Love At First Eye Contact

Pijn

POV YUE WOOD
Het is de maandag na mijn verjaardag, ik lig al 3 hele dagen op bed te janken zonder tranen. En ik begin vandaag aan mijn 4de. Mijn ouders melden me iedere dag opnieuw ziek. Iedere keer als ik aan Ethan denk wordt de pijn in mijn hart nog een keer doorboort. Normaal jank je een dag en dan suck it up. Maar dit is anders. Het wordt met de dag slechter. Ik ga me leger en leger voelen. Kutter en kutter. Vermoeid en dood. Ik ben een lege zak. Letterlijk. Ik heb in de dagen dat ik op mn bed heb gelegen niet gegeten.

Het enige wat ik doe is water drinken wat mn moeder iedere keer weer neerzet. En plassen, maar verder kom ik niet uit mn bed. Mn haar is vet en staat warrig alle kanten op. Mn mascara is opgedroogd en blijven zitten sinds donderdag.

Met andere woorden my life sucks. Vanes komt iedere dag langs, ze verschild erg veel met haar broer, kut Ethan. Weer wordt mijn hart doorboort. Vanes kom de kamer binnen lopen. " wat zit je haar mooi meid" ze heeft haar handen op haar rug. Waarschijnlijk is het eten. Mijn moeder begint ook depressief te raken door mij, het enige wat ik gister heb gegeten was ijs, maar na een hap kotste ik het uit. Vanes haalt haar handen achter haar schouders vandaan, eten. Voorspelbaar. Ik laat me weer ploffen op mn bed. "Ik wil slapen" zeg ik tegen haar. " dit keer niet Yue, we gaan wat leuks doen, douche hup" ik kijk met twee opgetrokken wenkbrauwen aan. "Ik ga slapen" zeg ik weer en dit keer serieuzer. " dat ga je niet" gaat ze me nou dwingen?! " VANES ROT OP GA LEKKER MET MN BROER IETS LEUKS DOEN, IK WIL SLAPEN" snauw ik onterecht naar haar. Ik heb er gelijk spijt van. "Vanes het.." Probeer ik nog. " nee je hebt gelijk, je kan er niet tegen dat ik wel geluk heb" dat was de druppel. Ik stond op en duwde haar mijn kamer uit. " NU BEN IK KLAAR MET JE. JE BROER IS EEN KLOOTZAK SO ARE YOU!! IK DACHT DAT JE ANDERS WAS NOU NEE DUS!" mn moeder komt de trap op lopen. Vanes rent huilend weg, en ik? Ik lig weer huilend op mijn bed. Standaard. Mn moeder probeert me te sussen. " het komt wel goed, Ethan zal zn fout doorzien." Ik kijk haar aan. " IK WIL HEM NIET" ik duw haar ook weg. Waarom snapt niemand me.

Ik ben afgewezen door mn mate! Hij doet het met een vieze packslet! Ik beteken niks voor hem. Ik val weer huilend in slaap. Met weer een leeg, verdrietig,rot gevoel die je zelfs je aartsvijand niet toewenst, zelfs Ethan niet.

POV ETHAN FOREST

Ze was vandaag weer niet op school, mn zusje ging er iedere dag heen. Ze at niks, de dronk weinig, ze sliep en huilde alleen. Ik voelde me zo schuldig. Ik wilde haar bij me hebben en knuffelen. Maar Jacob laat me niet eens naar binnen. Ik wil haar vertellen dat Sindy niks voor me is. Maar Sindy is mn beste kans op een wereld heersende Alpha. En dat wil mn vader. Ik ga naar Sindy toe en kus haar. Het voelt zo vreselijk verkeerd. Ik krijg een appje. Vanessa:" Door jou is mijn vriendschap verwoest,vernietigt,dood. Ze haat me nu! Door jou! Ik had beter van je verwacht. Na al die jaren! Ik ga een tijdje weg. Kom me niet zoeken. Ik heb wat tijd nodig"

Godverdomme, ik sla het eerste beste kluisje dat ik kan vinden. Het was haar kluisje. Yue Wood staat er op. Er valt een foto uit haar kluisje. Ik lak het op en kijk er naar. Ze glimlacht. Mijn kleine zusje staat er ook op. Samen met haar vrienden. Nathan. Hij heeft zn armen om haar heen geslagen op die foto. Ik prop de foto ik haar kluisje. Waar is die vieze klootzak?!

POV YUE WOOD
Iemand klopt op mijn deur. " ga weg" schreeuw. De deur gaat open. " begroet je zo je vrienden?" Nathan? "Wat kom je doen?" Ik had hem echt niet verwacht

"Je ziet er niet uit, waar is de knappe Yue die ik ken?" Nathan doet net alsof hij me niet ziet. " he ik stel de vragen, wat kom je doen?" Ik moest bijna lachen.

" je meenemen. Je wolf moet even rennen" zegt hij alsof het niks is. " ik ga niet rennen" " oke ga je wel mee naar de kermis!" " nee" " ahw kom op, voor mij?" Ik moet er eigenlijk wel een keer uit.

" alleen als je hier wacht en het niet over al dit gezeik gaat hebben+ je me niet gaat dwingen om te eten" hij grinnikt.

" deal" ik probeer mn bed uit te komen. Maar ik krijg een blauwe waas en val weer neer." Oke wacht jij hier maar ik zet de douche wel aan" " ik denk dat ik niet kan blijven staan in de douche" " dan moet je eten" ughhh. Zodra de douche heet is helpt Nathan me. Ik loop langzaam naar de douche. Als ik in de badkamer ben gaat hij er uit en draai ik de deur opslot. Ik kleed me uit en laat de warme stralen over mn ontplofte haar en te dunne lichaam glijden. Ik was al aan de magere kant, nu helemaal. Na dat ik mijn haar gewassen had stapte ik de douche uit. Ik trok de kleding aan die Nathan voor me had klaar gelegd toen ik nog half dood was. Zodra ik aangekleed ben open ik de badkamer deur. Ik ga zitten en Nathan maakt een hoge staart in mijn haar. " bedankt" hij knikt.

Ik sta op en loop naar beneden. " he schat wil je wat eten" ik negeer mn moeder compleet. "Mevrouw kan niet meer eten" zegt Nathan spottend.

"echt wel" zeg ik. Ik pak een appel en neem een hap. "Nu nog doorslikken" daagt hij me uit. Met moeite slik ik het door. Gadverdamme wat goor.

Ik geef de appel aan Nathan die hem met alle plezier verder op eet. Als we bij de kermis zijn gaan we dingen doen. Als we bijna in alles zijn geweest hoor ik een grom. " Mine". Rara wie zal dat zijn? Ethan. Supriseee