Book 2 : Forget The Cold Prince

Chapter 6 . CONCERN?!

"Love, Hurt..."

*Tin POV*

Nasa kwarto ako ngayon. Pupunta na sana ako sa dining, nung nagring ang phone ko and guess what?

My Love Calling..

Paano to? Ayokong mag away muna kami.. mamaya ko nalang siya tatawagan. I'm sorry charles.. Tinggal ko ang battery ng phone ko at lumabas na.

"Hey!" Mabilis akong napalingon sa tumawag sa akin. It was Cedric.

"It's like you saw a ghost?" saad niya habang tumatawa. Inismiran ko naman siya.

"Sus. Hi" bati ko sakanya at nginitian naman niya ako.

"I heard.. okay na kayo ni charles?" tanong niya sakin. Bigla akong nalungkot.. mahalaga din sakin si cedric kaya ayoko siyang nakikita na malungkot. Kita ko ang lungkot sa mga mata niya.

"Ah.. oo eh" yan nalang ang nasabi ko.

"Congrats.."sabi niya sakin pero hindi siya nakangiti.. halatang malungkot siya. Tumango nalang ako at papunta na sa dining pero natigilan ako.

"Im sorry if I can't congratulate you with a smile."sabi niya at nauna na sakin sa dining.. Hindi ko alam pero nasasaktan din ako para sakanya, siguro dahil siya ang nasa tabi ko habang nasa may pinakamadilim na parte ako ng buhay ko at nandito parin siya kahit na sa liwanag nako.

If I can only do something for him.. I won't even think twice.

*Ailee POV*

"Bango naman niyan" napatingin ako sa gilid ko.

"Renzo.. sabihin mo nalang kung gusto mo okay?" natatawa kong saad sakanya. Nagluluto kami pero iniwan nila ako sandali dito.

"Sungit.. pero pwede kana pala mag asawa" sabi niya sakin. Binigyan ko naman siya ng death glare. How can he say something like that in this situation.

"I'm just joking!" Natatawang sabi niya sabay taas ng dalawang kamay. Ngumiti naman ako at hinalo na ang linuluto ko.

"Ang tahimik mo?" tanong niya sakin.

"Gusto mo bang tumalsik ng tumalsik ang laway ko dito?" tanong ko sakanya. Humalakhak siya kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"No!" 

I can't imagine na magiging ganito kami ka-close. We click.. we have too much in common. I feel what he feels and he know what I think.. always.

"Yun naman pala" 

Sumandal siya sa lamesa at prente akong pinanuod.

"By the way, may ipapakita pala ako sayo mamaya" Napataas ang aking kilay sa sinabi niya. 

"Ano naman yun?" tanong ko habang pinapatay ang stove.

Liningon ko siya at kita ko ang seryoso niyang tingin sa akin.

"I'll teach you how to love again" sabi niya sakin.. Nagulat naman ako at napaawang ang labi ko. I never expected that.

*Ryle POV*

Nakarating na kami sa rest house nila renzo.. napaka ganda, madami din kaming mga rest house pero kakaiba yung sakanila. Parang puno ng kasiyahan.. and you will feel safe and relax. Halatang hindi ito napapabayaan nila Renzo. Now I know why Ailee likes being here.

Naisip ko bigla siya.. hinahanap niya kaya ako? Pero bakit naman niya ako hahapin? He shoould just waste his time finding another bride.

Nakaramdam ako nang paninikip ng puso ko. Heck! Bakit sumakit ang puso ko? Concern lang naman ako sakanya..

"Stupid! lets go" sabi nang asungot sa buhay ko. Bakit hindi nalang siya yung nakalimutan ko?

Inayos ko ang sintas ng sapatos ko.

"Sige! Mauna kana"

"Do really want to get lost?" sabi niya sakin. Bangasan ko to. Mukha ba akong ta-tanga tanga na mawawala dito?

Pero siguro kung siya yung makakalimutan ko.. hindi rin ako magiging masaya kasi isa na siya sa mga nag papasaya sakin. Sa kondisyon ko ngayon, kung lahat ng tao ay ipaparamdam sa akin na hindi normal ang nangyayari sa akin.. mas la-lala ang kondisyon ko pero dahil sakanya, naiisip ko na it's not that bad. He makes me feel na normal pa rin kahit hindi naman.

"Asus! Concern ka lang sakin!" sabi ko sakanya at sinabayan siya sa pag lakad. Bigla siyang napatigil.

"I'm not!" Natawa ako sa sobrang tanggi niya. Para naman kasalanan na maging concern sa akin!

"Yes you are!" sabi ko at papasok na sana ng bahay pero natigilan ako sa paglakad.

"What if I am really concern?"

Natigilan ako sa tanong niya. Hindi ako makasagot.. pumunta na siya sa harap ko. Medyo bumilis ang tibok ng puso ko pero hindi katulad nang tuwing kaharap ko ang lalaking 'yon. Tingin niya palang ay pakiramdam ko lumilipad na ako.

Why am I even thinking about him? Bawal.. I shouldn't be.

Tuwing gabi.. laging pumapasok ang mukha at mga ekspresyon niya sa isip ko. I can't function properly pag naiisip ko siya.

"Did you saw your face?! It was pricelss! Do you really think I will be concern?!" sabi niya sakin. Napabuga ako nang hangin at sinapak siya sa balikat.

"Is that your best shot?" tanong niya sakin. Sabay takbo, hinabol ko naman siya.

"Hey! You're crazy!!" sigaw ko habang hinahabol siya. Damn! Para akong nag e-exercise sa lagay na 'to. What the heck! Napunta na kami sa garden pero hindi ko siya mahabol.. konti na ang konti nalang.. mahahabol ko na siya.

Napasigaw ako nang bigla akong madapa. Nahulog ako at sa taas niya ako bumagsak.

Napaawang ang labi ko sa sobrang lapit ng mukha ko sakanya. Kinapa ko ang puso ko.. pero wala akong naramdaman. I don't know why am I even testing myself. Dapat ay kinkilig na ako.. I am in a intimate position with an opposite sex pero wala pa rin.

Sa lalaking iyon.. tingin at boses palang niya ay nawawala na ako. Bawat lungkot sa mga mata niya ay nadadala ako. Bawat hagod ng mata niya ay hinihila ako.

How can he do that?

"Mamaya niyo na ituloy yan.. Kumain muna tayo" Napatayo kami bigla. Nakita ko si Sab sa may pintuan na naka-ngiti. Napailing nalang ako.

"That was just an accident!" sabi ko kaagad. Tumawa naman ang kaibigan ko.

"As you say.. Let's eat" sabi ni sab habang nakangiti pa rin at nauna nang pumasok ng bahay.

"I didn't know that you drool when you see me face to face" sabi niya sakin. Napataas ang kilay ko.

"NO! NEVER!" Nanaginip ba siya?!

Tumawa naman siya at pumasok na sa bahay. Sumunod na rin ako.

Lumingon ako at napatingin sa mga puno.. every single thing na nakikita ko lagi ko siyang naiisip. What the heck is wrong with me?