บทนำ

122 0 0
                                    

"โฮ่ง!!"เจ้าหมาน้อยขนสีน้ำตาลเห่าเรียกชายหนุ่มตรงหน้าของมัน ก่อนจะก้มลงคาบกระเป๋าตังค์ที่นอนแน่นิ่งอยู่กับพื้นมาไว้ในปากของมันแล้ววิ่งตรงไปหาชายหนุ่มตรงหน้าที่บัดนี้หน้าซีดเสียเหมือนกับคนที่กำลังไม่สบาย

"หยุดเดี๋ยวนี้นะ ไอ้หมาบ้า!!"ทันทีที่เด็กหนุ่มเจ้าของนาม 'จอง จินฮยอง' เห็นเจ้าตัวขนปุยวิ่งดุ๊กดิ๊กๆเข้ามาหาเขาด้วยความร่าเริง เขาก็รีบตะโกนห้ามเจ้าสัตว์สี่ขานั่นทันที

"อย่าเข้ามานะ หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ"ให้ตายสิ เขาล่ะไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมคนกลัวหมาอย่างเขาถึงได้ดึงดูดเจ้าสัตว์หน้าขนนี่ขนาดนี้

เจ้าตัวหน้าขนที่เมื่อสักครู่ยืนสายพวงหางดุ๊กดิ๊กๆอยู่ แต่เมื่อได้ยินชายหนุ่มตรงหน้าตะหวาดใส่ พวงหางนุ่มนิ่มนั่นก็ลู่ตกลงแทบจะทันที

"หงิง~"เจ้าหมาน้อยปล่อยกระเป๋าของจินฮยองให้ร่วงลงสู่พื้น แล้วครางหงุงหงิงอยู่ในลำคอด้วยความน้อยใจพ่อหนุ่มตัวสูง ก่อนจะเดินหางลู่หูตกจากไป

"ฮู้~ รอดแล้วเรา"จินฮยองว่าพลางเอามือทาบอกแล้วลูบไปมา เมื่อเห็นว่าเจ้าหมาน้อยนั่นเดินไปไกลแล้วเขาจึงเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์ที่นอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้นแล้วเดินกลับเข้าโรงเรียนมัธยมปลายYGไป
.........................................................................................................................................

ตัดภาพมาที่เจ้าหมาตัวน้อยที่เดินคอตกอยู่ตัวเดียว

ผมก็แค่หวังดีจะเอากระเป๋าตังค์ของจินฮยองไปคืนแค่นั้นเองนี่นา ทำไมต้องดุกันด้วย o(╥﹏╥)o

อุตสาห์รวบรวมความกล้าอยู่ตั้งนาน ก็แหม จินฮยองน่ะเป็นคนดีจะตาย คอยช่วยเหลือเพื่อนๆตลอดเลย ถึงแม้ว่าเขาจะดูก้าวร้าวไปหน่อยแต่ก็ตามประสาเด็กผู้ชายนั่นแหละน่า ผมอยากเข้าไปหาเขาหลายครั้งแต่ทุกครั้งที่เขาเห็นผมเขาก็จะวิ่งหนีผมเสมอเลย เฮ้อ~~~

ผมเดินมาเรื่อยๆจนถึงสวนบริเวณหลังโรงเรียน ง่วงจัง ไปนอนตรงม้านั่งตรงนั้นดีกว่า
ว่าแล้วผมก็เดินตรงไปที่ม้านั่งตรงนั้นทันที มีต้นกระบองเพชรด้วยแฮะ เมื่อถึงแล้วผมก็ค่อยๆทิ้งตัวลงนอนทันที คิดแล้วก็น้อยใจนะ ทำไมจินฮยองจะต้องรังเกียจผมขนาดนั้นด้วย ผมทำอะไรผิดงั้นหรอ ผมเงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้าเพื่อสร้างบรรยากาศเศร้าสร้อยหงอยเหงาให้ตัวเอง เห็นพวกมนุษย์ทำกันบ่อยๆแล้วมันดูดี แต่พอหมาอย่างผมทำมันคงตลกน่าดู55555เฮ้อ~

[FANFIC] iKON - JinChan cactusWhere stories live. Discover now