Herzaman ki gibi donut ve kahve ile başladım güne. Arkadan hafif, rahatlatıcı bir müzik ile ders kitaplarımın hepsini yığdım masanın üstüne. Lanet olsun! Hepside matematik.
Artık tipim tam bir inek öğrenci tipiydi. Gözlük, kitaplar...
Kendimden iğreniyorum. Telefonu ve bilgisayarı yasakladım kendime. Sadece dışarı çıkarken telefonumu yanına alacaktım o kadar. Bilgisayarsız ve telefonsuz 1 yıl...
Düşünmesi bile kötü. Lanet olası ders kitaplarıyla ilgilenirken kapı çaldı. Kalktım açtım. Gelenler yakın arkadaşlarım, Ada ve Deniz' di. Beni süzüp içeri geçtiler. Deniz:
- Ne bu böyle krize mi girdin?
Arkadan Ada güldü:
- Allah'ım! İnek öğrencilere benziyorsun.
Oy! Bu kızları seviyorum.
Ikisi birlikte "dışarı çıkıyoruz!" Dediler. Ada:
- Üstelik Ufuk'ta geliyor.
Ufuk Ada'nın sevgilisi. Bu iki kızında sevgilisi var. Fakat benim yoook!
İnleyerek:
- Neden ben? Dedim.
Zorla beni dışarı çıkardılar. Bır kafeye oturduk. Kafede Ufuk bizi bekliyordu. Herkes sipariş verdi. Ben her zaman ki gibi kendine kahve söyledim. Masada oturuken Ceyhun geldi. Ha bu arada, Ceyhun Deniz'in sevgilisi..
Bir sandalye çekip Deniz'in yanına oturdu. Muhabbet etmeye başladılar. Bende sıkıntıdan telefondan kitap okuryordum.
Ada bana seslendi. Kafamı kaldırmamla ayağa kalkmam bir oldu.
