Deel 15

3.4K 200 64
                                    

Ik ken veel plekken in België maar dit had ik echt nog niet gezien, achteraf bleek dat je er niet zomaar kan komen en al helemaal niet zomaar een huis mag huren, de broers hadden het huis gehuurd.

Ik belde Samir en hij kwam naar buiten lopen, hij wees naar de garage die gevestigd zat onder de villa, hij liet de poort open gaan en ik reed er in, zette de auto uit en we stapte uit, ondertussen zag ik ook majid staan. Ik liep naar ze toe en knuffelde ze. "Ik heb jullie gemist" zei ik, " wij jou ook" zeiden ze terug.. " het is hier echt mooi, ik dacht jullie zitten in een appartement ofzo" zei ik terwijl ik om me heen keek, bij elk huis stond een dikke auto voor de deur, "appartement? Dan had ik beter in Rotterdam kunnen blijven" zei hij lachend, "ja je hebt gelijk".. Zei ik. We liepen de trap op het was zo een brede trap die van breed maar smal liep. Boven had je 2 grote deuren, we liepen naar binnen en wat ik zag was echt overdreven mooi.. Maar ik hield me in en wou niet Laten merken dat ik m'n ogen niet geloof.. "Mooi joh" zei ik rustig..

Ze gaven ons een rondleiding, esma was de hele tijd Stil, "esma leef je nog?" Vroeg ik haar terwijl ik haar bezorgd aankeek. " jawel Sam alleen dit overvalt me, zo mooi man" ik lachte naar haar.. We gingen zitten op een enorme hoekbank, zo een grote had ik nog nooit gezien,  ik gaf Samir de tas met eten en hij ging alles op bordjes doen, ik begrijp niet dat ze dit zo snel zo hebben ingericht.. Ik vroeg aan majid of de meubels er al in stonden.. "Het was helemaal leeg" zei hij, "we zijn langs een aantal winkels geweest en hebben aangewezen wat we wouden hebben,alles is hier door de koeriers een uur later afgezet" .. Wauw

Ze zouden voorlopig niet meer terug naar NL gaan, majid werd gezocht en er was al een paar keer politie aan de deur geweest, hoorde hij van zijn handlangers, er liep een arrestatie bevel tegen hem.. alle belangrijke spullen zijn naar België gebracht door een van samir zijn loopjongens. "Je kan niet blijven vluchten majid toch? Vroeg ik hem, " nee maar nu zoiezo komende halfjaar denk ik dat ik beter niet in Rotterdam kan komen.." Ik zei dat hij een andere auto moest halen, dat zou een stuk onopvallender zijn. Hij zei dat hij binnen die halfjaar gaat proberen het OM (openbaar ministerie) om te kopen, hij had zijn advocaat al op de hoogte gesteld, hij had de zelfde advocaat als Badr Hari genomen, dat stelde badr zelf voor aan Majid en hij heeft geluisterd, achteraf een goede keuze want hij heeft wel veel aan haar gehad.

Samir kwam zitten en we zaten te eten met z'n 4e, hij wou wat vertellen.. Op dat moment ging mijn telefoon over,
Ik zag dat mama belde, ik nam op en begon te praten met haar, ze vroeg waar ik was en gek genoeg vroeg ze gelijk naar majid en dat ze hem wou spreken of alles goed gaat.. Zo schattig. Ik gaf hem haar aan de telefoon, ik had haar van te voren verteld dat ze
Niet veel door de telefoon moest zeggen.. En dat begreep ze helemaal.. Majid zei dat ze zich geen zorgen moest maken over hem, hij zei dat hij zich juist om ons zorgen maakt maar dat alles oke zit, alles word hem verteld en er word gelet op ons. Dat gaf m'n moeder een veilig gevoel.. Na 10min gaf majid me mijn telefoon terug en zei ze dat ik esma de groetjes moest doen, "oke mama groetjes terug, love you" zei ik tegen mama, "ik hou ook van jou hbiba beslama!!" En ze hing op. Mama maakte zich niet zo druk meer om mij als eerst..

Samir wou net wat vertellen maar toen belde mama, dus nadat ik had opgehangen deed hij een tweede poging.

"Sam we willen naar Marokko gaan, even bijkomen van alles je mag mee je valt onder onze toezicht" zei hij serieus, majid knikte erachteraan. "We blijven 2/3 weken, langer gaat je mama niet oke vinden" zei majid.
M'n ogen werden groter.. "Maar..maar ik ben niet echt voorbereid ofzo he ik moet nog veel dingen halen enzo voordat we gaan" zei ik..
Majid stelde me gerust en zei," over 2 dagen willen we gaan is dat oke?" Ik knikte, "2 dagen is goed" esma keek ons vragend aan.. " en ik?" Vroeg ze met een zielig stemmetje hahaha.. Majid lachte en zei "lelijke mensen mogen niet mee jij blijft thuis" we schoten in de lach, ik zag hoe esma rood werd en zei "nou.. Oke.. Jammer .. Zo leuk voor jullie wollah" zei ze afwachtend, ik gaf haar een klap op der achterhoofd, "jij gaat mee gekkie" ze sprong op en begon te springen als een gek, majid en Samir keken me aan en we gingen helemaal stuk op dat moment.. Mskina ze was zo blij.

Verwacht 't onverwachteWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu