon Daniella, alin sa bestfriend mo ako ang hindi mo magets? Whatever it is, bestfriend kita at kahit ano pa yan susuportahan kita. Ganyan kita kalove... Kaya dapat ako ang maging sister in law mo. Pretty please, ilakad mo na kasi ako sa kuya mo...", seryoso na po sya ng lagay na yan.

"Bes, hanggang kailan ka ba magkakacrush kay Kuya Dex? Goodnes gracious 25 na tayo!", buti na lang may kaibigan akong katulad ni Betty. She may be crazy and head over heels with my brother but she's one hella loyal bestfriend.



©©©©©©©©©©©©©©©©©


Doris (Daniella's Mom)

"What do you mean there's something wrong with her Danilo?" I asked my husband worriedly.

"I dont know love, Daniella's amnesia seem wrong all along. I cant tell you this because we are both medically incapable of judgment. But, if we can talk to her doctor maybe we'll know.", he said as he sat on his chair.

"What's wrong with her amnesia? I thought the doctor already cleared to us 2years ago that she has this selective amnesia wherein the past 2years of her life is non existing to her. So, that means her memory chose to forget about the accident and Mic--", hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil sa biglang pagbukas ng pintuan ng opisina ng asawa ko.

"Mom? Dad? You both seem serious. Problem?", si Dexter 'Dex' Villanes ang pangalawang anak namin ni Danilo isa siya sa mga kuya ni Daniella. Siya ang tumatayong legal consultant ng kumpanya namin. Hindi naman sa pagmamalaki pero biniyayaan kami ng matatalinong anak.

"Hindi ba uso sayo ang kumatok Dexter?", inis na sabi ko sa kanya habang lumalapit sya upang halikan ako sa pisngi.

"Im sorry Mom, i just want to surprise Dad. I didn't know you're in the middle of something. Anyway, why are you both serious?", hmmm. Nakalimutan ko palang sabihin na tsismoso din ang anak kong ito.

"We're just talking about your sis---", Danilo cut me and give an eyeing reminder.

"About that iho, your Mom and i are planning to have a vacation next week in Balesin. But your Mom is hesitant to leave you and Daniella.", i love Balesin and going back their is one in my bucketlist this year.

"Dad, Mom, you dont need to worry. I can take care of Daniella." my son reassure us.

"Woah, no! Kuya Dex i dont need to be babysitted, i'm already 25!", Daniella burst in. We didnt even notice her arrival.

"Daniella, iha. Your brother is just worried about you.", i said as she kissed my cheeks.

"Oh, Mom, i know but you dont want to know how tragic my days were when you and Dad are not here. He's everywhere Mom!", pagsusumbong naman sa akin ng bunso ko.

"Psh!" Dexter

"Enough. Daniella, anak, if you want you can come with us. You, your Mom and I.", my husband suggested. That would be great because i can look after her.

"Where to Dad?", Daniella asked excitedly.

"Balesin baby.", i looked at my daughter as her forehead creased and her smiles fades...

Balesin, where she broke herself, where she had an accident two years ago. Where, every memories she cherished lost...

Selfishly Inlove (MAJOR REVISION)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon