*Warriors*

Μια πεταλουδα.

Άννα
Πέντε λεπτά κράτησε η διαμονή μου στο μεγάλο δωμάτιο. Ερωτήσεις άσκοπες για τυχόν άτυπα καταφύγεια που ίσως γνώριζα και κάποιες τελείως τυπικές οπως το όνομα και η ηλικία μου. Δυο ένστολοι με μετέφεραν πάλι πίσω στο μικρό κελί. Στις επόμενες 2 ώρες μας χώρισαν με βάση την ηλικία μας και έπειτα μας άφησαν να "κοιμηθούμε". Δεν ήξερα τι ξημέρωνε. Δεν μπορούσα να φανταστώ και ούτε ήθελα. Έκλεισα τα μάτια μου προσπαθώντας να κοιμηθώ. Γύρο μου πολλοί νέοι. Αγόρια και κορίτσια που σε ηλικία δεν ξεπερνούσαν τα 28. Κάθε ένας με κλειστα μάτια. Έλεγες πως κοιμόταν μα άμα παρατηρούσες την αναπνοή τους εύκολα καταλάβαινες οτι μόνο αυτό δεν έκαναν. Άνθρωποι με όνειρα που διαλύθηκαν. Με μέλλον που πλέον μοιάζει εφιάλτης. Κανεις δεν μιλούσε. Σκεφτόντουσαν όλοι. Κάθε ένας κάτι δικό του. Καποια οικογένεια που άφησε. Κάποιο φόβο που τον κατέβαλε. Καποια ελπίδα για να τελειώσουν όλα που του περνούσε απο το νου. Κάποιο σχέδιο για επανάσταση που τον πλημμύριζε. Έκλεισα λοιπόν και εγω τα μάτια μου. Δεν είχα ελπίδες. Δεν το επέτρεπα στον εαυτό μου. Απλα έβλεπα όλα τα πρόσωπα που πέρασαν απο την ζωή μου. Την πρώτη δασκάλα του νηπιαγωγείου, την πρώτη κολλητή μου. Την μητέρα και τον πατέρα μου. Την οικογένεια μου ολόκληρη, ακόμα και εκείνους που ποτέ δεν ειδα απο κοντά. Τους φίλους που απέκτησα και τους καθηγητές, ακόμα και αυτούς που ποτέ δεν συμπάθησα. Το πρώτο ζωάκι μου που το έσκασε και το πρώτο αγόρι που με άγγιξε. Κάθε πρώσωπο που αντίκρισα εδώ μεσα. Ξένο ή ελληνικό. Τον σκληρό άντρα τον οποίο με ανέκρινε πριν λιγο. Τους κρίνω όλους για τα λάθη τους που γνωρίζω και τους επαινώ για τις σωστές πράξεις. Κάνω έναν απολογισμό για κάθε περίπτωση. Μα για εκείνον τον άντρα με τα αρρενωπά χαρακτηριστικά δεν βρίσκω κάτι. Τοσο πολλά θα επρεπε να κρίνω πάνω του όμως με πέρνει ο ύπνος έχοντας απλα την εικόνα του στο μυαλό μου.
————————————————————————————————————————
Πρωί. Πρωί ειναι η αυγή της μέρα το νέο ξεκίνημα. Ένα δώρο απο τον θεό για να ξεκινήσεις οτι δεν ξεκίνησες χθες και να διορθώσεις οτι δεν πρόλαβες. Ένα δώρο που για να το λάβεις θέτει μια βασική προϋπόθεση. Πρέπει να ξυπνάς και να νοιωθεις ευλογία για τον ήλιο που ανέτηλε πάλι. Αν οχι τότε χάνεις το δώρο και περιμένεις το αυριανό με την ελπίδα αυτό να φτάσει στα χέρια σου. Κανένας σε εκείνα τα δωμάτια δεν έλαβε κανένα δώρο σήμερα. Το ήθελαν πολύ μα δεν το άξιζαν. Οχι σήμερα τουλάχιστον. Η Άννα άνοιξε τα μάτια νωρίς. Κάπου στις 6 πρέπει να ηταν αλλα δεν ηταν και σίγουρη. Το παράθυρο του υπογειου μικρό και δεν μπορούσε να υπολογίσει. Μικρό για εκείνη. Μια πεταλούδα , για παράδειγμα θα έφευγε. Θα πετούσε μακρυά. Μα εκείνη δεν ηταν πεταλούδα. Δεν ειχε φτερά. Δεν πρόλαβε να βγάλει. Ο Κρίς απο την άλλη έλαβε όσο πιο πολλά δώρα θα μπορούσε να λάβει. Δεν ειχε πλέον μόνο την δίκη του χαρά αλλα και τόσων ψυχών τα χαμόγελα τα οποία ειχε κλέψει. Δεν χρειαζόταν πεταλούδες. Τα δικά του παράθυρα ηταν πελώρια. Και όμως η μικρή λευκή πεταλούδα επέλεξε το δικό το παράθυρο για να πετάξει. Επέλεξε σε εκείνον να φανερωθεί. Αδικία. Ίσως. Με μια μάτια στην πεταλούδα χαμογέλασε. Ηταν άνθρωπος και ένα τέτοιο θέαμα σίγουρα τον χαροποιούσε. Ειχε ψυχή και ας μην το έδειχνε. Μια κραυγή ακούστηκε απο τα κάτω πατώματα. Έβγαζε πόνο και δύναμη. Ήξερε οτι καποια μέρα κάποιος άντρας θα έβγαζε μια τέτοια κραυγή. Αγανάκτηση ονόμαζαν το συναίσθημα και το ήξερε καλά. Θα τον τιμωρούσε μπροστά σε όλους και ετσι δεν θα ειχε παρόμοια περιστατικά ξανά. Μια δεύτερη κραυγή. Και τρίτη. Και τέταρτη. Πολλέ κραυγές διαφορετικές. Απαλές και δυνατές. Έβγαιναν απο μικρά και μεγάλα στώματα. Μα αν τα ξεχώριζες κάθε άλλο παρά κραυγές ηταν. Ένα τραγούδι σιγανό που δυνάμωνε. Μια μελωδία που εκείνος δεν γνώριζε. Μια φωνή που θα πλήρωνε ακριβά το ξεσηκωμό. Αμέσως διέταξε μα βρούμε ποιος ηταν ο πρωτεργάτης. Λεπτά αργότερα η πόρτα χτύπησε. Δεν περίμενε να τον βρούνε τοσο γρήγορα. "Περάστε" ειπε ξερά. Ένα σώμα πετάχτηκε μεσα και συγκρούστηκε με το έδαφος. Ηταν ένα γυναικείο κορμι. Μια γυναίκα ίσως πιο όμορφη απο μια πεταλούδα πιο ελεύθερη και πιο δυνατή. Μια γυναίκα που θα τον έκανε να χαμογελάει στο πέρασμα της. Ακριβώς οπως μια πεταλούδα.