Içinden geçirdi "küçük bir yer" yavaşça gülüşünü donuklaştırarak " dünyanın ortasında sıkışıp kalmış insanlar..."
Kapıyı açarak içeriye girdi. Kokusu bile iğrençti. Karanlık, fazla karanlık odanın ortasına diz çöküp duvarlara anlamsız çizgiler atmaya başlamıştı.
Ama o bunun farkında değildi. Genç adam daha da sinirlenmeye başladığında delirecek duruma gelmişti. Neydi bu şimdi ? Ölüyormuydu yoksa aklını mı yitiriyordu. Yere yattığında duvara bakmaya çalıştı, başı dönüyordu. Tavana baktığında ne kadar eski olduğunu fark etti oysa oda fazla yeniydi.
Ellerini görecek şekilde yukarıya kaldırdığında parmaklarının parçalandığını gördü biraz ürkmüştü.
"Kimsin sen!" Diye haykırdı hâlâ yerde yatarken. Ama bu fazla sakin bi haykırıştı."Beni yenemezsin, ben..." dedi yavaş ama bulanık sesiyle
"Ben yenilmezim!" Diye haykırmıştı bu sefer. Sözleri anlamsız geliyordu. Yenilmez.....
Içeriye koşarak giren bir kadın gördü. Fazla bakımsız kendinin yaşadığından bile emin değil gibi gözüküyordu. Kafasını omzuna doğru eğdi, kadına baktı. Kadın ağlıyordu. Ağlıyormuydu ? Onu nereden bulmuştu ki ? Yavaşça yerinden kalkıp kadının yanına doğru ilerledi, kadının saçlarıyla oynamaya başladığında kadın ürkmüştü.
Bu... olamaz ama bu küçükken sevdiği kadın nasıl olurda bu kadar büyümüştü.
Kadına sarıldı. Kadın tepki vermiyordu.
"Seni özledim"
Kadın ona bakmıyordu bile
"Özür dilerim" demişti genç çocuk bu sefer.
Kadın birşey duymuş gibi adamın gözünün içine baktı. Daha sonra ilerlemeye başlamıştı. Neden adamı umursamıyordu. Duvarın önüne geldiğinde elini duvara sürttü çizgilerin üzerinde yavaşça gezdirdi.
Göz yaşlarının arasından "Lucifer" demişti kadın. Çocuk heyecanlandı koşarak yanına gitti kadının.
"Beni duyuyor musun?" Dediğinde kadın, adam şaşırmış bir biçimde ona bakıyordu.
"Her gün bir çizik daha artıyor." Dedi, bu sefer haykırarak "Buradasın lucifer!" Dediğinde adamı görmüyormuydu yani o buradaydı zaten tam karşısında. Adam anlamıyordu ne olmuştu ona neden ağlıyordu ?
Adam..... ölmüşmüydü. Adam elini duvara vurdu. Kadın yerinden sıçradığında gülerek "Buradasın sevgilim! Buradasın" demişti. O bunu hissetmişmiydi. Adam elini duvara yavaşça götürdü birşey yazıyordu.
"Neler oluyor beni neden görmüyorsun, duymuyorsun?" yazıyordu. Kadın hatırladı o günü gene boğazı düğümlenmişti. Canı da yanıyormuydu acaba ? Kadın yere oturdu.
"Sen öldün lucifer" dediğinde kadın, adam etrafına bakındı hızlıca ordan oraya koşmaya başladı. O zaman neden buradaydı neden cennette veya cehennemde değildi hâlâ dünyadaydı.
"Öldüm ama canım acıyor." Yazdı adam. Kadın cama yaklaştı perdeyi yavaşça çekti camı narin elleriyle açtıktan sonra önüne oturdu ayaklarını sarkıtırken
"Seni özledim lucifer"
Adam hala anlamıyordu. Gözünün kenarına birşey damlamıştı tavandan. Ürkmüştü yavaşça kafasını kaldırdığında tavanda kanlarla yazılmış "seni seviyorum" cümlesini gördü. Beyninden vurulmuşa döndü kani donmuştu. Sahi ya o zaten bir ölüydü. Kafasını tekrar indirdiğinde minik kadınını gördü. 14 yaşında ki haliyle gülüyordu adama. Arkasını döndüğünde kadın kapıya bakıp daha sonra kendisini camdan atmıştı. Adam donuk bir şekilde onu izliyordu hiçbirşey yapmıyordu onu durdurmuyordu neden ? Yürüdü adam cama doğru aşağıya baktığında büyümüş olan kadınını gördü.
Kanlar içinde olan kadınına son kez baktı....
Kapı hızla açıldı. Adamın gözleri dolmuştu ağlayamıyordu yasaktı ona sanki.
Arkasını döndüğünde bir kaç adam etrafa bakıyordu çizik çizik duvarlara. Kanlı tavana....
Adamın gözlerinden ateş fışkırıyordu. Kadınını bu adamlar yüzünden mi kaybetmişti ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lucifer
Mystery / ThrillerIçinden geçirdi "küçük bir yer" yavaşça gülüşünü donuklaştırarak " dünyanın ortasında sıkışıp kalmış insanlar..."