ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ

Γιαννης

- Και τώρα τι νομίζεις, ότι μπορείς να μου ξεφύγεις; Τόσα χρόνια πληρώνω εσένα και το μπάσταρδο σου, σειρά σου να μου το ξεπληρώσεις.

- Στέλιο, έχασα την δουλειά μου και προσπαθώ να τα βγάλω πέρα μόνη μου, δεν μπορείς να έρχεσαι μετά από τόσους μήνες που ηρεμήσαμε και να μου ζητάς λεφτά;

- Χρειάζομαι τα χρήματα δεν το καταλαβαίνεις; Και εσύ τι κάνεις όλη μέρα τσούλα, γυρνάς με τον έναν και με τον άλλον. Έτσι νομίζεις ότι θα μου βγάλεις λεφτά;

- Όταν τα έκανες εσύ ήταν καλά; Που γυρνούσες με τις γκομενούλες και μας ξέγραψες και εμένα και τον γιό σου;

Δν αντέχω άλλοοοοο!!!! Την πιάνει από το μαλλιά και είναι έτοιμος να την χτυπήσει στον τοίχο.

Γ - Άφησε την!!, του φωνάζω σε μια απεγνωσμένη προσπάθια να τον σταματήσω από αυτό που πάει να κάνει.

Τόση ώρα είχα σκαλώσει, χωρίς να λέω τίποτα, χωρίς να κάνω τίποτα.

Γυρνάει το κεφάλι του και αντικρίζω το έκπληκτο αλλά και ταυτόχρονα εξαγριωμένο βλέμα του.

- Τι είπες μπάσταρδο;

Δεν μιλάω, δεν ξέρω τι άλλο να πω. Κατεβάζω το κεφάλι μου.

Δεν μου δίνει περισσότερο σημασία, στρέφεται προς την μάνα μου και της πιέζει το πρόσωπο. Εκείνη ουριάζει από τον πόνο. Όχι, αυτή η κατάσταση πρέπει να σταματήσει. Δεν έχει το δικαίωμα να έρχεται ο " κύριος " μετά από τόσο καιρό, να μπαίνει στο ίδιο μας το σπίτι και να απαιτεί να του δώσουμε ότι έχουμε και δεν έχουμε .

Μαζεύω όσο θάρρος έχω, σφίγγω τις γροθίες μου και τρέχω κατά πάνω του. Τον σπρώχνω και πέφτουμε και οι δύο στο πάτωμα. Τον χτυπάω ξανά και ξανά ενώ αυτός προσπαθεί να αντισταθεί. Συνεχίζω μέχρι να εξαφανιστεί όλος ο θυμός που έχει μαζευτεί τόσο καιρό μέσα μου. Θέλω να τον σκοτώσω, να φύγει από την ζωή μου.

Ακούω την μάνα μου να ουριάζει ξανά. Γυρίζω και κοιτάω το κόκκινο πρόσωπο της και τα δάκρυα να κυλούν από τα μάτια της. Και τότε συνειδητοποιώ ότι έχω γεμίσει παντού αίματα. Τον αφήνω και κοιτάω με γουρλωμένα μάτια τα χέρια μου. Τι έκανα! Αρχίζω να τρέμω. Του ρίχνω μια τελευταία ματιά - είναι ακόμα ζωντανός - και τρέχοντας βγαίνω έξω από το σπίτι.

Τριγυρνάω στους σκοτεινούς δρόμους τις Θεσσαλονίκης χωρίς να έχω συγκεκριμένο προορισμό. Είναι αργά την νύχτα, δεν ξέρω που να πάω. Δεν θέλω να γυρίσω πίσω στο σπίτι μου. Γιατί πρέπει να συμβαίνει σε εμένα αυτό; Εκεί που όλα πήγαιναν καλά έκανε παλι την εμφάνιση του και τα χάλασε όλα. Όμως την άφησα και μόνη μαζί του. Αλλά σε αυτήν την κατάσταση δεν θα μπορεί να κάνει πολλά... Ίσως να είναι και στο νοσοκομείο αυτήν την στιγμή.