De zomer

Hoofdstuk 3

Toen we Bob teruggevonden hadden, genoten we van onze lekkere ijsjes. We bewonderden de zonsondergang en trokken wel 1000 selfies! Mijn geheugen staat bijna vol (van mijn gsm, bij dat van mij kan nog veel hoor! ) en we zijn nog geen hele dag hier! we blijven nog 3 dagen, dan hebben we nog een paar dagen vrij voor die stomme school terug begint. Maar goed, daar denken we nu nog niet aan. Eerst gaan we genieten. Eens we terug op het appartement waren maakten we het mega-gezellig, we hingen lampjes op in alle mogelijke kleurtjes en legden de zetel vol lekker zachte kussens. Mijn besluit stond vast, ik wil hier nooit meer weg! Etenstijd! "Wat gaan we eten?" vroeg Ellen nieuwsgierig. "Pizza" zei ik. "Njamie" riep Julie plots. En Mieke, die zei niks, ze was aan het dromen... Waarschijnlijk over die jongen in de trein. Maar, ik moei me niet, want het zijn mijn zaken niet! Na wel 3 pizza's gegeten te hebben maakten we ons klaar voor de filmavond. We deden een twilight-marathon! Griezilig! We hebben ze niet allemaal bekeken, het vervolg was voor morgen, we waren hier toch noch 3 dagen! De slaapkamer was keigroot en er was een raam aan met uitzicht op... een bakstenen muur! Het uitzicht in de living was iets mooier, maar wat maakt dat ook uit, je slaapt toch! En bovendien is het 's nachts donker en zie je al helemaal niks meer door het raam! 'S morgens gingen ik en Mieke de vuilniszakken buitenzetten. We liepen de trap af en wie kwamen we daar tegen? De jongens! Van op de trein! En de blonde God was erbij! Ik zag hoe Mieke hen opmerkte en helemaal rood werd, ze leek wel een ontplofte tomaat ofzo! We liepen subtiel door, maar ik zag dat ze ons hadden opgemerkt. De zwarte staarde mij aan alsof ik een cupcake was ofzo! We volgenden hen en kwamen erachter dat zij in het appartement boven ons logeerden. Mieke kon het niet geloven. De roste en de bruine liepen gewoon door en toen, plots, kwamen de blonde en de zwarte naar ons! Hij vroeg ons uit voor een strandwandeling. "Morgen om 7 uur?" vroeg een van de twee. "Euh ja, ja, ja dat zal wel lukken denk ik..." stamelde Mieke. Het was best schattig om te zien. Met de vuilniszakken nog in de hand liepen we als speren terug naar ons appartementje. In een recordtijd vertelden we alles wat er gebeurd was en Ellen en Julie waren laaiend enthiousiast! Ze keken er ook naar uit! 7 uur is wel vroeg, meestal ben ik dan nog niet wakker. En als ik dan wakker ben, dan heb ik waarschijnlijk zo een mottige kop dat niemand me durft aankijken. "Ik zal mijn wekker zetten om 5:45! Dan hebben we nog genoeg tijd om ons op te maken en leuke kleedjes te kiezen." riep Ellen uit. "Ben je gek? Zo vroeg ben ik er nog bijna nooit uitgeweest!" schreeuwde Julie terug. "Willen we gaan of niet?" vroeg ik. "NATUURLIJK!!!" krijste(!) Mieke terug. Het was redelijk duidelijk dat zij wou gaan. "Dan moeten we die wekker maar zetten!" zei ik dan maar. "BIEP BIEP BIEP" ik riep een paar vloekwoorden naar Ellen's wekker, maar aangezien wekkers (nu nog) niet kunnen praten, had dat geen enkel nut! We stonden kreunend en vloekend op en wensten elkaar een goeiemorgen! Eerst ging Ellen naar de badkamer. Dat duurde meer dan een kwartier. Aan dat tempo zijn we om 9 uur nog niet weg. Het was al bijna 10 na 9 en om 7 uur hadden we afgesproken op de dijk. "LISAAAAAA, het is aan jou!" schreeuwde Ellen naar me. Ik kwam de badkamer binnengestrompeld (half slapend) en (echt waar!) Ellen zag er goed uit! Ze had een bloementjeskleedje aan met een groen strikje in haar haar. Ik douchte me en koos een kleedje met witte en blauwe streepjes. Na mij was het aan Julie en dan aan Mieke. Ze zagen er allemaal ook echt prachtig uit! Wanneer we naar beneden liepen kreeg ik een sms. Van mama! "Kasper is terug van kamp en hij heeft zich goed geamuseerd! Papa zijn verband mag er volgende week af! Amuseer je daar nog! Xxx mama" niets dan goed nieuws! We hadden Bob ook een soort van aangekleed. We hadden hem een strikje rond de hals gedaan zodat hij net een echte meneer leek! We stonden op de dijk en wachtten, en wachtten, en wachtten... Tot plots een groepje knappe jongens van achter de gebouwen verscheen! Mieke werd helemaal stressie en de rest was wel benieuwd. Ze kwamen tot bij ons en samen met hen gingen we het strand op. De blonde God heet Nico, Mieke had het gevraagd. De zwarte heette Tommy en de namen van de bruin- en rostharigen wist ik nog niet. Het klikte wel tussen mij en Tommy. Ellen kwam goed overeen met Ruben (de bruine) en Julie met Jim (de roste). J en j! Omg, alles is hier zo toevallig, het past allemaal zo goed! Het lijkt wel een fictieverhaal! ;) We wisselden onze gsmnummers uit en gingen, al zwevend op wolkjes, terug naar het appartement. Valiezen maken, want het was morgen dat we naar huis moesten. Spijtig, want het werd juist spannend! Ik lag in bed toen ik opeens een sms ontving, van Tommy! " Hey, het was leuk hé vanmorgen! Ik wil je wel wat beter leren kennen hoor, je lijkt me leuk! Tommy" OMG ik flipte totaal! Na een heel goed nachtje geslapen te hebben, moesten we terug naar huis. Julie had ook een sms gekregen van Jim, en blij dat ze was! De rest blijkbaar ook en Mieke was nog steeds tot over haar oren verliefd. We reden naar huis en vertelden onze ouders onze mega-interessante verhalen! We hebben nog heel veel berichten gestuurd naar de jongens en zij naar ons. Uiteindelijk hebben we nog wel wat dates gehad. We waren zo gelukkig! En dat blijven we ook.