Part 1. Adopted?!

93 1 1
                                    

POV Lucy

Jaren lang is het hetzelfde. Ik word wakker, ik ga eten, word uitgescholden door bitches waarna ik het terug doe, help de kleintjes en doe wat voor mezelf, ga avondeten en daarna weer naar bed. Elke dag dezelfde routine. Ik wou dat ik was geadopteerd, maar ik heb de moed opgegeven toen ik 7 was. Niemand wilt mij meer adopteren ik zou hier blijven voor altijd zonder iemand helemaal alleen met de kleine kindjes en die bitches.

Ik heb zo'n hekel aan die groep Lira denkt dat ze alles is en de rest van die meisjes loopt alleen achter haar aan omdat ze bang voor haar zijn. Maar ik? Ik ben de enige die haar mond open durft te trekken!! Bange mietjes waarom? Waarom trekken mensen ook eens hun mond niet open?

Vandaag is het adopteerdag. We moeten de hele dag beneden zijn met de hoop dat we ooit worden geadopteerd maar ik weet dat ik nooit geadopteerd zal worden dus waar slaat het op?!

'Lucy?' Vraagt Phoebe het 6 jarige meisje die binnenkomt 'Ja Phoebe?' Vraag ik 'Kom je de adopteerders komen zo en we moeten in de woonkamer wachten op Mevrouw Holl' zegt Phoebe (A/N random naam😂) en ik knik en sta op en dan pakt ze mijn hand en lopen we naar beneden.

In de woonkamer is iedereen er al en ga ik met Phoebe op onze vaste plek zitten in het hoekje bij een vensterbankje. Nou je kan er zitten en je kan door het raam staren...

Ik ga zitten en zet Phoebe er ook op en samen kijken we naar buiten. Ons momentje word verstoort door Mevrouw Holl 'De adopteerders komen eraan veel succes' zegt Mevrouw Holl en loopt de deur uit.

Phoebe zit hier pas een paar jaartjes en mag Lira ook niet. Ze heeft haar zelfs een keer beledigd war ik super gaaf vond om te zien ik moest echt super hard lachen om haar. En sinds dien spelen we vaak en is Phoebe een soort zusje voor me geworden.

'Denk je dat ze me zullen adopteren?' Vraagt Phoebe 'Ik weet het zeker Phoebe je bent een klein lief meisje wie wil jou nou niet?' Zeg ik en speel met haar handjes 'Maar jij bent hier ook nog' zegt Phoebe 'Ik ben te oud mensen willen geen 18 jarige meer ze willen een 6 jarige zoals jij' zeg ik en glimlach terwijl ze grinnikt.

De adopteerders zijn inmiddels binnen maar ik let er niet op en Phoebe zo te zien ook niet we maken alleen wat plezier.

'Eh.. Hallo?' Vraagt een mannenstem en ik draai me om 'Oh hallo' zeg ik en glimlach naar de 3 mensen voor me...

POV Matt

Ik zie 2 meisjes in een hoekje zitten bij een vensterbank en tik pap en mam aan 'Ja wat is er Matt?' Vraagt pap 'Je kan je zonnebril gewoon afdoen hoor' zegt mam lachend en ik doe mijn zonnebril en capuchon afdoe en ineens er gegil is en ik zie een hele groep meisje gillen 'Fans' mompel ik zacht en meteen vragen ze on foto's en handtekeningen die ik uitdeel.

'Hallo ik ben Lira' zegt een meisje en Wow ze is een poederdoos met te veel make-up en ik zie het meisje op de vensterbank echt in haar eigen wereld is want ze heeft niks opgemerkt van de drukte.

'Hallo ik ben Matt' zeg ik met een fake smile. 'Leuk je te ontmoeten ik ben Lira en ben het populairste meisje van dit weeshuis' zegt ze en ik knik 'Oké en wie zijn die 2 meisjes daar in die hoek?' Vraat ik 'Wie? Phoebe en Lucy dan zijn een stelletje losers die ik niet mag' zegt Lira 'Je moet mensen niet beoordelen om hun uiterlijk' zeg ik en draai me weer om en loop naar pap en mam 'Die Lira gaan we sowieso niet als mijn zusje nemen' zeg ik zacht tegen pap en mam 'Mee eens ik mag haar niet ze is een poederdoos' zegt mam en ik grinnik en knik.

'Zullen we naar die 2 meisjes in dat hoekje ze lijken me wel aardig' zeg ik en ze knikken 'Je bedoelt niet de 6 jarige toch? Want je wou een zus of zusje van jou leeftijd' zegt pap en ik knik en we lopen er naartoe.

'Eh.. Hallo?' Vraagt pap en het meisje draait zich naar me toe en ik zie dat ze bruine/zwarte ogen en bruine haren heeft. 'Oh hallo' zegt ze met een glimlach.

'Kunnen we even met je spreken?' Vraagt mam 'Maar natuurlijk' zegt het meisje 'Ga maar even bij mevrouw Holl staan Phoebe je kan zo weer komen' zegt het meisje en het 6 jarige meisje knikt en springt van haar schoot af waarna ze wegloopt.

'Nou eh.. Ik ben Matt. Matt Espinosa' zeg ik 'Lucy. Lucy Valentine' zegt ze met een glimlach 'En dit zijn mijn ouders Rafael en Laura Espinosa' zeg ik 'Aangenaam kennis te maken' zegt Lucy en ze schudden elkaars hand.

'Hoe oud ben je Lucy?' Vraagt mam '18 jaar' zegt Lucy 'Verjaardag?' Vraagt pap '8 Juli' zegt ze 'Dat is 1 dag na mijn verjaardag' zeg ik blij en ze lacht 'Wat zijn je hobby's?' Vraagt mam 'Nou van alles en nog wat mevrouw namelijk Tekenen, Instrumenten bespelen, voetballen, turnen en ga zo maar door ook zat kan ik kickboksen' zegt Lucy met een glimlach 'En wat is er met je ouders gebeurd?' Vraagt pap voorzichtig en zie meteen haar glimlach verdwijnen als zo'n in de wolken

'Pap' zeg ik 'Ja wat nieuwsgierig' zegt pap onschuldig en ik schud mijn hoofd 'Je hoeft het niet te vertellen' zeg ik zacht 'Eh.. Mijn ouders zijn omgekomen hij een auto-ongeluk' zegt ze en ik zie tranen in haar ogen 'Het spijt me' zegt mam 'Jullie konden er niks aan doen' zegt Lucy waarna ze wat tranen wegveegt 'Eh.. Dan gaan we weer verder' zegt pap en ze knikt 'Is goed' zegt ze en dan staan we weer op en lopen weg.

'Dit word haar' zeg ik 'Ik dacht precies hetzelfde' zeggen pap en mam 'En ze herkende me niet' zeg ik lachend en ze knikken 'We nemen haar' zeg ik en ze knikken en we lopen naar de eigenaar van het weeshuis.

'Dus jullie willen Lucy?' Vraagt de mevrouw en we knikken. 'Dan ga ik haar even erbij halen' zegt de mevrouw en we knikken waarna ze de deur verlaat.

Even later komt ze terug met Lucy achter haar. 'Hallo Lucy' zeg ik en glimlach 'Hallo?' Zegt ze meer vragend maar wel met een glimlach 'We wouden met je praten' zegt pap 'Want we willen vragen of je het goed vond dat we jou gaan adopteren' zegt mam 'Meent u dit nou?' Vraagt Lucy en mam,pap en ik knikken en wachten op haar antwoord...

1139 woorden!!

HideWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu