"Kaldım" yüzünün en himayesiz gülüşlerinde.
"Sandım" O yüz benim ecele kadar tahtım.
O kadar tufana gerek yoktu.
Olmayışın;
Kuru yerde sel almama sebepken
Savaşın ortasında hücum yeleğimi,
Denizin ortasında can simidimi benden aldın.
Korktuğum başıma geldi.
Korkularımla bir başıma kaldım .
Not: bütün gezegen aynı günahı işlemiş, herkesin ıslanmaya paklanmaya ihtiyaçı varmışcasına yağıyordu yağmur.
Yağmur yağıyordu da herkes "sebeplerinden" oluşmuş bir camın arkasına gizlenmiş.
Dinmesini bekliyordu .
Oysaki çok garipti
Gökten inen misafirdi
Fakat !!
Kimsenin inancı kalmamıştı.
Efy.
