Book 2 : Forget The Cold Prince

Chapter 33 . The end is near..

*Ailee POV*

I was about to go out of my office nang matigilan ako sa taong nasa harap ng pintuan ko.

"Ysa?" pagkalabas na pagkalabas ko.. siya ang bumungad sakin.

"Ailee" bati niya sa akin at ngumiti. Ngiting walang halong ka-plastikan.

Lumapit siya sakin at nagulat ako sa ginawa niya.

"Ysa.. stand up" sabi ko pero lumuhod parin siya. Umupo ako para maharap siya.

"Ailee.. I am really really sorry" sabi niya at napahawak siyas sa kamay ko. Yinakap ko naman siya, alam ko kung bakit niya nagawa ang mga nagawa niya dati. It wasn't her intention.

"It's okay.. don't cry" sabi ko sakanya.

"Nakakainis kasi ang bait bait mo pa rin kahit ginawa ko na ang lahat ng bagay na pwedeng ikasuklam mo sakin" sabi niya pero umiling ako.

"Katulad ko.. nagmahal ka lang din." sabi ko at tinayo siya.

"You don't need to say sorry kasi wala pa man pinatawad na kita." sabi ko sakanya at ngumiti ako.

"Thank you.. thank you talaga. I hope you and James will be happy. Goodbye" sabi niya.. tumango naman ako.

"Bye" sabi ko at umalis na siya. 

Tatalikod na sana ako pero may humila sakin at yinakap ako. Natawa ako ng bahagya at pinalo siya sa braso.

"You're eavesdropping.. were you?" sabi ko sakanya at yinakap rin siya.

"I am sorry I didn't intend to do it" sabi niya. Tumango at nanatiling nakangiti sakanya.

"I'm just kidding" sabi ko at humiwalay sa kanya.

"Let's live happy ever after"sabi niya at hinalikan ako sa noo.

Tumango naman ako at yinakap siya ulit.

"Yes.." mahina kong sagot.

*Tin POV*

"Maam may gusto pong makausap kayo" sabi ng secretary ko. Kumunot ang noo ko ar sianra ko muna ang laptop ko.

"Okay.." sabi ko at tinginan kung sino yung gustong makausap ako.

"TITA!" may sumigaw at nakita ko si Cristoff. Wala sa sariling napangiti ako at lumapit sakanya.

"Cristoff!" Yinakap ko siya.

"No wonder gusto ka rin ng anak ko" biglang may nagsalita sa likod niya.

Umayos ako ng tayo at tinignan siya sa mata.

"Celean.." yan nalang ang nasabi ko.

"Gusto ko lang mag pasalamat" sabi niya sakin. Lalong lumawak ang ngiti ko sa sinabi niya.

"Para saan?" tanong ko.

"Kasi.. pinahiram mo si Charles sa amin.. kahit sandali lang naramdaman kong buo kami, pero alam kong kailangan ko rin siyang ibalik sayo. Alam mo bang nung umalis ka.. ginawa niya ang lahat para mapatunayan na hindi niya anak si Cristoff.. para sayo.. para magkaroon siya ng dahilan para balikan ka at balikan mo rin siya. Ganoon ka niya kamahal. Sorry for ruining everything." sabi niya habang tumutulo ang luha niya. Napaiwas ako ng tingin dahil ayokong umiyak.

Napabuga ako ng hangin at mabilis kong kinuha ang kamay niya.

"Okay lang.. wag kang umiyak. Cristoff deserves more and you deserve more too" sabi ko sakanya at yinakap siya.

"Tita.. Mommy.. Why are you crying?" tanong ni Cristoff. Lumuhod naman ako para makapantay siya.

"Wala.. we are just very happy that you are here, living" sabi ko.

"Thank you for everything..we need to go" sabi niya at yinakap ako for one last time.

"Bye Cristoff. Take care of your mom." sabi ko at nagwave siya sakin.

Ang sarap sa pakiramdam.. magpatawad.

*Sab POV*

"Gosh ang ganda ganda mo talaga!!" sabi ng mga kaibigan ko. Tumawa naman ako.

"I know" sabi ko at tumawa kami.

"Anak magsisimula na ang wedding halika na" sabi ng mommy ko at pumunta na sa harap ng simbahan.

Dahan-dahan.. bumukas ang pintuan. napatingin ako sa paligid ko.. lahat ng mga mahal ko sa buhay nakita ko doon.

Nakita ko sa dulo ng aisle ang pinakamamahal ng buhay ko. Bawat minutong kasama ko siya, hindi bumagal ang tibok ng puso ko. My heart was always breathing crazy when I'm with him.

"Anak let's go"sabi ng daddy ko at sabay kaming nag lakad sa aisle.

Palapit ng palapit.. nakita ko kung gaano kasaya ang mga tao para samin.

Nung makarating na kami sa dulo.

"Alagaan mo ang anak ko"sabi ni dad kay nico.

"Yes po" sabi niya at kinuha na ako kay dad. This is it......

I am soon to be Sabrina Landford.

Kasama ang pinakamamahal ko.. haharapin ko ang buhay na kasama siya .. na puno ng pagmamahal.

*Ryle POV*

Lahat ng mga problema may solusyon..

Lahat ng bagay may rason..

Minsan mararamdaman nating hindi ito para sa atin pero hanggang hindi mo sinusubukan ito.. hindi mo malalaman kung para saiyo ito o hindi.

Lahat ng napapagdaanan natin.. siguradong may matutunan tayo dito. Hindi man ito ang inimagine nating mangyari pero siguradong tatak ito sa atin.

Sa buhay natin may mawawala pero siguradong may darating..

Mas higit, mas magpapasaya, mas magmamahal sayo.

Habang tinitignan ko ngayon ang kaibigan kong kinakasal.. napatunayan ko na totoo ang pagmamahal. Kailangan lang nating mag hintay sa tamang oras at panahon.

Ngayon nakaharap ako sa lalaking pinakamamahal ko.. sabay namin tinitignan ang isa't isa na puno ng pagmamahal, na para bang kami lang nandito.

"Hey guys.. magsawa naman kayo" sabi ni Tin.. Nasa reception kami ng kasal ni Sab at sumasayaw kaming dalawa. Ngumiwi ako at tumawa.

"Hindi kayo ang kinakasal guys" sabi naman ni Ailee pero napangiti lamang ako.

"Remember the dance in the garden?" tanong niya sakin. Tinanong niya pa.. paano ko naman makakalimutan 'yon?

"Of course. Doon ko na-realize na nahuhulog na ako sa'yo." sabi ko at pinagdikit niya ang noo namin.

"I can't get enough of you" sabi niya at ngumiti naman ako.

"Me too" sabi ko.

"I love you so much" saad ko at ngumiti lalo.

"I love you too" sabi niya at unti-unting lumapit ang mukha niya sakin..