The Badboy's game: Haat, Liefde of toch de dood

Hfdst 4

Daar lag ik op de hartafdeling ik hoorde piepjes ik voelde iemand mijn hand vast houden maar het lukte me niet om mijn ogen te openen..

'Dioni wat is er gebeurd' hoorde ik papa vragen het was daarna een tijdje stil en ik viel in een zwart gat..

'Pap het komt goed haar hartslag was veel te laag het is nu weer goed alleen moet ze nu nog wakker worden' zegt Dioni 'wat is er dan gebeurd dit kan niet zomaar gebeuren Dion' zegt pap 'ik weet niet wat er gebeurd is ze kwam Max tegen en ik weet het echt niet' zegt Dioni verdrietig ' die vrienden blijven uit de buurt van Raven en ze komt weer thuis wonen als ze uit het ziekenhuis is end of discussion' zegt pap 'best maar ik kom Raven elke dag opzoeken' zegt Dioni

Ik hoor gefluister en gepraat en nee ik wil niet bij pap en mam wonen ik wil naar mijn eigen bed ik wil die herrineringen niet meer uit hun huis daar is het gebeurd.

'Pap luister als Raven wakker word en ze wil echt bij jullie wonen maak ik er geen probleem van maar de herrineringen die ze daar heeft ik denk niet dat ze daar op zit te wachten' zegt Dioni 'dat is dan pech zoon ik wil niet dat jouw vrienden bij Raven in de buurt komen wat als ze echt een keer dood gaat dan heb jij geen zus meer en ben ik mijn dochter kwijt' zegt pap boos 'schat alsjebliefd ga nu geen ruzie maken met Dioni over Raven hij heeft haar gered toen ze op de grond lag' zegt mam..

Ik probeer mijn ogen open te doen.

'Het spijt me zo Raven, ik wist het echt niet' fluistert Sam zacht bij haar oor.

Hoeveel spijt je ook kan hebben ik ben niet van plan om toe te geven hij heeft me bijna vermoord en nu heb ik moeite om mijn ogen te openen en waar is Dioni..

'Raven alsjeblieft word wakker open je ogen je mag me niet in de steek laten' zegt Dioni snikkend

Ik open men ogen en kijk een beetje rond naast me zit Dioni hij ligt met zijn hoofd op mijn hand verderop in de stoel zit Sam wat doet hij hier ik zie mam bij het raam staan samen met pap.

'Waar ben ik' fluister ik zacht Dioni kijkt op en kijkt me aan 'oh zusje je bent wakker' fluistert Dioni 'pap mam ze is wakker' zegt Dioni ze staan me aan te kijken en ik glimlach zwakjes de dokter komt binnen lopen aangezien Dioni op het knopje had gedrukt.

'Goedemiddag miss Jurado-Gomez hoe voelt u zich' vroeg de dokter 'moe heel erg moe, duizelig en heb last van hoofdpijn' zei ik de dokter keek even naar mijn dossier en keek mij toen weer aan 'en hoe voelt je hart' vroeg de dokter wat is er mis met mijn hart 'hij tikt' zei ik 'haha dat is logisch maar hoe tikt hij rustig erg langzaam of normaal' vroeg de dokter 'normaal' zei ik de dokter pakte zijn setiscoop (hoe je het schrijft weet ik niet) 'kan je dit short wat naar beneden doen zodat ik even kan luisteren' vroeg de dokter en ik deed dat hij luisterde naar mijn hart en mompelde iets wat ik niet verstond 'op het moment klopt je hart weer normaal je moet de komende 2 weken rustig aan doen en je medicatie blijven slikken dan wil ik je over 2 weken op controle hebben en kijken hoe het dan gaat als het vandaag goed blijft gaan mag je morgenvroeg naar huis toe' zei de dokter

Pap en mam keken me aan 'nee mam ik wil gewoon in mijn eigen bed slapen in mijn eigen huis' zei ik snel 'dus je hebt ons horen praten' vraagt mam 'nee ik heb niets gehoord alleen jullie gezichten verraden het al ik wil niet gemoederd worden ik woon al een jaar met Dioni in 1 huis en dat bevalt me goed Dioni zal ook heel goed voor me zorgen he broer' zei ik Dioni keek me aan en knikte 'tuurlijk zorg ik voor je zusje je bent men lieve kleine zusje' zei Dioni 'der komen geen jongens meer in huis' zei Dioni 'behalve Sam' zei ik zacht Dioni keek me aan en glimlachte

'Wij gaan zo naar huis' zeiden pap en mam 'blijven jullie nog bij Raven' vroeg pap 'ja wij blijven nog hier ik ga over een half uurtje naar huis en kom vanavond hier nog even terug' zei Dioni.