Dalgınlık

28 5 1
                                    

O sabah hayal kırıklıklarıyla uyanmıştım. Okul için hazırlandıktan sonra servise bindik. Okula gelmiştik. Emre'yi gördüm. Göz göze gelmiştik. Ama o kafasını çevirdi. Çok şaşırmıştım trip atan kişinin ben olduğumu sanıyordum. Sonra yanına Ilgın geldi. Ona kocaman sarıldı ve "Dünkü maceramız harikaydı bir daha yapalım." Dedi. Emre'de " Her zaman aşkım." Dedi. İşte bunu hiç beklemiyordum. Okulun arka bahçesinde ağlamaya başladım. O sırada yanıma çok yakışıklı bir çocuk geldi. Adı Can'dı " Merhaba, Ben can!! " dedi. Bende " Ben Dolunay " dedim. Yanıma oturdu. " Seni kim üzdü?" Diye sordu bende " boşver. Uzun hikaye " dedim. O da " İstersen telafi edebiliriz." Dedi. "Yok almiyim " dedim. " sen bilirsin işte evimin adresi istediğin zaman gelebilirsin." Dedi ve bana bir kart verdi. O gün nereye baksam Emre ve Ilgın'ı görüyordum. Sürekli öpüşüyorlardı. Artık dayanamamıştım. Okul çıkışı Can'ın evine gittim. Beni odasına çıkardı ve kapıyı kilitledi. Yorganın içine girdik. Beraber uyurken içimde tuhaf bir his vardı.. Sanki biri bizi izliyordu. Sabaha kadar orda kalmıştım. Uyandığımda Can göğüsümün üstüne elini koymuş ve ayaklarıyla bacağımı sarmıştı. Bende elimi sırtına dolamıştım. Yorganda yerdeydi. Ne garip ki o geceyle ilgili hiç birşey hatırlamıyordum ama iyi gelmişti. En sonunda eve gittim. Yatağıma atladım ve uyumaya başladım. 3 saat sonra zor da olsa Duru'nun sayesinde uyandım. Okula geldiğimizde. Emre elinde bir kamera yanında Ilgın'la beraber beni bekliyordu. Okulun kapısından içeri girecekken Emre " Seninle birşey konuşmam gerek." Diyerek kolumdan tuttu. " Noldu?" Diye sordum. Bana dün gece Can'la beraber olduğum fotoğrafları gösterdi. " Başından beri senden hoşlanmıyordum. Bunu sana söyleyemedim ama artık söylesemde üzülmezsin.." Dedi. İnanamadım. O fotoğrafları nasıl çektiğine. Ama haklıydım. Bütün gün dibimde Ilgın'la beraber öpüşüyordu. Ben de Can'la öpüşemez miydim? Bu haksızlıktı.."Senin yaptığından çok farksız.. Bir daha benimle konuşma." Dedim ve gittim. Emre'nin yüzü asılmıştı. Ilgın ona sarılarak " Bak ona güven olmaz demiştim." Dedi. Emre artık benimle olmak istemiyordu. Zaten başından beri hepsi numaraymış. Can'la beni görünce daha da hayal kırıklığı yaşamıştı. O gün öğlen Can yanıma gelip " Dün gece beni kırmayıp gelmene çok sevindim." Dedi. Ona gider misin? gibi bir bakış attım. " Sana birşey sorucam. Acaba benimle çıkar mısın?" Dedi. Ne diyeceğimi bilemedim. Ondan hoşlanmıyordum sadece dalgın bir haldeydim. Ama Emre'yi tamamen unutmak için bunu yapmalıyım. " Hem dün gece yaşadıklarımız sevgili olmamızdan daha anormal olamaz." Dedi. " Tamam o zaman sevgili olalım" dedim. Elimi belime doladı ve bahçede yürümeye başladık. Ben ona Emre'yi anlattım. Oda bana birşeyler anlattı. O sırada Emre kafasını çevirdi ve bize baktı. Göz göze gelmiştik. Umursamaz bir şekilde yukarı baktım. Ama yandan ona bakmaya devam ediyordum. Sürekli bana bakıyordu. Onu anlayamıyordum. Hem benimle uğraşıyor. Sonra Ilgın'la.. Gelip bana senden hoşlanmıyorum falan diyor.  Can'la beraber olduğum için bana trip atıyor. Şimdi de sürekli bana bakıyor. Gidip onunla konuşmaya karar verdim. Onu kızlar tuvaletine götürdüm. Kimse olmadığı için rahatça konuşabilirdik. Ona niye böyle yaptığını.. Canımın acıdığını söyledim. " Sana bunu söyleyemem ama şunu bil ki seni seviyorum." Dedi. Bir yanım ona inanmak istiyordu. Diğer yanımsa istemiyordu, korkuyordu... "Artık sana güvenmiyorum.." Dedim. Arkamı dönecektim ki beni tuttu. " Dur gitme!! Burada yalnızız son bir kez öpüşelim." Dedi. Ona kırgındım ama son bir kez öpmekten hiç bir zarar gelmez diye düşündüm. Bana doğru yaklaştı. Kendimi serbest bıraktım. Gözlerimin içine baktı. Dudaklarını dudaklarıma deydirdi. Bir elini belime doladı. Diğer elinide kalbime koydu. 20 dakika falan öylece kaldık. Zamanın nasıl geçtiğini bile anlamadık. " Kendine iyi bak.." Dedim ve yavaş adımlarla tuvaletten çıktım. Aynanda çıkarak dikkat çekmemeye özen gösterdim.

 
       1 hafta sonra...

        1 hafta boyunca hiç konuşmadık. Birbirimizi tanımamış gibi yaptık. Ellerimiz birbirine hiç deymedi.
O öğlen okulun arka bahçesinde kimse yokken Emre ben duvara yasladı."Artık dayanamıyorum.. Seni, kokunu çok özledim." Dedi. " Bırak beni!!" Diye bağırdım. " Biz diye birşey olmadı. Olmayacakta. Artık yeter!! Benimle istediğin gibi oynayamazsın.." Dedim. Ellerini ittirmeye başladım, yapamadım. Kalbim onu istiyordu. Ama aklım izin vermiyordu.. Ellerimi tuttu.. Bana doğru yaklaşmaya başladı. Kalbimin atış sesini duyabiliyordum. Uzun zamandan sonra ilk defa bu kadar hızlı atıyordu. Dudaklarını dudaklarıma deydirdi. İşte buna ihtiyacım vardı. 1 saat boyunca öpüştük. Hemde hiç durmadan.. O okul çıkışı odam da oturuyordum. Camdan sesler gelmeye başladı. Biri cama taş atıyordu. Camdan dışarı baktım. Emre balkona çıkmıştı. Bana kapıyı aç dermiş gibi işaret ediyordu. Hemen balkonu açtım. " Ne işin var burada?" Diye sordum. " Özledim." Dedi. Bütün perdeleri kapadı. Kapıyı kilitledi ve " Sen özlemedim mi?" Diye sordu. Bunum cevabını üstümü çıkarıp onu öpmeye başlayarak verdim. O akşam boyunca eskide yaşanan hiç birşey düşünmedim. Sadece onu ne kadar özlediğimi anladım. Çok geç olmadan kalktı , balkonu açtı. " Böyle olmak zorunda.. Üzgünüm" dedi ve gitti. Üstüme pijamamı giyidim ve yatağa yattım. Bunun ne anlama geldiğini anlamaya çalıştım. En sonunda uyuyup kalmışım. Duru kapıyı açamadığı içim çok endişelenmişti. Sabah beni uyandıramadı neyse ki kapının dışından bağırarak uyanmama yardım etti. O gün her zaman ki gibi ben Can'la Emre' de Ilgın'laydı. Ama her akşam gizlice buluşuyorduk. Emre'nin ne yapmaya çalıştığını bilmiyordum. Okulda selam bile vermezken her gece öpüşüyorduk. Burada neler olduğunu çözmem gerekiyordu..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 28, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Uyumsuz aşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin