The Act

Entitled

The Act.......

Entitled:
MAGLEV

Hindi ko mapigilang tumawa. Sino bang hindi tatawa kung may isang hampaslupang nagtatakbo sa hallway na basang basa na nakatapis lang, nakatakip rin ang kanyang mga mata at natali ang kanyang mga kamay?

Lahat ng tao nakatingin at tumatawa sa kanya. Siya ang may gusto niyan. She wants attention. Or should I say, she is a famewhore. At etong nangyayari sa kanya, bagay na bagay lang yan sa kanya. At dahil gusto niya yan, ibinigay ko naman siya kanya. Mabait kasi ako.

"Tulong!" Psh! Nakakarindi yung sigaw niya. Dapat pala pati bunganga niya tinakpan ko.

"KURT!" How dare her! Wala siyang kaparatang tawagin si Prince ng Kurt lang. Ako nga, hindi ko matawag ng Kurt si Prince. What the hell!

I can't help it. Ako lang dapat ang tumatawag sa kanya ng ganyan. Argh! Pinuntahan ko sya gitna ng madla. Sinadya kong lakasan ang bawat yabag ng paa ko. Para makuha ko ang atensyon nya.

"K-kurt? I-ikaw ba yan?" Napairap ako sa hangin at hinila ko ang buhok nya.

"Nope. But I'm your biggest nightmare." Hinigpitan ko ang hawak ko sa buhok niya. Ang sarap kasing tanggalin. Good thing, nakatali ang nga kamay nya. Palaban pa naman tong babaeng ito.

"S-steffany?"

"Yes! You got it! Hindi ka lang pala gold digger, manghuhula ka rin pala. Siguro, may lahi kang mangkukulam. Ginayuma mo si Prince para mapa-ibig mo siya. Psh!" And syempre, tawanan ang ang crowd.

"Ala–"

"Nu-uh! Wag ka nang magsalita pa at mapapahiya ka lang." Nagtawanan ang madla sa pinagsasabi ko sa kanya.

"By the wat, Kiray. Mukhang kailangan mo pang magpalamig. Natutuyo ka na kasi eh." Sabi ko at sinenyasan ako ang mga alipores ko na dalhin ang isang timba na naglalaman ng malansang tubig. Nang makalapit sila ay agad kong binitawan si Kiray at lumayo sa kanila.

"Go." Sabi ko sa mga alipores ko at sinimulan na nilang tapunan si Kiray ng malansang tubig. Todo sigaw naman sya at todo tawa naman ang nasa crowd.

"Bagay lang yan sayo, Kiray." I said and I'm about to walk away nang biglang may tumawag ng maganda kong pangalan.

"Steffany! Ano nanaman ang ginawa mo?" Here we go again. Pinatatanggol nanaman nya ang hampaslupang yan. Ginayuma nga ng babaeng yan ang Prince Ko'. It's time na para sabihin ko sa madla na iwasan ang mangkukulam na yan.

"What? Wala naman akong ginawa sa kanya."

"Steffany, would you please stop this kind of mess? Tigilan mo na tong–"

"Pangbubully ko sa kanya? She deserves that. Panira lang siya ng reputasyon ng pamilya nyo. You're my fiançe at mas pinili mo pa siya kaysa sa karangyaan ng buhay mo. Look at yourself Prince. Para ka nang isang mahirap ngayon dahil sa babaeng yan. Pinalayas ka ng mga magulang mo because of her. Dahil sa kanya–"

"Steffany! Mahal ko siya kaya ko siya pinili. Maha–"

"Bakit yang bang pagmamahal na yan ay iaahon kayo sa hirap? Mapapakain ba ng pagmamahal na yan ang mga– Argh!– mga anak niyo? Hindi naman, diba? Mas lalo lang kayo maghihirap dahil sa pesteng pagmamahal na yan." Tahimik ang paligid. Naririnig ko lang ay ang hikbi ng nakakainis na babaeng yun.