Felicité

5. Ay

Çünkü yorgunluk galip gelmek üzereydi. Ve kedinin de sıcak bir yere ihtiyacı vardı. Heyecanından her yerinde yanma hissediyordu.Hızlı adımlarla önüne gelen ilk eve yürüdü.Zifiri karanlık içindeki pencere ışıkları harika görünüyordu. Gece çok güçlü şekilde hissedilirken küçük çocuk kapıya ulaşmıştı.Tek istediği geceyi geçirmekti.

Kapıda beklemeye devam ediyordu. Duvarı yokladı eliyle kerpiçten yapılmaydı. Kapı sonunda açıldı. Genç gorunumlu Kadın açtı kapıyı. Çocuk önce davrandı.

- İyi geceler bayan , bu kasabada yaşıyorum bu gecelik burda kalabilir miyim, ücreti ödeyeceğim.

Kadın kısa şaşkın bi bakıştan sonra kısa sürede toparlandı. Çocuğun kendinden emin ve temiz halinden memnun oldu.
- İçeri gir oğlum , düşüneceğim

Çocuk içeri girer girmez daha iyi hissetti. Kapı genişti ama fazla geniş olmayan alana açılıyordu. Bu alanda küçük bir askılık yanında 2 şemsiye için şekilsiz kova ve karşıda yerde sıralanmış ayakkabılar...Solda sade bir mutfak sağda ailenin akşam hep beraber oturduğu salon önünde banyo...

Evdeki sesleri duyan bey fazla bekletmeden bu sırada aşağı indi. Peşinde kendisinin kahramanı 8 yaşındaki oğluyla. Herkes için durum oldukça doğaldı. Çünkü yazları buraya uyumak için gelen ve bunun için para ödeyen birkaç turist olurdu. Her zamanki gibi sıcak karşıladılar misafirlerini. Söze erkek girdi.ingilizce sordu

- Hoş geldin evimize oğlum. Annen baban kimdir ?
- Adım Dante moreono . Atalarım buralı. Babam 2. Kilise rahibi Bernardo Moreono , annem ileriki kasabalı Elena Moreo elbise diker.Şu an gece için bir eve ihtiyacım var efendim. Kadın :

- Biz de Natele leriz. Aileni kasaba davetinde görmüştüm. Asil ve tatlı bir çiftti.
- Hangi becerilerin var ? ( bay natale)
-Bahçıvanlık ve fen bilirim.Bir de şiir yazarım. En büyük hünerim şiirdir .
-Bizim küçük evan ımıza da öğretmenden çok memnun olurum. ( bayan natale)
- Küçüğüm baban çok yakından olmasa da benim arkadaşım. O yüzden istediğin zaman burda kalabilirsin.

Bu ilk etkileşimden sonra masada ailecek yemek yenildi.Sığır eti ve birkaç geleneksel yemek vardı Dante afiyetle yedi hepsini. Akşam gerçekten de çok keyifli geçmişti. Dante uzun zaman sonra yaşadığını hissetmişti. Oyunlar oynanıldı. Heyecanlı sohbetler edildi. Televizyonda show izlenildikten sonra herkes üst kata odasına çekildi.

Dante ne kadar zamandır gökyüzünü izlediğini bilmiyordu ama kafasındaki bütün konuşmalar bittiğinde güzel bir uykuya daldı.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Günler ayları kovaladı. Dante evden ayrılmadı hastalığı devam etti ama daha iyi koşullarda eskisi kadar ağır geçmedi. Bu eve minnettardı. Burda aile olmak , abi olmak gibi çok şey şey öğrendi. Okuluna devam etti. Bay ve bayan nateliye yardım etti. Marangozda çırak olarak çalıştı. Taa ki 5. ayda dava çözülünceye kadar...

Dante üzüntü çekti. Çevresinde kimse eskisi gibi iyi gözle bakmıyordu. Ailenin içi yanıyordu dante için ama o bir gün bunun geleceğini biliyordu. Dante artık herşeyiyle hazırdı..........