SON NEFES

Bölüm 2

Multimedyada alexis var
Alexis'dan
"Kurşun,kurşun..."dedim.

Gözlerimi zorlayarak açtım. Buranın kokusundan hemen anladım.

Hastanedeydim. Etrafıma baktım. "Uyandı,uyandı!"diye bir ses duydum. Bu ses halamın sesiydi.

"Hala?"dedim. Şimdi etrafımdakileri daha iyi görüyordum. Halamın gözleri yaşlıydı.

"Alexis"diyip başımı okşamaya başladı. Dudağında buruk bir gülümseme vardı. Halamın arkasındaki kıza baktım. Benim yaşlarımdaydı.

Halam baktığım tarafı fark etmiş olacak ki "Bu Kayce. Kaza anında seni hastaneye yetiştirdi."dedi.

Kız gülümsedi. Ben hala kaşlarımı çatmış Kayce'e bakıyordum. İnsanlara kolay kolay yumuşamazdım. Kızı baştan aşağı süzmeye başladım. Sarışın ve uzun boyluydu.

Ama bu kızda benim anlamadığım bir şey vardı. Aklıma gelen şeyle halama döndüm. "Hala annemle babam nerde?"dedim. Halam gözlerini kaçırdı. Gözünden yaşlar geliyordu. Anladım. Annemle babam ölmüştü.

Benim de gözümden yaşlar gelmeye başladı. O sırada doktor içeri girdi. Bana baktı. "Evet Alexis Hanım polisler birazdan ifadenizi almak için girecek"dedi. Kafamı salladım. "Hala ben ne zamandır hastanedeyim?"dedim.

Kayce hemen atıldı."Bir aydır komadasın." Şaşırmıştım. Ben bir aydır komadamıydım yani? Kapı tekrardan açıldı. Bu sefer Amerikan polisler gelmişti.

Yanımdaki koltuklardan birine oturdu. "Alexis Ateş?" Kafamı salladım. Halam kaşlarını çatmış bize bakıyordu. İngilizceyi en az benim kadar iyi biliyordu. 

Polislere döndüm."Bize kaza anını anlatabilir misiniz?" Boğazımı temizledim."Arabayla evden çıkmıştık. Havaalanına gidiyorduk. Ben arka tarafta oturuyordum. Kulağımda kulaklık olmasına rağmen bir silah sesi duydum. Araba birden şeritten çıktı. Yanımızdaki bir tıra çarptı. Gerisini hatırlamıyorum zaten."dedim. Bunları soğuk bir ses tonuyla anlatmıştım.

Polisin kaşları havaya kalktı. "Silah sesi, emin misiniz?"diye sordu. Kafamı salladım. "Eminim.Hatta tahminime göre kurşun tekerleğe gelmiş olmalı"dedim.

Tekrar halama döndüm. Gözlerinden hızlı hızlı yaşlar boşalıyordu. Polislere baktım. Bana inanmamışa benziyorlardı. Gözlerimi devirdim.

Bu sefer Kayce'e döndüler. "Evet siz anlatın. Bayan Ebony." Demek soyadı buydu. Kaşlarımı çatıp Kayce'i dinlemeye başladım.

"Ben yolda yürüyordum. Birden kurşun sesi duydum. Ardından bir çığlık koptu. Sonra araba sesleri duydum. Hemen seslerin geldiği tarafa yöneldim. Bir araba da üç kişi vardı. Öndekiler ölmüştü. Arkada bir kız vardı. Onun nabzı atıyordu. Hemen ambulansı aradım."dedi. O bunları anlatırken benim gözümden yaşlar geliyordu.

Polisler üzüldüğümü anlamışlardı herhalde dışarı çıktılar. Doktor tekrar içeri girdi."Efendim Türk polisleri de geldiler."dedi. Kafamı salladım. Babam ünlü Türk iş adamı olduğu için bu konu Türkiye'yi de ilgilendiriyordu.

Amerikan polislere anlattığımı onlara da anlattım. Kurşun sesine inanmışa benziyorlardı. Kayce'ten de anlatmasını istediler. Merakla Kayce'e bakıyordum. Türkçe konuşup konuşamadığını merak etmiştim.

Ama o beni şaşırttı. Benim kadar olmasa da Türkçeyi iyi konuşuyordu.
------
3 gün sonra
Bir kolumdan halam,diğer kolumdan Kayce tutmuştu. Birinin yardımı olmadan yürüyemiyordum. Taksiye yavaşça bindim.  Kayce yanıma oturdu. Halam da ön koltuğa geçti. Havaalanına gidiyorduk. Uçakla Türkiye'ye gidecektik. Kayce de bizimle İstanbul'a gelecekti. Hatta halamın evinde kalıcaktı. Neymiş benim hayatımı kurtarmış.

Bir türlü ısınamamıştım Kayce'e. Zaten insanlarla kolay kolay anlaşan biri değildim. Havaalanına gelince uçağa bindik. Pencere tarafına Kayce oturdu. Hiçbir zaman uçakta cam tarafına oturmazdım. Yükseklik korkum vardı.

Annemle babamı düşündüm. Ölmüşlerdi. Artık yoklardı. Gözlerim sulanmıştı. Elimin tersiyle gözlerimi sildim. Ağlamıycaktım. İnsanların içinde ağlamaktan nefret ederdim.

Evet Türkiye'ye gidiyordum. Bir yıldır gitmediğim Türkiye'ye...

Arkadaşlar ilk bölüm için özür dilerim. Telefonda yazdığımdan dolayı yazım yanlışları fazla oldu. Bu arada bundan önce vampir kız kardeşler diye bir kitap yazmıştım. Bazı yanlışlıklardan dolayı onu sildim. Biraz değiştirip bu kitabı yazmaya başladım. Yorumlarınızı bekliyorum. Gerçek düşüncelerinizi yazın lütfen