Marokkaanse Liefde

deel 6

'Tieeet tieeet tieeet" het was al 7 u. Tijd om op te staan. Ik liep de badkamer het eerst in. Ooh gelukkig! Moest mijn zus binnen zijn gegaan , zou ze er een eeuw blijven! Ik poetste mijn tanden, deed de wassing en ging meteen mijn kamer binnen. Daar ging ik binnen en zocht een outfit uit. Ik
Besloot een kakigroen hemdje aan te doen, een zwarte rok tot net onder mijn knieën met een zwarte legging. Zwarte botjes en een kakigroene hoofddoek. Verder een beetje kohl en mijn nieuwe mooie michael kors horloge. Ik ging de auto binnen en reed richting school.

Nadat ik geparkeerd had, wilde ik de school binnenlopen totdat iemand me riep. "Fayrouzzzzzzzzz!" Ik draaide me om. "Ooh mouna ben jij het liefie?, alles goed?", vroeg ik haar. "Ja gaat goed alhamdoulilah! Wat heb ik gehoord schat? Jij gaat trouwen yoeyoeyoeyoei!". Mensen keken ons raar aan maar het kon ons niets schelen. In de verte zag ik die irritante jongen(zie foto). Eigenlijk was hij niet irritant, maar het feit dat hij dacht ik zomaar zou praten met em vond ik irritant. Hij liep naar ons toe en zei goedemorgen. Mouna antwoordde terug en ik ook maar een beetje stiller. Ik zei mouna gedag en liep de school binnen. Zij volgde pharmacie waardoor we niet in dezelfde klas zaten jammer genoeg. Ik kreeg een apje van haar: "lieverd, strax bellen we okay? En waarom deed je zo raar tegen amine?". Ik stuurde terug dat het een lang verhaal is en dat ik het haar strax zou vertellen. Ik probeerde nu op te letten.

De les verliep best wel vlot en ik had de rest van de dag vrij! Ik probeerde snel door te lopen totdat amine me tegenhield. "Mag ik er eventjes door?", vroeg ik zo beleefd mogelijk maar tegelijk geïriteerd. " neen, zei hij, heb je misschien iets tegen mij?". "Ik heb niets tegen jou okay. Mag ik er even langs?", antwoorde ik. "Heb je een vriendje?", vroeg hij me. Hij had echt wel lef! Denkt hij nu echt dat ik niets beters te doen heb fso!!! "Ik heb geen vriendje, kheb er nooit ene gehad en hoef er ook gene!", riep ik. Hij had een smile op zijn gezicht. Huhh? Ik snapte er helemaal niets meer van. "Mooie horloge", was het enige wat hij nog zei en hij liet me verbaasd achter...