Hikayeyi çok değiştirdiğimin farkındayım bu konudaki tepkilerinizi gerçekten merak ediyorum. Yorumlarınızı bekliyorum ve bu bölümü özellikle kısa yapacağım. Sadece Yağmur ve Ela'yı tanıtmak amacıyla yazılan bir bölüm olarak düşünün. Anlayışınız için teşekkür ederim.
"Son sınıf olmak istemiyorum."
"Barış mezun olacak diye istemiyorsun değil mi?"
Utanarak Ela'ya sert bakışlar attım.
"O çocuk zaten devamsızlıktan kalacak ve ikinizde birbirinizden hoşlanıyorsunuz işte ne diye hala sevgili değilsiniz."
"Ona zorla benim sevgilim ol diyemem."
"Yağmur... aptalın tekisin. Çocuğu tanımıyorsun bile. Ben Mert'in ailesini bile araştırmıştım."
"Sen ve Mert değişik bir çiftsiniz."
Çantasını alıp ayağa kalktı.
"Mükemmel diyecektin herhalde."
Evimize doğru yürüyüşünü izledim. Siyah omzunun altında biten düz saçları ve mükemmel fiziği vardı. Gerçekten güzellik kelimesinin karşılığıydı. Güzel bir ilişkisi vardı. Notları da iyiydi. Her şeyi yolunda gidiyordu. Benimse tam aksine yolunda giden hiçbir şeyim yoktu. Notlarım idare ederdi ama annem için çok kötülerdi ve benim eve geri dönmem için her şeyi yapıyordu. Ama o eve dönüp tüm okul hayatımın özel öğretmenler, sıkıcı eğitimlerle geçmesini istemiyordum. Barış'la arada bir görüşüyorduk ama hala ikimizde bir adım atmamıştık. S oy adımı herkesten saklamak zorunda olmam da işin en zor kısmıydı. Ela ve Mert hariç kimse bilmiyordu. Barış bile. Yağmur Acar. Acar Holding, Acar Kimya, Acar teknoloji, Acar tasarım hepsi babama aitti. Sadece tasarım kısmıyla annem ilgileniyordu. Acar Holding yurt içinde 20 yurt dışında 15 şirket ve 10.000 den fazla çalışanıyla Türkiye'nin en itibarlı grubu olarak faaliyet gösteriyordu. Bu da babamı herkes tarafından hedef alınan biri haline getirmeye başladığı için beni saklamaya karar vermişti. Zaten başka şekilde o evden kurtulmam mümkün olmazdı.
"İçeri girecek misin yoksa Barış'ı mı aramalıyım."
Bir adım atıp tek katlı mütevazi evimize girdim.
"Akşam Mert gelecek. S orun olur mu?"
"Saçmalama Ela. Eniştemi ağırlamaktan onur duyarım."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ayakta Kal (Düzenleniyor)
Teen Fiction"Benden uzak dur." "Neden?" "Ben karanlığım." "Gözlerin öyle demiyor ama."