Milion Bez Serca

2

Kiedy tak stałam pod tym domem, nagle otworzyły się drzwi. Ukazał się w nich mój najleprzy przyjaciel - Nico.
- Nico! - wrzasnęłam i przytuliłam go.
- Hej Bell -powiedział odwzajemniając uścisk- już myśleliśmy, że nie przyjedziesz! Wejdź!
Ledwo przekroczyłam próg domu, a już byłam duszona przez Sare.
- Wreszcie jesteś! - Wrzasnęła mi do ucha.
- No jestem!
W końcu uwolniłam sie z uścisku. Poszliśmy do pokoju Mai. Był bardzo ładny: Szare ściany, białe meble i żółte dodatki. Na środku pokoju stało ogromne łóżko. Obok stał nocny stolik. Na przeciwko był telewizor. Zaraz przy wejściu stało nieduże biurko.
Wleciałam do pokoju i rzuciłam się na łoże i westchnęłam.
- No to co oglądamy? - zagadnął Nico.
- Gwiazd naszych wina! - krzyknełyśmy razem z Sarą
- o nie... - jęknął chłopak.
Stanęłam na krześle i powiedziałam:
- Za sprawą demokracji, ja, Izabella Black, ogłaszam, że oglądamy ,,Gwiazd naszych wina''!
Wszyscy się roześmialiśmy. W końcu włączyliśmy film.
Gdy się skończył wszyscy oprócz mnie spali. Ja również próbowałam to zrobić, ale wciąż myślałam, o tym jak bardzo chciała bym mieć zwykłe życie. Po mniej więcej godzinie odpłynęłam do krainy jednorożców.
~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~~•~•~•~•~•~•~•~•~
I jak? ~princess 😘