Ayrılık sancılı bir de ıslak olmalıydı. Eğer olmasa bunlar, belki tadı kalmayacaktı o yalnız ayrılığın. Başıma salmasaymış kabuslarını,terler, kalp ritimleri ve uyku uyuma uyumama nöbetleri. Niçindir ki sarhoşluk hali,niçindir ki krizlerin en dip noktaları.
Kör noktaları sarmamalıydın basima,eger ki sancı tutarsa bedenim yorulurum kalırım kör kuyularda.
Dur sakinleştirme parmak uçlarımı ,sigaramın dumanıyla haşır neşir olmuşken buğulu gözlerim.
O kadar saçma bahanelerin ,ciğerinin ağzına geldiği sırada batık kalbinin kararmış halini görmek isterdim.
Tükürmek isterdim şerefine ve şerefsizliğine.
Çıplak kalma,ört battaniyeyi vücuduna.
Bilirim kıyamam gözbebeklerinin elasına.
Laneti sana mı okumalı kendime mi,çık şu kapıdan Tanrı'ya şikayetim var..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kadın Konuşmalıydı
PoetrySürrealist olmak mı gerek, ruha beden aramak için? Hep bir sorular yığını halinde dolaşıyorum, cevabı gerekmiyor.
