Since si Jerica_18 ang unang nagcomment dito sa story ko, dedicated sakanya ang chapter na to :))
Irish Cathrine´s POV
¨ Krisha mauna na ako ha. May date ka din naman with your prince right ?¨- Irish
¨ ocge, see you on monday. happy weekends. ! ¨ - Krisha
Umuna na akong lumabas ng campus since kasabay naman ni Krisha ang boyfriend nyang si
Angelo. Kelangan ko magcommute ngayon since hindi ko nagdala ng kotse. Hinatid ako ni Popoy
kanina remember ? :) Andito ako ngayon sa may waiting shed . Actually medyo malapit lang
naman yung school ko sa subdivision namen . Ayoko lang tlaga maglakad pauwi .
15 minutes had passed pero wala pding dumadaang sasakyan . So i decided na maglakad lakad
muna . Pampawala na rin ng depression dulot ng mga kamalasan ko ngayon .
I started walking . Dahil siguro medyo wala ako sa sarili ko habang naglalakad , i noticed na hindi
pala ako dumadaan sa way going to our subdivision .
Pero tinuloy ko pa din ang paglalakad . Sight seeing muna ako . :)) Ang ganda kse ng view . Kung
hindi nio naitatanong, nature lover ako. I can easily appreciate even the very little thing na nakikita
ko , like yung mga kakaibang flowers , different unique figures na nafoform ng clouds , rainbow na
minsan ko lang nasisilayan , sunrise , sunset at kung anu ano pa . basta! i really love these
sceneries . Rain ? well , i love it when it rains . I even dream of having a kiss-in-the-rain with the
man i love . hihihi . landi mo irish . hehe . ^_____^ para kasing ang romantic dba ? bongga!
Mejo malayo na rin ang narating ko . Hindi ko alam kung san na ako dinala ng mga paa ko . Ang
dami ko na ring naisip . Ganito talaga ako kapag nag iisa. But not to the point na kinakausap ko na
ang sarili ko ha. Im not crazy okay ? hehe .
Good thing hindi na ako nag iisa ngayon . May nakikita na akong ibang tao rito sa lugar na to .
Naghanap agad ako ng kakilala pero wala akong nakita. Nagpatuloy nalang ako sa paglalakad
since mejo maaga pa naman dahil nga sa seminar lang naman ginawa ngayon.Hayy , walang
kwenta .
Hindi ko napansin na medyo makulimlim. Uulan siguro. I checked if I have my umbrella with me.
Good thing na dinala ko ito. Pag minsan kse, kung kelan hindi ko dla ang umbrella ko, saka naman
uulan and vice-versa.
And as expected , umulan nga . I opened my umbrella . Mejo sa side part ako ng road naglakad .
¨ano ba yan! parang makakawala ang babae eh!¨ - nasabi ko nalang nang may makita akong
sweet couple sa unahan ko. They shared one umbrella. The guy´s arm is wrapped in the girl´s
waist . Yung tipong sobrang pinoprotektahan para ndi mabasa ng ulan yung girl nya .
Nagulat ako nung napalingon sila sakin . Napalakas pala yung pagkakasabi ko nun . I thought
iniisip ko lang yun pero hindi pala . okay , deadma nalang . Hindi ko naman sila kilala pero
BINABASA MO ANG
Half of Forever
Novela Juvenil"You made my life complete. You made my life worth fighting for. You once gave your heart to me, as I did. Now that life is being unfair to us, would you still give your heart to me for the second time ?"