Kafese kapatılmış kuşlar gibiyim. Bedenim zindan, ruhumun kanatları koparılmış...
Bir an olsun çıkmak mümkün olsa durmayacağım, kaçacağım bu hapisten. Ama ne yazık; ömür bitene kadar, müebbet mahpustayız.
Gökyüzünü özlüyorum. Karanlıklar içinde boğuluyorken tüm bunlarla başa çıkmak kolay olmuyor. Gözlerimden okunan kırgınlık, kendini avutamıyor.
Şu gök kubbe yarılsa, çıksak 'dünya' denen illetin içinden!
"Kim umar senden vefâyı, yalan dünya değil misin?"
Ahh! Onulmaz dert bu.. En sevilen naz ediyor yine sevdiğine... Öyle ki; hem korkutuyor, hem cezbediyor...
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gönül Dergâhı..
AléatoireAşk yolunda yalnızlığını AŞK'a adamaya kalkmış bir genç... Sorgulayarak yaşadığı hayatının anlamını bulmaya çalışırken kendini kaybedip, aşk yolunda yeniden varoluşu keşfeden bir ömrün karalama defteri...
