Final

31 1 0
                                    

Evdeydik Mira Benim Yaralarımla İlgileniyordu bir anda göz yaşlarım aktı

Mira: Ceren neden ağlıyorsun

Ceren: Aklıma Geldikçe Canım Acıyo

Mira: Çok zor bir şey

Ceren:Evet

- - - - - - - - - - - -- - - -- -
Yaram iyleşmişti

Ve hatta zevkine yüzmek için bir yer bulmuştum orda yüzüyordum . Hatta yine gitmiştim sonra duş alma yerleri vardı duş aldım ve çıktım eve doğru gitmeye . Ve Mira Aradı

Mira: Kanka Geldin Mi Eve ?

Ceren:Hayır Canım Nedenki ?

Mira:Seninki yine geldide

Ceren: Off Söyle Ona Universite Önüne Gelsin

Mira:Tamam baybay

Ceren:Bay

Üniversiteye doğru gittim biraz buraku bekledim sonra geldi

Ceren:Manyakmısın Sen Ya

Burak:Ne Bileyim Ola Bilir

Ceren:Öff Neyse Gidiyorum

Derken kolumu tutru ve kendine çevirdi

Burak:Nereye?

Ceren: Salak Olduğunu Biliyordum Ama Bu Kadar da Değil

Burak: Nereye ?

Ceren: Bara Gidicem Sonra Ordan Parise Ordan Çine Sonra Demi Lovato İle Bir Selfie Çekincem Hay Allahım Sence Nereye Gidiyorum Ben Ya

Burak:Nereye?

Ceren:Eve Şimdi Kolumu Bırak

Burak:Hayır ^^

Ceren:Neden

Burak:Başına Yine Bir Şey Gelir diye

Ceren:Benim Başıma Gelecek En Kötü Şey Sensin

Sonra elimi tuttu yüzüm kızarmıştı

Ceren:Bıraksana Elimi Ya !!

Burak: Pardon ama senin neyimdim ben a evet sevgilin hadi eve yürü

- - - - -- - - - -- - - - - - -- - - - - -- - -- -
Eve Geldik

Ceren: Teşekkürler

Burak:Bişey Değil BB

Ceren:BB

Sonra elime telefonumu aldım biraz oynuyordum sonra 5 dk geçti buraktan mesaj geldi bende ona cevap yazıyordum

Burak: ^^

Ceren: Amacın Ne Egosu Yüksek Olan Arkadaşım ?

Burak: Hiç ^^

Ceren: Egosu yüksek olanlara gıcık oluyorum

Burak: O Zaman Seni Engelliyorum

Ceren: Sen Bilirsin

Burak: Vaay

----------------------------------------
SABAH OLUR

Uyanmıştım başımın ucunda not vardı ''Merak Etme Spor Yapmaya Gittim -Mira '' yazıyodu ve şimdi farkına vardım bu gün cumartesiydi ^^
Hemen üstümü değiştirdim ^^

Sonra hemen dişlerimi fırçaladım ve eyeliner çekip hafif bir ruj sürüp mutlu mutlu dışarı çıktım ki avazım çıktığı kadar bağırdım çünkü burak beni korkutmuştu yüzüne tokat atıp gittim. Yolda yürürken bir bank bulup oturdum ve bir şey düşündüm burak beni mutlu etmiyo evet ettiği zamanlar var ama o varken içimde hep bir korku hep bir acı üzüntü oluyordu en iyisi ayrılmak daha iyidi onu telefonla aradım 15dk içinde geldi

Burak:Noldu Ceren?

Ceren:Burak Şey Ben Ayrılmak İstiyorum

Burak:Neden

Ceren:Lütfen beni daha çok zorlama

Diyip deniz tepelerine gittim koşarak sonra en uc kısmına doğru yavaşça yürüdüm en uca geldiğim yer tehlikeliydi bir düşsem ölcektim ama en uca geldim kollarımı açtım ve biraz öyle bekledim soğuk rüzgar yüzüme çarpıyordu ve biraz başıma gelenleri düşünürken gözlerimden yavaşça göz yaşım akıyordu ve arkadan bir ses geldi aslında iki ses aynanda

Mira ve Burak : Sakın!!!!! Yapma!!!

Ceren:Gelmeyin dedim sakın ama sakın gelmeyin

Burak:Nolur Yapma ;-;

Ceren: Ailemden herkeze onları sevdiğimi ve sakın benim için ağlamamalarını söyleyin birde mira teşekkür ederim hayat arkadaşım Burak sana gelince seni hep sevdim

Diyip atladım. Taşlara Çarpmadım Bu yüzden sanki normal bir şekilde atlamış gibi etkisi oldu hemen arkadan burak atladı denize ölmek için nefesimi veriyodum denize tam hayata elveda diycekken suyun altında belimde bir el hissettim ve yukarı çıktık çok derin nefes alıyodum burağın yeşil gözleri kan çanağı olmuş ağlıyodu bana sarılmıştı
Ceren:Özür Dilerim Çok Özür Dilerim
Burak:Geçti Geçti Kalbim

Ceren:Burak seni çok Seviyorum

Burak:Bende!! Bana Bir Borcun Var artık

Ceren:Sadece Bir Boç Değil Milyonlarca Var

Burak:Sadece hepsini toplayıp bir borç yapmaya ne dersin

Ceren:Olur

Burak:Burdan Çıkalım Söylicem

Ceren: Tamam!!

Denizden çıktık ve mirada ordaydı ve sonra burakla el eleydik ve ama bir anda elimi bırakıp diz çöktü ve cebinden kutu çıkarıp kututu açıp

Burak:Çok Uygun Bir Yer Değil Ama Bir Ömür Boyu Nefesin Benim Olurmu? Hayat boyu elimi tutarmısın nefesini bana emanet edermisin taşların üstünde birlikte yürürmüsün kısacası Benimle Evlenirmisin?

Ceren: Nefesim senin olsun sonsuza kadar evet!!

Ve sarıldık çevrede bir sürü insan vardı bizi alkışlıyorlardı.Sonra Biraz Bakıştık ve yanağından öptüm

Benim Hikayem Bu Kadar Hayat Boyu Şunu Öğrendimki Hayallerinizin Peşinden Koşun yorulcaksınız ama koşun onlar size gelmesede koşun sessiz kalmayın yoksa Sessizliğin İnsanın canını Acıtan En Büyük Gürültü Olduğunu Anlicaksınız

Nefesin Benim OlsaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin