Matematik ödevimi hatırlamam yüzünden herkes bana kızdı.Sonra eve gittim. Işıklar kapalıydı. Acaba annem gezmeye mi gitti ? Nys ışıkları açtım. Kimse yoktu ortalıkta . Hemen annemi aradım.O sırada odadan bir ses geldi .Bi anda korktum.O sırada herkes saklandığı yerden çıktı. "Bizi hatırla Elif"diye herkes bağırdı.Daha sonra herkes kendini tanıtmak için karşıma çıktılar.Bana anladım mı diye sordular . Ben "Anladım.Yeter artık hepiniz üstüme gelmeyin.Sizi hatırlayamıyorum."diye bağırdım.Herkes bana bakmaya başladı.Utancımdan odama çıktım.Sonra annem kapıyı çaldı. "Kızım gelebilir miyim?" "Tabi annecim gelebilirsin" "Annem içeri girdi. "Kızım insanlar sana yardım etmeye çalışıyor "" Anne ben insanların yardım etmesini istemiyorum" dedim. Annem bana biraz kızdı.Sonra ben "Anne sana söz doktora gidicem" "Tamam Kızım gittiler zaten gel pasta yee barı" "Tamam anne geliyorum."hemen pasta yemeye gittim. Pasta çok güzeldi. " Anne" "Efendim Kızım" dedi."Anne ben tarım okula gitmeyip doktora gitsem olurur mu?"Annem "Tamam " dedi.Uyudum. Sabah oldu ben bugün okul yok oh be sonunda.Annem odaya girdi.Şok içindeydi."Bişey mi oldu anne"dedim.Annem kendine geldi ."Bişey yok kızım"dedi.Sonra saate baktım . Saat 9.38 olamaz geç kaldım.Hemen üstümü giyindim .Ve taksiye bindim.Hastaneye vardığımda doktor beni bekliyodu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemen içeri girdim .Doktor"Hoşgeldin Elif"dedi.Ben"Hoşbulduk"diye karşılık verdim.Doktor işlemlere başladı.5 saat sonra yavaş yavaş insanları hatırladım .Doktora teşekkür edip eve gittim Bu güzel haberi duyunca herkes çok sevindi.Tabi bende sevindim😊😊😊.
