Ik zette de muziek op pauze. Ik kan het niet meer aan, de choreografie is te zwaar. Ik heb al vaak getwijfeld of ik de muziek niet beter af kan zetten, er gewoon mee stoppen. Maar elke keer weer haalde iets mij over: mijn passie voor het dansen. Ik probeer verder te gaan, maar zit op het verkeerde ritme. Ik ben te veel met mijn verstand aan het dansen en te weinig met mijn gevoel. Ik loop achter en het is net alsof de muziek over me heen raast, als een wervelwind.
Toch wil ik niet opgeven, net zoals ik mijn leven nog niet wil opgeven. Ik zal nog veel moeten bijleren en werken om een mooi eindresultaat te bekomen. Maar net door die passie voor het dansen, voor mijn leven, ben ik bereid ervoor te gaan.
