Bölüm 2

57 3 0
                                    

Burak Eşyalarımı Almam İçin Evime gitmişti.Bende O sırada mirayı aradım hemen

Mira: Efendim Ponçik?

Ceren: ( bütün olayları anlatır)

Mira: Ohaaa!!! Ondamı kalıyosun yani şuan?!?!?

Ceren: Evet

Mira: Çüş kanka neyse sonra ben seni ararım Bb

Ceren: BB

( 15dk sonra burak gelir eve)

Burak : Al Eşyaların..

Ceren: Saol Nerde Giyine Bilirim

Burak: Yatak Odasında Giyine Bilirsin

Ceren: Tamam

( Yatak odasını gittim kapıyı kilitledim. VE Sonra Bağırdım)

Burak: İyimisin??

Ceren: Evet Her Şey Yolunda .s

( Bütün Uzun Eşormanlarım Vs. Hepsi Kirlilerdeydi , Sadece Kısa Şeyler Vardı Şort Vs. BU Çok Utanç Verciydi . Ama giymek zorundaydım. Şortmu Ve üstümü giyip kapıyı çok utanarak açtım Yüzüm Felaket bir şekilde kızarmıştı)

Burak: Yemek Yiyelim Hadi

(Mutfağa Gittik Bir Yandan Yemek Yerken Bir Yandan Sohbet Ediyoduk o bana soru soruyodu bende yüzüm kızararak cevab veriyodum)

Burak: Tekmi Yaşıyosun Evinde

Ceren: Mira Adında Arkadışımla Kalıyorum Sen?

Burak: Tek Yaşıyorum

- - - - - - - - - - - - - - - - - - -

AKŞAM OLUR

Ceren: Şey Nerde Uyicam

Burak: Benim Odamda Yat Ben Salonda Yatarım.

Ceren: Tamam Ama şimdi uyumicam

Burak: Tamam

( Birlikte Televizyon İzliyoduk Patlamış mısır yiyorduk ve bir anda ayn anda mısır alırken ellerimiz bir birine deydi sonra göz göze geldik ve ben yine kızarmıştım)

Burak: Çok Çabuk Kızarıyosun .d

Ceren: Şey Saçmalama neyse ben uyuyorum

( dedim ve yatak odasına gittim belirli bir süre sonra uyudum ve burak odaya girdi üstüm açık kalmıştı yorganı üstüme çekip gitti)

- - - - - - - - - - - - - - -
Sabah olur

(uyandım salona doğru gittim ve bir anda Burak aniden karşıma çıktı korkup ayağım kayıp yere doğru düşerken beni tuttu)

Burak: Çok sakarsın (diyip hafifçe gülümsedi)

(nefesi köprücüklerime doğru geliyodu, sonra düzgünce ayağa kalkıp mutfağa gittim)

(bir anda masanın üzerindeki telefonu çaldı ve Arayan AŞKIM dı. YAZIYI gördüğüm an ağlamamak için kendimi zor tutuyordum ve Burak Geldi Telefonu Açtı ve Annem Nasılsın dedi o anda işin ciddiyetini öğrenince sevinçten göz yaşlarım aktı Burak anesiyle biraz konuştu gerçeği öğrenmeme rağmen göz yaşlarım durmuyordu Burak Telefonu Kapattı bende o anda ağlamamı anlamasın diye hemen kaçmaya çalıştımki kolumdan tutup beni duvara yapıştırdı duvardan da kaçıcakken elini duvara koydu kaçamıyordum)

Burak: Sölemek istediğin bir şey var mı?

(utancımdan yere bakıyodum ve kafamı eydim sonra eliyle çenemi hafifçe kaldırdı)

Burak: Çok belli ediyorsun

Ceren ( yüksek bir sesle) NEDEN BAHSEDİYORSUN SEN!!!

(Dediğim Andan İtibaren Dudağıma Yapıştı Ve Sanki Dünyaya Yeniden Gelmişim Gibi Hissettim)

(Sonra dudağımdan Ayrıldı kollarını çekti ve o sırada hemen evden çıktım)

3.BÖLÜM Yayınlandı




Nefesin Benim OlsaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin