Liseli

*2*

Eve gelince direk odama girdim ve aldığımız formayı giydim , evet cok yakışmıştı bikaç yürüyüş provası yaptıktan sonra yorulduğumu hissetim cok yurümüştük avm deki merdivenleri saymiyordum bile kyafetlerimi çıkardım kendimi uykunun kollarına teslim ettim

...

Uyandığımda saat gece 04.13 dü tabi saat 18:33 de yatarsam olacağı buydu , tekrar uyumayı denedim ama uyku tutmuyor , pes edip iphone 5s ' imi elime aldm uzun zamandr whatsaap , instagrama bakmiyordum önce whatsaapdan gelen mesajlara teker teker cevap verdim sonra instagramda gezindim uykum hayla gelmemişti bende okul kyafetleri mi giyindim saçlarımı düzleştirdim ( aslında saçlarım düz ama kabarık ve kısa saçlarda kabarık olmasi berbat 👊👊) hafif eiyliner sürdüm ve bilekliklerimi taktım evet çok şık gözüküyordum saatlerce aynanın karşısında böylece kalabilirdim , okul kyafetlerimi cikardm ve dolabıma koydum sonra sıcacık yatağıma girdim ve hayaller kurmaya başladım okulu fazla sevmiyordum ama liseli olmak ta bir başkaydı hem yeni arkadaşlar yeni cevre sıfırdan başlamış gibi olacakti bu evde tek kalmıştım arkadaşım bile yoktu babamın işleri nedeniyle önceki evimizden baya bi uzak yere taşınmıştık arkadaşlarımı fazlasıyla özlemiştim , markete giderken bi kaç kisiyi goruyordm ama yeni tasşınmistm kimseyi tanimadigim icin konusmuyordum , eski evimizdeki arkadaslarimin nekadar kötü davranislari kötü huyları olursa olsun bana bi zararları yoktu kolpa atan tiplerden değillerdi , ve seviyordum'da ben arkadaş seçerken oyle giyinişe felan bakmam kafalarımızın uyuşması yeter herkezle arkadaş olurum ama herkezle samimi olmam sağdece çevre yaparım kendime samimi olduğum sayılı kisiler vardı . acabağa lisede kendime arkadaş bulacakmıyım ....

...

Sabah uyandığımda evde kimse yoktu bende bana hazirlanan kahvaltimi yaptım ve spor kyafetlerimi giyindim siyah sıfır kol , altına siyah ayakkabı ve dar kesim siyah esofmanım saçlarim koşarken rahatsız etmesin diye saç bandı taktım evden çıkmadan yüce iphonumu ve kulaklığımı aldım , iphonem önemliydi navigasyonla evin yolunu bulacaktm sjasjxj sonucta buraları bilmiyordum , evden çıktım ve ras gele koşmaya başladım evimizin iki sokak arkasındaki parkı görmemle sevincim yerine gelmişti ve parka dogru kosmaya devam ettim park girdiğimde yorulduğumu fark ettim yanıma aldığım paramla su aldım ve parktaki banka oturdum , telefonumdan rast gele bir müzik açtım ama açtığım müzik içimi parçalamıştı "mustafa ceceli - sevgilim " bu şarkının bende hatrası çoktu şubatın 6 sı doğumgünümde furkanla dans etmiştim furkan benim çıktığım çocuktu çok sevmiştim ama o beni terk etmişti , ayrıldığı gün çok ağlamıştım çok acı çekmiştim ağlamam onu geri getirmediğinin farkına vardığımda cok geçmişti , ben mahvolurken o hayatına devam ediyordu ,, lanet olsun aklıma geldiginde dolmuştu gözlerim simdi ağlıyordum gene beni üzen ardında mahvolmuş beni bırakıp giden birisi icin aglıyordum ve tek düşündüğüm acaba ne yapıyordu şu an hiç aklına gelmişmiydim . ağlamamın susmayacagının farkındaydım ve eve gitmem gerkti oturduğum banktan kalktım arkamı dönecekken birine carptım kafamı kaldırdım yakişıklı esmer bi oğlandı gözleri koyu kahve çocuğu göz ucuyla süzdükten sonra

pardon dedim ve cocuğun karşılık vermesine fırsat vermeden ordan ayrıldım ağlamam susmayacaktı emindim , tam parkın kapısına yaklaştığımda kolumu tutan bir el ile duraksadım arkama bakma gereği duymuyordum eğer hislerim doğru ise o çocuktu ve yanılmadım konuşmama fırsat vermeden beni bi banka oturmak için çekiştiriyordu bişey diyemedim konuşsam bile sesim ağlamaklı çikacaktı banka oturdu ve benim oturmamı bekler gibi bi bakış attı bende banka oturudum konuşmaya başladı

- neden ağlıyorsun ?

+ sanane .

- hadi ama üstelemeden anlat içine attıkca kendini mahvedeceksin herşey ağlamakla çözülmez .