Lale'nin Kokusu

Bölüm 3

Leyla gece yatağına yatmadan önce anne ve babasının odasına girer ve babasının yastığına yatardı. Günler, aylar, yıllar geçtikçe o koku azalırdı yerine dolapta durmaktan tozlanmış yastık kokusu alırdı. Sadece bu yastık kokusuna güvenirdi, o da gitmişti tıpkı babasının kokusunu unuttuğu gibi ve biliyordu ki bir kaç seneye kalmadan ses tonunu da unutacaktı.
   Odaya girer girmez yatak örtülerinin değiştiğini gördü, annesine seslenerek "Babamın en sevdiği, sana aldığı takımı sermişsin" çok geçmeden annesi odanın kapısında belirdi "Evet... Ben çok beğenmiştim bu takımı, o zaman... Fazla para yoktu yanımızda ve bizde alamamıştık. Biliyorsun o zamanlar bizim için duraklama dönemiydi ve senin okul taksitini zor yatırıyorduk. Hoş şimdi o okul bile kalmadı... Neyse işte, ben bu takımı çok beğenmiştim baban da benim içimde kalmasın diye hemen ertesi gün gidip almıştı. Ve zaten sonunu biliyorsun o akşamda... "diyecekken annesinin ağladığını farketti yanaklarından öpüp ilacını verdi. Sakinleşmesi için yatağına yatırdı.
   " Bu gece seninle yatmamı istermisin?"diyerek tatlı bir teklifte bulunmuştu. Annesi kızının kokusunu aldıkça hayatta tutunduğu bir dal olduğunun farkına varırdı her zaman.
      "Tabi ki mis kokulu lalem benim."
Leyla da gülerek yatağa girdi. Tatlı uykularına dalmış olan bu iki güzel bayanın hayatları oldukça zordu.

     Leyla'nın babası öldükten sonra annesinin psikolojisi bozulmuş ve ilaç tedavisi almaya başlamıştı. Leyla en çok da, bu zamanlar annesinin yanında olmadığına üzülüyordu. Bu kötü zamanlarda şehir dışında yatılı bir okulda zamanını geçirmekteydi. Annesini bu durumda yalnız bırakması ne kadar içine sinmesede onu anlayabiliyordu. O sene çok sıkı bir şekilde çalışması gerekiyordu o eski zenginlik ve şatafatlı hayat yoktu ve Leyla'nın kendi geleceğini kendisi yaratmalıydı. O hiçbir zaman zengin, şımarık bir kız olmamıştı aksine normal bir ailenin çocuğu gibi davramıştı.Annesi, Leyla'nın bu durumdan etkilenmemesi için böyle bir çözüm bulmuştu işe yaramayacak olsa da en iyisi buydu. Ne kadar bu olay işe yaramayacak olsada Leyla bodrum da çok güzel bir okulu kazanmıştı annesini hemen arayıp.
    "Askerlik bitti güzel kirpiklim. Geliyorum oraya, güzel bir okulu kazandım. Artık beraberiz. "  Annesi bu duruma çok sevinmiş olmalı ki en yakın saatteki uçak biletini almıştı, ee kızı geliyordu bırakında bu güzel kadında gülsün artık.
    "Hemen kızını arayıp biletini aldım bebeğim. Bu akşam yanımdasın sakın uçağı kaçırma!"

  "Tamam anneciğim, merak etme" diye telefonu kapatmıştı. Akşam olmuş ve uçağı kaçırmamak için 1 saat önce biletini onaylatmıştı. Mutluydu artık annesinin yanına yanına ,evine gidiyordu.

   O gece yatağa yattığında uykuya dalmıştı. Leyla, güzel ve rahat bir uyku geçirmişti. Çok enerjik uyanmıştı güne. Yataktan kalkar kalkmaz elini yüzünü yıkayıp hemen kahvaltı hazırlamaya girişmişti. Annesinin kapıda onu izlediğini farketmiş gülmüştü anlaşılan annesi kalkıp üstünü değiştirmiş ve dudağından hiç eksik etmediği kırmızı rujunu sürmüştü, uzun bir süre orada kızını seyrettiğini, Leyla anlamıştı. "Günaydın madam, nasılsınız" "Çok hamaratsınız Leyla hanım, çok alıştırmayın her zaman bekleriz sonra " diyerek güldü ,annesini uzun zaman sonra böyle mutlu görmüştü. Kahvaltı masasına oturmadan önce kapı çaldı kapıya yönelen Esin Hanım tam kapıyı açacaktı ki telefonu çaldı onun yerine bu görevi Leyla üstlendi. Kapıyı açtıktan sonra Utku'nun geldiğini gördü ve  " Kayınvaliden de seni seviyormuş" dedi. Utku 'da ortamda ki esprili havayı bozmadan "Ee sever beni Esin annem ,ne olsa tek damatız değilmi"  bu espriyi duyan Esin Hanım "Severim seni Utkucuğum ama damat kısmını çıkarırsak, sen benim damadım değil bu evin oğlu gibisin" dedi ve ufaktan  göz dağı vermiş  ve Leyla'yı arkadaşı olarak görmeye devam etmesini sağlamıştı. Esin Hanım her ne kadar bir şeyleri engellemeye çalışsa bile, Utku bu düşündüklerinin olmayacağını adı gibi biliyordu....