Boynu eğik ağacın gölgesinde dik kalamazdı yüreğim.
Oda atladı basamaklardan,
Sonra sulh dedi içim içine.
Şimdilerde sokaklarda, elinde bir kağıt
Hep aynı satırlar.
Bekle sulh dedi içim içine.
Yıkıcı bir görünüşü var
Haline bakan bir "ah diyor
Sonra "eyvah diyor.
Savaşlar başlatacak kadar nidaları
Ardından;
Neyse sulh dediği hıçkırıkları
Yükseliyor gözlerine.
Bazen belirli, belirsiz birşey
mırıldanıyor yüreğine.
"Sen gel derdin (geldim) gitmek bilmedim.
Ben gel dedim (gelmek) bilmedin"
Neyse sulh bari içim içinle savaşmasın!
EfY.
