Bırakma Ellerimi Sevgili

2. Bölüm Tanışma

Merhaba Ömür

Ben Eren

Günlerdir seni takip ediyorum ve seni takip ettiğim günden beri ilk defa derinliğini hissediyorum duygularımın. Bir bayana karşı tarifine vakıf olamadığım hisler besliyorum. İnan sebebini bilmiyorum. Ama her sabah fotoğraflarına bakarken dua dua dökülüyorsun dilimden. Belki "çok saçma" deyip geçeceksin ama bunların çoğunu isteyerek değil, hissederek yapıyorum ve ben yatarken her gece sensiz artık kapatamıyorum gözlerimi. Adına ne dersin ya da ne derler bilmem ama ben senden çok hoşlanıyorum... hoş duygularım dışa vurdu seni tanıdıktan sonra, artık daha derin bakıyorum hayata. Yediğim, içtiğim ve hatta soluduğum havaya bile seni katıyorum.

Tadıyorum seni aldığım her nefeste.

Öyle uzaktan

Her gecede ...

Geçmişime bakmana gerek yok. Geçmemişim yok benim. Çoğu şeyi geride bıraktım. İstersen seninle beraber çizgi çekeriz beraber yaşamadığımız bütün geçmişe. Ve eğer yine istersen geleceği erkenden başlatırız.

Nasıl olsa biri olmayacak mı hayatında o ben olmak istiyorum. İyi biri olduğum söylenemez ama yüreğimde ki iyi insan sayesinde çok iyi gülebilirim.

Yüzümde ki sadakanın sebebi olur musun?

Zor da olsa son noktayı koymuştum. Ama defalarca okuyup noktalama işaretlerine bile dikkat etmiştim. Güzelliğine layık olmalıydı yazılanlar. Ardından gönderme tuşuna basmıştım. İşte şimdi başlamıştı heyecan. İlk defa bir internet sayfasında tutuklu kalmıştım. Dakikalarca cevabını beklemiştim. Artık yazarken ki heyecan yoktu. Ellerde ki heyecan bu kez içime geçmişti. Yerimde durmakta zorluk yaşıyordum. İlk defa kalb-i bir heyecan yaşıyorken beklediğim cevap gelmişti.

"Bilmiyorum Eren"

Sadece iki kelimeyi bir araya getirmişti ama benim için birçok anlamı vardı. Acaba çok mu acele ettim ya da doğru karar verdim mi ki yazdım bunları bilmiyorum ama daha çok umut barındırıyordu bu cevap.

Artık düşünme sırası bendeydi. Ne diyebilirdim ya da ne demem gerekiyordu ki içimin yansıması olsun kelimeler.daha önce hiç bu kadar derinden düşünmemiştim bir cevap için. Artık yapmalıyım birşeyler. Yüreğimin kalp atışına sebepti bu cevabın sahibi ve bende hemen yazdım cevabı.

"Haklısın Ömür, çok ani oldu ama daha fazla ertelemek istemedim. Erteledikçe bastıramıyorum sana olan duygularımı ve duygularımda bir karşılık bulsun diye açtım onları sana." Daha fazla uzatmak istemedim çünkü bu konuşmanın sonu son(suz)um olabilirdi. Ve hemen gelmişti cevap.

"Biraz zaman ver olur mu?"

O an biraz kalakaldım. Aslında bu şekilde bir tavır takınmayı ben seçtim. O an bu cevabı bütün benliğimde hissetmek istemiştim. Ve o hissin tadını anlamak...

Bunu demesi bile mutluluklarıma mutuluk, heyecanlarıma heyecan katmıştı. Daha yeni konuşmamıza rağmen böyle yumuşak bir üslup ve sonda da "Olur Mu?" demesi ümitlerime ümit eklemişti. Fazla bekletmeden hemen cavebı yazdım.

"Sen nasıl istersen"

Aradan bir hafta geçti. O hafta içerisinde onunla mesajlaşmaya devam ettim. Hiç birşey heyecanıma engel olamıyordu. Çok iyi anlıyordum, aşık oluyordum hemde sırılsıklam. Zaten benimde aradığım buymuş. Çünkü aşk; dokunurken, düşünürken hissederken yaşananları anlayabilmekti yürekçe. Gelerek en derininden yüreğin bir gülüşle bulutlara çıkmaktı yürekteki mutluluğun tadı.