I Never Said Goodbye

Chapter One

Stand straight, chin up, hands on the other side, and swing your hips and feel like you're the star. Chos! Feel na feel ko kasi yung music. Yung beat kasi niya, ang galing. Roses 'ata yung title ng music from chainsmokers.

Haay. Ang tahimik masyado dito sa parking lot. Paano ko nalaman kahit na may suot akong headphones? It's because, feel ko lang. EH ba't ba kasi dito ako dumaan pauwi? Eh ewan ko ba! Baka nanditi si destiny kaya dinala ako ni fate dito. But otherwise, okay nalang yung ganito katahimik. Para maging at ease naman yung utak ko with the music. Kakapass ko pa lang kasi ng Research paper at Term paper namin. Pati yung mga projects ko, essay, at mga assignments. Hassle talaga.

Himigpitan ko yung pagkadala ko sa shoulder bag ko habang dala dala ko yung skate board ko sa left hand ko. Ewan ko ba, I just felt like doing it.

"AAHH! Help-mmmm!" What's that? I think I heard someone shouted(?) Parang babae eh.

I heard some slap coming from the corner of the parking lot. That's it, kailangan kung pumunta doon para malaman ko kung ano ang nangyari.

Then I turned around atsaka tumakbo patungo doon. Hindi ko na sana pansinin yung sampal kaya lang, may mga lalaking tumawa eh. Baka may ginawa sila doon sa babae.

Nang malapit na ako sa pinagkaroroonan nang ingay na 'yon, I think 3 meters 'ata yung layo, I immediately dropped my shoulder bag and my skate board while running. Ibinaba ko na rin yung headphones ko to my neck at inoff yung music.

And then, I stopped behind them. I saw it.

Biglang nanlaki yung mga mata ko pagkakita ko kung ano ang ginawa nila sa babae, pero may kasama itong lalaki na bugbog sarado. Mukhang wala ng malay. Nakapikit na oh atsaka duguan rin ito habang nakahiga sa sahig.

Biglang uminit yung ulo ko sa galit atsaka sumigaw.

"Boys! What do you think you're all doing?! How dare you laid your hands to a girl!" They were all frozed from their spot. Yung iba napatigil sa pagtawa atsaka dahan dahan silang umikot.

"Pres!" They were all shocked to see me atsaka may bahid ding takot yung mga mata nila. I don't know some of them but I knew na mga alalay ito ni Horlan, ang lalaking laging nangunguna sa mga gulo.

Well actually, nasa likod siya with his 'circle of friends' Na sina Ivan Ramirez, Chasten De Leon, Jackson Rodriguez, Mark Sanchez, and Christopher Reyes. Nakangisi lang ang mga ito habang pinapanuod lang nila kami.

Nakakairita talaga silang tignan. Ang sarap sapakin. Kaya ayon, dahil sa galit ko, sinuntok ko yung mga alipores niya.

Una kong sinuntok yung pinakamalapit sa akin, bagsak io agad. Umikot ako habang naka taas yung right leg ko atsaka sinipa yung nasa likuran ko na ready na sana akong i-grab yung kamay ko.

Sinuntok ko pa yung iba kaya ayon, after a minute, bagsak lahat. Tsk! Ang hihina pala nito eh.

"Please stop! Hindi na po namin uulitin. Si Horlan po. Siya po yung pakana nito. Pasensya na po Pres!"

"Well, You should be. Dahil 'pag nakita ko kayong may binugbog na naman, especially to a girl, talagang I-idrop ko kayo sa school na 'to! Capiche?"

"Yes po Pres!" Nag bow ang mga ito atsaka tumakbo ang mga ugok. I breathed out finally but when I remembered Horlan, biglang uminit yung ulo ko.

I turned around just in time na tumakbo na ang mga ito kasama yung mga apat niyang mga g*g*ng kaibigan.

I sighed. I guess tomorrow ko na lang silang i-handle. Pagod na pagod na talaga ako eh. For now, gusto ko na talagang umuwi atsaka matulog.

**********

"Hi po Manong! Kamusta po ang trabaho?" I greeted the security guard dito sa subdivision namin as he opened the gate for me. I put down tge skate board as I put the pressure or yung lakas ko sa left foot ko with it. Pinatakbo ko na ito habang kumakaway kay Manong guard.

"Ok naman Abby!" He shouted back kasi patuloy na yung pag-galaw ng skate board ko.

"Good to hear that manong!"

Pinalakas ko yung volume ng music ko atsaka nag concentrate sa pagtakbo ng skate board ko.

I got curious ng bigla nalang nagkagulo yung mga tao sa gilid ng daan. May tinuturo ito sa likuran ko kaya lumingon ako. I was shocked ng may humahabol sa akin na lalaki habang sumusigaw at nakasinyas na mag-stop daw.

Pero, mas lalo ko pang pinalakas yung pagtakbo ko. Baka yung katabi ko lang na lalaki nga nag-babike yung tinatawag niya. Malay ko bah, eh sa naka headphones ako.

Pero parang may mali eh, mukhang ako yung tinatawag. Baka isa to sa mga binugbog ko kanina. Hindi ko na kasi na familiarize yung mga mukha nila eh. Sina Horlan lang at yung apat na ugok niyang mga kasama.

Pero sa hindi inaasahang pangyayari, nadapa ito. Grabe yung pagkadapa nya. Halos lumipad ito patungo sa akin dahil sa lakas na pagkapatid nito.

Bigla akong kinabahan kaya inistop ko yung skate board ko atsaka tumakbo patungo doon habang bitbit ko sa right hand ko yung skate board.

At dahil nga sa mabait ako, tinulungan ko siya. Kawawa naman. Baka magsumbong pa ito sa Mommy niya dahil nadapa ito, haha.

Pero, huhu! Pagkalapit ko sa kanya, Bigla na lang niya akoNg niyakap atsaka pinugpugan ng halik sa mukha ko. Except sa lips. Susuntukin ko na sana kaya lang, kawawa naman yung napaka gwapo niyang mukha. Sira na nga, sisirain ko pa lalo. Kaya inalayo ko nalang ang mukha niya sa akin.

"Ano ba. Bastos ka ah!"

"Bebe! Mabuti nalang at pinansin mo na ako. Kailangan ko pang madapa bago mo ako pansinin."

HUH?! Anong pinagsasabi ng lalaking 'to?!

"Excuse me. Do I know you?" At Bigla nalang tumulo ang mga luha nito.

The heck! Bading ba 'to?

"Anong iniiyak iyak mo diyan? Badng ka ba?" Sumipon muna ito atsaka ako niyakap ulit.

"Ako to Abby. Si jake."

Huh? Jake? But why? I thought--no.

Biglang umiba yung mood ko atsaka tinulak siya palayo.

"Wala akong kilalang Jake. Pwede ba! Lubayan mo ako!" Tumayo ako atsaka aalis na sana kaya lang, he grabbed my hand atsaka ito dahan-dahang tumayo.

"I know your lying Abby. Pero pwede bang mamaya na tayong mag-usap? Paki-mend naman ng mga sugat ko oh. Please."

Biglang umoo yung mga tao. Akala ko umalis na sila, 'yon naman pala, nakikinig sa usapan ng iba.-_-

"Edi pumunta ka sa hospital. Problema ko pa ba 'yon?"

Biglang nag-protesta yung mga tao na tulungan ko na lang daw itong lalaking ito. Kaya ayun! No choice ako kundi samahan siya sa bahay. Kainis talaga!

**********

I hope you guys like it. Unedited pa po ito kaya sorry po if may mispells atsaka wrong grammars. Hehe.

Vote and Comment:)