Onunla Dört Yıl

Onun yokluğu imtihanmış.. :(

Onların sevgisi öyle farklıydı ki birbirlerini görmeden birbiri için dua edecek kadar çok seviyorlardı sabah namazında buluşuyordu yürekleri birbiri için kalkıyordu ellerini semaya sadece hayırlı bir yuva kurabilmek için dua ediyorlardı. Aralarındaki ilk Ayrılık başlamıştı okul bitmiş yaz tatili başlamıştı.

Uğur memleketine dönünce Yesrip şehrin Boş kaldıgını düşünmeye başlamıştı. Eskisi gibi deniz kenarı huzur vermiyor onun yanında aldığı nefes gibi bir daha nefes alamıyor. Onun yokluğunu taşıyabileceğini bile düşünmüyordu artık ne kadar telefonla konuşmuş olsalar bile aynı şehirde olmamalarının üzüntü onları içten içe kavuruyordu. Yesrip ilk defa bir yaz tatilin bitmesi için dua ediyordu. Ne günler geçmek biliyordu ne de aylar sessizce birbirlerine özlemekten başka çareleri yoktu. Sadece paylarına küçücük bir pastadan kocaman bir Özlem Hasret Yalnızlık düşmüştü.

Yan yana olamasalar bile aynı şehirde olmak onları mutlu etmeye yetiyordu. Uzun uzun konuşmaları vardı telefonda içinde sadece huzur olan. Üç yıl gibi gelen bir üç ay geçirmişlerdi.
Ve sonunda yeni dönem başlamıştı.
Yesrip in gözleri onu arıyordu uzaktan da olsa görmek istiyordu sevdiğini. Ve göz göze gelmişlerdi iste Yesrip uzaktan uzağa seni ÇOK ÖZLEDİM BE YARİM derken dudaklarını okumuştu sanki Uğur BENDE dedi oda hafif dudaklarını oynayarak. Kısa bir süre sonra bir titremeyle kendine geldi telefonunda bir mesaj Uğur gülücükler içinde,

:) :) :) :) <3 <3 BU KADAR ÇOK ÖZLEYECEĞİNİ BİLSEYDİM DAHA ÖNCE GELİRDİM :) :) :)

Yesrip intikam almak istercesine bir mesaj yazdı Uğur a.

:@ :@ :@ Özlemiş olsaydım şuan yanında olurdum zaten

Uğur öyle çok bozuldu ki mesajı okur okumaz telefonu cebine attı. Hemen Yesrip in yanında aldı soluğu demek özlemedin öyle mi.

Yersip onun gözlerine esir olmuş gibi bakıyordu. Uzun sure devam etti bu bakışmalar. Sanki birbirilerine birşeyler söylemeye çalışıyorlardı.

ÖZLEMEZ OLURMUYUM ÖYLE COK ÖZLEDİM Kİ SENSİZ BU ŞEHİRDE NEFES ALAMAZ OLDUM.

SENİ ÖYLE ÇOK ÖZLEDİM Kİ YESRİP SENSİZLİK YÜREĞİME DÜSMÜŞ KOCA BİR ÇARESİZLİK Dİ.

Sustular sadece birbirinin gözlerine bakıp ustular onca çok söylemek istedikleri varken sustular. Birbirlerine haykırarak sevdiklerini söylemek isterken sustular.

Uğur un tebessümünü fark etti Yesrip ve toparladı kendini artik yerlerine geçmeleri gerekiyordu ki Uğur mavi yakışmış KARADENİZİM diyerek Gülümse dı sonra yerlerine geçtiler uzun uzun dönem konuşması başlamıştı okulun ana bina kapısının önünde.

Yarım saatin sonunda Yesrip lerin sırasında bir karmaşa başlamıştı bağırmalar yükseldi. Uğur merak içinde ne olduğunu anlamaya çalışıyordu tek görebildiği mavi bir polar dı ve o an beyninden vurulmuşa dönmüştü kalabalığı aşmaya çalışıyordu ama öyle kalabalıktı ki tek bir ilerme kaydedememisti. Okul müdürünün bagırmasıyla alan da olan öğrenciler zorla sınıflara konulmustu. Uğur çaresizlik içinde kıvranmaya başladı sınıf ın içinde göz yaşlarına hakim olamıyordu. Sınıf arkadaşları onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Sınıfları arka tarafta olduğu için neler oluyor göremiyordu. Resmen deliye dönmüştü Uğur ve sadece ağlıyordu.