Sahil Günlüğü

1.BÖLÜM

Cumartesi sabahıydı.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa geçerek kendime kahvaltı hazırladım.Kahvaltı yaparken ayrıca telefonumdan gelen mesajlara bakıyordum.Kahvaltımı bitirdikten sonra dişlerimi fırçaladım ve dışarı çıkmak üzere giyindim.Arkadaşlarımla buluşucaktım.Asansöre binerken kapı komşumuz Asu'yu gördüm.Her zamanki gibi süslenmişti.O da benimle asansöre girdi.Konuşmadık.Çünkü attığı aptalca triplerden dolayı ona kızmıştım.Ne kadar pişman olsada yüzüme söyleyemiyor.Arkadaşları bana onun ne halde olduğunu anlatıyordu.Her neyse kapatalım konuyu.Arkadaşlarımla parkta buluşmak üzere yola çıktım.Parkta bizi kovalayan beyaz köpek her zamanki yerinde duruyordu.Yanından bile geçmedim.4 kişiydik Ekin,Demir,Doğukan ve ben.Metroya binip alsancağa doğru yola koyulduk.Onlar çizgi roman konularında uzmanlar.Benim pek bilgim olmadığından konulara fransız kalıyorum.Metroyu bekleyecektik.Orda beklerken bir kız grubu gördüm.Hayatımda gördüğüm en itici kızlardı.Görünüş olarak değil konuşmaları.Bağırarak küfür falan ediyorlar ,fotoğraf çekiliyorlar ,birilerini eleştiriyorlar.Bir de şu pantolonları gobeklerine kadar çekip göt cebine koyan tiplerdi.
Dayanmaya gücüm kalmamıştı ki metrobüs geldi sonunda.Tam seviniyordum ki bunlarda aynı metrobüse bindiler.Ekin gülerek:"Olum bunlar bizimi takip ediyor lan" dedi . Hepimiz güldük.Sonra alsancakta indik.O kızlarda başka yola gidince içime bir su serpildi.Arkadaşlarla bir çizgi roman dükkânına gittik. Onlar böyle konulardan bahsederken bende başkasıyla mesajlaşıyodum.İçeri girip nasılmış diye bakayım dedim.Girdiğim anda bir sürü kitaplar,tişörtler v.b şeyler vardı.Onların işi bitince yemek yemeye burger kinge gittik.Buraya kadar normal.Anormal olan şey ise metrodaki kızların karşı masaya oturmasıydı.Ben tabi yine huzursuzlandım.Bu kızlardan biri bana bakıp duruyordu.Bende bana bakmaması için arkadaşımla yer değiştirdim.Aradan 2 dk geçti ve o gruptan bir başka kız gelip "Pelin seninle konuşmak istiyor" dedi.Bizim arkadaşlar küçük ergenler gibi "Ooooo" diye gaz verdiler.Bende tamam gelsin şu masaya dedim.Geldim oturdum.Bana öyle bir bakıyoki sanki aylardır görüşmeyen aşıklar gibi.Geldi karşıma oturdu.Bende "Benimle ne konuşmak istiyorsun" dedim.Titrek bir sesle "Ben seni facebooktan gördüm ve biraz şey" dedi.Kendi kendime şöyle söyledim"Sen böyle aşk meşk işlerini nerden bilcen odunsun olum"dedim.Kızı üzmenin manası yok.Ama ben ne yaptım söylediklerimle aklımdakiler uyuşmadı"Ben böyle şeylere alışık değilim ama istersen deneyebiliriz".Şu yaptığım aptallığa bak lan.Kız tabi gözleri parladı numaramı istedi.Her neyse bunların grup ta bize katıldı ben tabi pelinle konuşuyordum.Aynı metrobüse bindik ve indik.Artık ayrılık vaktiydi.Bende peline "Bana yazarsın" dedim.O "T-Tabi tamam"dedi.Akşam oldu.Ben de pelinle ilgili bir ön araştırma yaptım.Özünde harbinden çok iyi bir insandı ve bende artık bir şeyler hissetmeye başlamıştım.
Bir pazar günü buluştuk ve o gün çok güzel geçmişti.Her geçen dakika ona daha fazla bağlanıyordum.Onunla geçen her dakika çok güzeldi.İletişimimiz hiç kopmazdı.O gün buluşmasak bile mesajlaşıyorduk.Zaman ne çabuk geçtiyse 1. yılımız dolmuştu.Onunla beraber geçirdiğim koskoca 1 yıl.Bir yerde buluşmaya karar verdik ve bunun ilk tanıştığımız yer olmasını istedim.Her şeyin başladığı yer.Onunla buluştum.Her zamanki gibi sarıldık,koklaştık.İkimizin tanıştığı ilk yere oturduk.Eski anılarımız gözümün önünden geçti.Artık geri dönüş yoktu.Çok bağlanmıştım artık.Pelinin bana bakışları hala ilk günkü gibiydi.Aradan 3 ay kadar geçti.Yine bir gün buluşucaktık.Bir cafeye oturduk.Pelin:"Sana söylemem gereken önemli birşey var"dedi.Bende "Tabiki söyle" dedim.Pelin:"Artık yürümüyor"dedi.İlk şaka zannetsemde gerçekti.Nedenini soramadan gitti.Aylarca mesaj yazdım "Neden" diye.Aradım ama numarasını değiştirmişti.Artık umudum kalmamıştı.Ayrılık acısını tadmıştım.Yıkılmıştım.Arkadaşlarım beni toparlamaya çalışıyorlardı.Herşeyi geride bırakıp yeni bir sayfa açmaya karar verdim...

Masallar albayım.Sonu mutlu biten tek şey onlar.
-Poyraz karayel